عید ونوروز ونوبهار را همیشه زنده وپرخروش نگهداریم تا بهار آزادی فرا برسد
تا یادم می آید جز این نبوده که هرسال بهارخودش ازگرد راه میرسد و ما چه خوشمان بیآید و خوشمان نیاید از در و پنجره و دیوار وزمین و هوا خودش را وارد زندگیمان میکند، حالا اگرآماده بودیم که چه بهتر اما اگرآمادگی هم نداشتیم میبایست خودمان را یک طوری جمع و جورکنیم و بفرما بزنیم که درخوربهارباشد...
آخربهاراست و طراوت و شادابی، مگرمیشود به استقبالش نرفت؟ مگرمیشود چشم هم بگذاریم وما کارخودمان را بکنیم و بهارهم کارخودش را بکند...
ما و بهارنقشه مسیرمان یکی بیش نیست، ما میگویئم درپس تاریکی و زمستان روشنی هست ورویش او هم همین را میگوید! ما میگویئم طراوت و خرمی، حرف او هم همین است ما دلبسته امیدیم ومیگویئم بهار#عرب و بهار#سوریه و بهار#عراق و بهار#ایران وبهاری که نزدیک است اوهم به زبان و بیان خودش حرفش همین است...پس چرا توقف بزنیم چرا قطع کنیم، چرا تحمیل تلقی کنیم، چرا فاصله ودهها چرا ؟...
راستی نامه تبریک #نوروزی بچه های زندان را دیدید یا ندیدید؟! #علی-معزی #ابوالقاسم-فولادوند و #سعید-ماسوری حالد حردانی ونامه های جمعی را میگویم ...حضوربهاررا چطور؟ دروجود بچه های زندان درحرفها وپیمانهایشان بهاررا حس کردید؟ یعنی حتی اگرمن نخواهم بهار کارخودش را درهرکجا باشیم میکند: میخواهد گوشه زندان باشد یا در میدان مثل آلبانی یا مثل یک حامی آزاده آنسوی دنیا...راستی امسال رقص ها وترانه های محلی وبومی هر شهر ودیار را دیدید آیا همه چیز تغیر نکرد بله همه و همه حکایت بهار است وآمدن بهار و هفت سینی که سرور وسلامتی وسلامت وسعادت و سرفرازی و سرشاری و سرزندگی وسرنگونی آنرا مزین میکند.
آخربهاراست و طراوت و شادابی، مگرمیشود به استقبالش نرفت؟ مگرمیشود چشم هم بگذاریم وما کارخودمان را بکنیم و بهارهم کارخودش را بکند...
ما و بهارنقشه مسیرمان یکی بیش نیست، ما میگویئم درپس تاریکی و زمستان روشنی هست ورویش او هم همین را میگوید! ما میگویئم طراوت و خرمی، حرف او هم همین است ما دلبسته امیدیم ومیگویئم بهار#عرب و بهار#سوریه و بهار#عراق و بهار#ایران وبهاری که نزدیک است اوهم به زبان و بیان خودش حرفش همین است...پس چرا توقف بزنیم چرا قطع کنیم، چرا تحمیل تلقی کنیم، چرا فاصله ودهها چرا ؟...
راستی نامه تبریک #نوروزی بچه های زندان را دیدید یا ندیدید؟! #علی-معزی #ابوالقاسم-فولادوند و #سعید-ماسوری حالد حردانی ونامه های جمعی را میگویم ...حضوربهاررا چطور؟ دروجود بچه های زندان درحرفها وپیمانهایشان بهاررا حس کردید؟ یعنی حتی اگرمن نخواهم بهار کارخودش را درهرکجا باشیم میکند: میخواهد گوشه زندان باشد یا در میدان مثل آلبانی یا مثل یک حامی آزاده آنسوی دنیا...راستی امسال رقص ها وترانه های محلی وبومی هر شهر ودیار را دیدید آیا همه چیز تغیر نکرد بله همه و همه حکایت بهار است وآمدن بهار و هفت سینی که سرور وسلامتی وسلامت وسعادت و سرفرازی و سرشاری و سرزندگی وسرنگونی آنرا مزین میکند.
