سناتور لیبرمن: یک امید و یک دعا برای سال نو، گلهای بهار آزادی در ایران جوانه بزند و ایران از دیکتاتوری وحشی رهائی یابد
سخنرانی سناتور جورف لیبرمن در تالار تاریخی کندی کاکس سنای ایالات متحد بمناست نوروز 1396
با تشکر از شما. خیلی ممنون. خیلی ممنون. نوروز مبارک به همه. من همیشه حسادت خاصی به مردم ایران از نظر سال نو داشته‌ام، چون سال نو در شروع بهار خیلی با معنی‌تر از داشتن آن در 31دسامبر و 1 ژانویه است، بنابراین خوشوقتی بزرگی است که این روز را با شما سهیم باشم و نیز، اگر بتوانم اینجا یک امید و دعا برای سال پیش رو بکنم، که در آن گلهای بهار آزادی در ایران شکوفه بزند و این ملت بزرگ با چنین تاریخ و فرهنگ افتخار آفرین و غنی، از دیکتاتوری وحشی رژیمی که در حال حاضر در تهران حاکم است، آزاد شود. با کمک خدا، این می‌تواند اتفاق بیفتد، و اجازه دهید بگویم که من هم دعا می‌کنم که نوروز بعدی ما این تجمع را در تهران آزاد، پایتخت ایران آزاد داشته باشیم. این می‌تواند اتفاق بیفتد و با کار ما با هم، اینطور خواهد شد.
اما یک چیز که ما باید جشن بگیریم، و باید به ما در مورد مبارزه بزرگتر علیه رژیم ایران امیدواری بدهد، این است که افرادی که زندانی بودند - هیچ کلمه دیگری برای آن نیست - در کمپ لیبرتی زندانی بودند آزاد شده‌اند. و مردم می‌گفتند این اتفاق نخواهد افتاد. مردم می‌گفتند نمی‌تواند اتفاق بیفتد و با تلاشهای بسیار اعضای هر دو حزب، با رهبران جامعه ایرانی-آمریکایی، با دوستان ما در آلبانی، این صورت گرفت. بنابراین خدا را شکر، و اجازه دهید از آلبانی هم تشکر کنیم.
یک سال کامل بود که توافقنامه هسته‌یی ایران اجرا شد و چه توافق بدی بود. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نه یک آژانس دولت ایالات متحده، بلکه آژانس سازمان ملل متحد، در ماه نوامبر نقض دوم قابل‌توجه توافق با ایران را یافت که در آب سنگین بود که آنها از حد 130تن آب سنگین فراتر رفتند. به‌نظر فنی می‌آید. این جدی و مهم است. این در اشاره به آزمایشهای موشکی که رخ داده بود، نقض قطعنامه 1929 شورای امنیت، که در سال 2010 به تصویب رسید، و قطعنامه 2231، همان‌طور که خانم رجوی گفت، در سال 2015 زمانی که شورای امنیت معامله هسته‌یی را تأیید کرد تصویب شد. ما لازم نیست حتی به نوامبر برگردیم. در روزهای اخیر رفتار دولت ایران در خلیج‌فارس، اذیت و آزار ناو آمریکایی شکست ناپذیر – این در دو مورد در تنگه هرمز بود - همه بخشی از رفتار بد رژیم ایران است.
کسانی که با اشتیاق از ما می‌خواستند توافق1+5 را، به‌اصطلاح برجام، با ایران را تأیید کنیم، می گفتند اگر چه که خودش قرارداد بی‌نقصی نیست، اما امید استحاله رژیم ایران به یک رژیم متمدن میانه‌رو را می‌دهد. اما صادقانه، در سال گذشته چه چیزی اتفاق افتاده است؟ واقعیت این است که نه تنها این اتفاق نیفتاده، بلکه همه چیز بدتر شده است. حقوق‌بشر، به گفته گزارشگر حقوق‌بشر سازمان ملل، رژیم ایران وقتی به اعدام مردم خودش به‌طور سرانه مربوط می‌شود، شماره یک در جهان است. هیومن رایتس واچ گفت که اعدام دسته‌جمعی اهل سنت در تهران در سال 2016 ’یک نقطه شرم‌آور در سابقه حقوق‌بشر (رژیم ایران) است.’ در مورد تروریسم چی؟ تروریسم رژیم ایران در داخل با ترور آن در خارج از کشور در تلاش توسعه طلبانه‌اش در منطقه همسان است.
در طول سال گذشته که به‌زودی به پایان می‌رسد، در سوریه به تنهایی، تقریباً 70000 نیروهای نیابتی رژیم ایران وجود داشت.
ولی‌فقیه و سپاه پاسداران تنها متجاوز نیستند، آنها غارتگران ثروت ملی هستند. آنها حداقل 50 درصد تولید ناخالص داخلی ایران، اقتصاد ملی را کنترل می‌کنند. یک سند بسیار چشمگیر به‌تازگی توسط شورای ملی مقاومت ایران منتشر شده که این را برجسته می‌کند. چهارده قدرت اقتصادی به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم توسط ولی‌فقیه، سپاه پاسداران، یا وابستگان به آنها با ارزش دهها میلیارد دلار کنترل می‌شود. و چه چیزی بر سر بیشتر این پولها می‌آید؟ صرف تحقق بخشیدن به سیاستهای افراطی داخلی و خارجی رژیم تهران می‌شود. تهران سالانه بین 15 تا 20 میلیارد دلار – پولی که واقعاً متعلق به مردم ایران است - در سوریه به‌منظور تأمین مالی جنگ در سوریه برای حفاظت از اسد خرج می‌کند. فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران قاسم سلیمانی میلیاردها دلار در عراق برای تأمین مالی شبه‌نظامیان و تحریک خشونتهای فرقه‌یی هزینه می‌کند. همان شبه‌نظامیان شیعی که مسئول مرگ صدها تن از سربازان آمریکایی که در عراق خدمت کرده بودند.
بنابراین حرف آخر این است - رژیم در تهران نه تنها در نتیجه توافقنامه هسته‌یی تغییر نکرده است، بلکه اگر چیزی باشد بدتر شده است. و من فکر می‌کنم نتیجه منطقی این سابقه از واقعیتها، من اینها را از خودم در نمی‌آوردم – این است که رژیم به خودی خود تغییر نمی‌کند. و به نظر من در نتیجه راه‌حل نهایی برای این جدی‌ترین خطر این است که ما و متحدانمان، در کار با مردم ایران، کار با شورای ملی مقاومت و گروه‌های اپوزیسیون در ایران، ما باید رژیم در ایران را تغییر دهیم. این باید هدف ما باشد. بنابراین نوروز زمان امید است. این یک آغاز جدید است. نوروز به‌معنای واقعی کلمه به‌معنی، من مطلع هستم و یاد گرفته‌ام، یک روز جدید است. و به نوعی یک روز جدید در واشینگتن است، و هر چند من می‌گویم که یک حامی کمپین وزیر کلینتون در انتخابات سال گذشته بودم، وقتی به سؤال ایران می‌رسد، تغییر از رئیس‌جمهور اوباما به رئیس‌جمهور ترامپ یک تغییر بسیار قابل‌توجه و امیدوارکننده است. دولت اوباما از توافق بد حمایت کرد، نمی‌خواست نقض آن را ببیند. وزیر امور خارجه کری را به‌منظور تشویق بانکداران اروپا برای برگشتن و انجام تجارت در ایران فرستاد که خود آنها نمی‌خواستند آن را انجام دهند، چرا که آنها با تحریمها قبل از آن سوخته بودند. تغییر در نگرش کاخ سفید به ما فرصت مهمی را می‌دهد.
اما من به افرادی که اینجا جمع شده‌اند می‌گو یم، که بسیاری از آنها کارکنان اعضای کنگره هستند، که ابتکارعمل در بسیاری از، مهم‌ترین چیزهایی که می‌تواند وضع موجود در ایران را تغییر دهد باید از کنگره بیاید.
فکر می‌کنم شما درخواهید یافت و دریافته‌اید که اجماع هر دو حزب در مورد تهدیدی که رژیم ایران نشان می‌دهد بازگشته است، و یک علاقه واقعی در تمرکز روی رژیم ایران و تغییر آنچه الآن وجود دارد، هست. پس هدف ما چیست؟ هدف ما، هدف شما تنبیهی نیست. اثباتی است.
ما، همان‌طور که خانم رجوی به‌روشنی در طرح ده ماده‌ایش به تصویر کشیده، یک زندگی بهتر برای مردم ایران می‌خواهیم. من به‌طور خلاصه به آن می‌پردازم. اول انتخابات، آزاد و عادلانه که در آن صندوق رأی تنها معیار برای مشروعیت آن انتخابات می‌شود. دوم، یک نظام کثرت‌گرا با آزادی احزاب و تجمعات. احترام به آزادیهای فردی، آزادی بیان، دسترسی بی‌قید و شرط به اینترنت. چهارم، جدایی دین و دولت. پایان کشتار واقعاً اهل سنت، مسیحیان، و بهائیها در ایران. پنجم، برابری جنسیتی در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی. ششم، احیای حاکمیت قانون و عدالت، که یک افتخار، یک سنت ایرانی است. هفتم، پذیرش اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و دیگر میثاق های بین‌المللی و کنوانسیونهای مشابه. هشتم، به‌رسمیت شناختن اهمیت مالکیت خصوصی، سرمایه‌گذاری خصوصی، و اقتصاد بازار به‌عنوان موتور رشد در ایران آزاد. و نهم، حمایت از یک سیاست خارجی مبتنی بر همزیستی مسالمت آمیز، همکاریهای بین‌المللی و منطقه‌یی و احترام به منشور سازمان ملل متحد. و در آخر، خانم رجوی به‌نمایندگی از مردم ایران گفته است، یک ایران غیرهسته‌ای، عاری از سلاح های کشتار جمعی.
حالا این یک برنامه عالی است، و من خودم فکر می‌کنم شباهت قابل توجهی به برنامه انقلاب آمریکا در قرن 18، انقلاب فرانسه در قرن 19، و جنگ علیه نازیسم و فاشیسم در قرن 20، دارد. بنابراین آنها جنگهایی بودند که بسیاری از افراد عاقل، متفکران معمولی فکر می‌کردند هرگز نمی‌تواند برای آرمان آزادی پیروز شود، اما هر یک از آنها پیروز شد.
و به این ترتیب در سپیده دم نوروز، یک روز جدید، می خواهم به شما امروز در اینجا بگویم که تاریخ نه با رژیم در تهران، بلکه با مردم ایران می‌ایستد. و من همچنین می‌خواهم بگویم، ما باید با آنها به‌عنوان آمریکایی بایستیم. این مسئولیت ما به‌عنوان آمریکایی است، چرا که ما یک ملت بنا نهاده شده بر یک عقیده، بر یک باور هستیم، حقیقت بدیهی که هر فردی نه توسط دولت، بلکه توسط آفریدگار ما، خدا، از حق زندگی، آزادی و جستجوی خوشبختی برخوردار است. رژیم افراطی در تهران، هر روز به طرز وحشیانه‌ای این حقیقت را انکار می‌کند، و به‌طور وحشتناکی این حقوق را از مردم ایران دور نگه می‌دارد. و به همین دلیل ما باید به مردم ایران کمک کنیم خود را از مستبدینی که در حال حاضر بر آنها حکومت می‌کنند خلاص کنند.
با هم با مردم آمریکا و مردم ایران، با کمک خدا، آزادی و عظمت واقعی به ایران باز می‌گردد، و شاید که در این سال اتفاق بیفتد. خیلی خیلی سپاسگزارم.
