لوموند – لویی امبر
لوموند :ایران از بابت سیاست تهاجمی آمریکا و عربستان سعودی احساس خفقان و انزوا میکند
جمهوری اسلامی ریاض را که در
بحبوحه تهاجم دیپلماتیک ضد [رژیم] ایرانی خود بسر میبرد، به تحریک به خشونت و
اغتشاش در داخل ایران متهم میکند.
«چند ساعت پس از پایان حملات
تروریستی که بامداد چهارشنبه 7ژوئن تهران را هدف قرار داد (نخستین حملاتی در ایران
که مسئولیت آن از سوی داعش بعهده گرفته میشود)، سپاه پاسداران انقلاب، نیروی مسلح اصلی
کشور، بنظر میرسید آمرانی که مردم کوچه و بازار ایران نیز بطور انبوه مسئول میشمارند،
را معرفی کرده باشد: سپاه در یک اطلاعیه میگوید عربستان سعودی و متحد آمریکایی
آن در این حملات «دست داشتهاند».
پاسداران همچنین مینویسند: «این
حرکت تروریستی پس از دیدار رئیس جمهور ایالات متحده با رئیس یکی از مرتجع ترین
دولتهای منطقه – عربستان سعودی - که
همواره از تروریستها حمایت کرده، بسیار پر معنی است». در جریان نشست سران ریاض در
روز 21 مه، دانالد ترامپ خواستار اجرای یک سیاست منزوی کردن ایران شده، این کشور
را در کنار داعش یک «محور شر» جدید و منشاء تروریسم در منطقه توصیف کرده بود.
همان شب جواد ظریف، وزیر خارجه،
با تأیید این خط سخت سرانه پاسداران در توئیتر نوشته بود: «مستبدینی که از تروریسم
حمایت میکنند تهدید کردهاند جنگ را به خاک ما بکشانند. سلولهای مرتبط به آنان به
اهدافی حمله میکنند که مورد تحقیر اربابانشان است: خانه دموکراسی» (پارلمان ایران).
«نباید واکنش افراطی نشان داد» - اشاره او به سخنان اخیر نایب ولیعهد و مرد نیرومند
عربستان، محمد بن سلمان، بود که اظهار داشته بود گسترش نفوذ ایران در منطقه دیگر
تحمل نخواهد شد: «ما منتظر این که جنگ در خاک عربستان سعودی انجام گیرد، نخواهیم
شد. بلکه بر عکس کاری خواهیم کرد که آنها [رژیم ایران] ناگزیر شوند در داخل ایران
بجنگند».
روز چهارشنبه، عادل الجبیر، وزیر
خارجه سعودی، اتهامات سپاه پاسداران را رد کرده، یاد آور شده بود که کشورش «حملات
تروریستی در هر جا که روی دهد» را محکوم میکند. سپاه پاسداران وعده دادهاند که
«انتقام» قربانیان حملات 7 ژوئن را بگیرند. محمد علی شعبانی، سردبیر امور مربوط به
ایران در سایت المونیتور، میگوید : «کسی نفعی از تصاعد خشونت نخواهد برد. اما
پاسداران دستور کار داخلی و بین المللی خود را دارند و میخواهند پیامی بفرستند. من
فکر نمیکنم که همین فردا بمبی در ریاض منفجر شود، اما ممکن است این اتفاق شش ماه دیگر
یا یک سال دیگر روی دهد. در این بین با دولت غیر نظامی ایران است که ابتکار یک
همکاری منطقه ای جهت جلوگیری از این تصاعد را بدست گیرد».
از همان روز چهارشنبه، مقامات ایرانی
همین پیام تنش زدایی را بیان کردهاند. رهبر عالی، علی خامنهای، برد این حملات را
کم اهمیت جلوه داده، آنها را «دستکاری ناشیانه در چند تیر و ترقه» توصیف کرده و
افزوده بود: «تروریستها ضعیفتر از آنند که بتوانند بر اراده ملت ایران و مقامات
کشور تأثیر گذار باشند». این سخنان علی القاعده باید مردم را از بابت ثبات کشور
مطمئن ساخته باشد. حسن روحانی نیز در همین لحن و راستا همان شب خواستار «وحدت و
همکاری منطقهای و بین المللی» علیه «تروریسم» شد.
از بامداد چهارشنبه، فدریکا
موگرینی، نماینده عالی دیپلماسی اروپا، سپس فرانسه – امانوئل ماکرون تلفنی با
روحانی به گفتگو پرداخت - آلمان و
انگلستان نیز حمایت کامل خود از پرزیدنت روحانی را اعلام کردند. علی گرانمایه،
عضو شورای اروپایی روابط بینالملل، میگوید: «اروپائیان تلاش میکنند ایران را تشویق
کنند در برابر تحریکات آمریکا واکنش بیش از حد تند و افراط گرایانه نشان ندهد».
«منزجر کننده» - روز چهارشنبه،
کاخ سفید نیز به «مردم ایران» تسلیت گفت، اما بنظر میرسید بیشتر جمهوری اسلامی را
از بابت حملاتی که آن را هدف قرار داده، سرزنش میکند. سخنگوی کاخ سفید گفت : «ما
تأکید می کنیم که دولتهای حامی تروریسم این ریسک را میگیرند که روزی به نوبه خود
قربانی شری شوند که خود باعث و مشوق آن بوده اند». جواد ظریف بامداد پنجشنبه در یک
توئیت این پیام را «منزجر کننده» توصیف کرد.
حملات مزبور در لحظاتی روی میدهد که
شاهد دگرگونی های بزرگ در تعادلات منطقه ای هستیم و در شرایطی که عربستان سعودی
فشار بر قطر را افزایش داده تا رهبری خود بر کشورهای خلیج [فارس] را مهر کرده و
همسایه خود را به پیوستن به جبهه ضد [رژیم] ایرانی ترغیب کند. ریاض و به تبعیت از
آن، امارات متحده عربی و مصر، روز 5 ژوئن روابط دیپلماتیک خود با دوحه را قطع
کرده، مرزهای زمینی و دریایی بین دو کشور را بسته است.
روز چهارشنبه، کمی پیش از ملاقات جواد ظریف با رجب طیب
اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در آنکارا، پارلمان ترکیه طرح اعزام تعدادی سرباز به پایگاهی
نظامی در دوحه در کادر یک توافق نامه دفاعی که در اواخر 2014 بین قطر و ترکیه امضا
شده بود، را تصویب کرد. این حرکت فعلا بعنوان نشانه ای از حمایت سیاسی از قطر تلقی
شده، هر چند تعداد نیروهای ترک که قرار است در این امیرنشین مستقر شوند و تاریخ
استقرار آنان تصریح نشده است.»