ایران - رژیم وبحرانها :وضعیت آچمز و بن بست نظام – چشم‌انداز یک کشمکش سخت بین دلواپسان و حسن روحانی
در حالیکه نزدیک یکماه به پایان ضرب الاجل آمریکا و تعیین تکلیف برجام مانده است. دیروز ۲۰فروردین۹۷، حسن روحانی به بهانهٔ سالروز ملی فناوری هسته‌یی تلاش کرد روحی در کالبد از هم پاشیده بسیج بدمد و به قدرتنمایی با اظهاراتی متناقض پرداخت:
«صنعت هسته‌یی ما با توان بیشتر، با دقت بیشتر، با محاسبه دقیق‌تر، امروز نسبت به دیروز سرعت بیشتری دارد. پارسال چهل و چند پروژه ما افتتاح کردیم و دستاوردهایش را مشاهده کردیم امسال ۸۳پروژه. این نشانگر آن است که ما در مسیر فن‌آوری علمی راه خودمان را ادامه دادیم و ادامه می‌دهیم».
«در مسیر فناوری کوتاه نیامده و نخواهیم آمد». و یا این‌که «برای تحقیق و فناوری هم از کسی اجازه نمی‌گیرد»، یا این که «با برخی کشورهای اروپایی، روسیه و چین همکاری داریم و مراکز جدیدی را در فردو برای تحقیقات و ایزوتوپ‌های پایدار به‌وجود آورده‌ایم»
حسن روحانی بدون آن‌که صراحتاً به موضوع موشکی و تصمیم نظام در این باره اشاره کند گفت:
«ما نیاز به همه قدرتها داریم، قدرت نظامی و دفاعی می‌خواهیم، قدرت اقتصادی می‌خواهیم ما قدرت فرهنگی نیاز داریم. ما قدرت سیاسی در سیاست داخلی و در سیاست خارجی نیاز داریم. ما قدرت سخت را نیاز داریم. ما قدرت نرم را نیاز داریم».
روحانی در قسمت دیگری از سخنرانیش به بازی با کلمات اقتدار و قدرت پرداخت: «یکی از اهداف مهم ما کسب قدرت و توان مشروع، یعنی اقتدار ملی است. اقتدار، قدرتی مشروع و مفید برای کشور و جامعه است».
روشن است که اقداماتی از قبیل افتتاح پروژه‌های تحقیقی یا معامله و خرید و فروش کیک زرد یا همکاری با چین و روسیه برای تولید «ایروتوپهای پایدار» هیچ‌کدام در هیچ قاموسی، نمادی از «اقتدار» یا بیانگر «قدرتی مشروع و مفید» محسوب نمی‌شوند. آن هم برای نظامی که در تنگنای حفظ برجامش آن‌چنان دچار بن‌بست شده است که هم رئیس‌جمهور آن و هم ولی‌فقیه آن یک ماه مانده به تعیین تکلیف این موافقتنامه نمی‌توانند از سیاست خودشان درباره این توافقنامه کلامی بر زبان بیاورند.
بنابراین تلاش روحانی برای این‌که این موارد را که پاره‌یی از آنها پیشاپیش در برجام هم پیش‌بینی شده بود به‌عنوان «قدرت» به خورد مخاطبین بدهد تنها مصرف داخلی دارد و رو به نیروهای روحیه باخته‌ی سپاه و بسیج است.
اما بلافاصله با اظهار آمادگی برای مذاکره و ادامه خط تعامل گفت: «(این ملت) منطق کافی و استدلال لازم را برای حرفهای زدن پای میز مذاکره دارد و می‌تواند با بزرگترین قدرتهای از لحاظ فنی، حقوقی، سیاسی و… حرف بزند، حق خود را تثبیت کند و به توافقی برسد که بتواند بار را بر دوش مردم کم و مسیر پیشرفت را فراهم کند».
واقعیت این است که هرکس به فرهنگ جماعت آخوند آشنا باشد می‌فهمد که به‌رغم شاخ و شانه کشیدن، اما تنها حرف مشخص او ادامه تعامل و مذاکره است.
خامنه‌ای هم دیروز در دیدار با فرماندهان سپاه و ارتش، ضمن از قدرت و اقتدار! گفت: «اقتدار، امنیت، عزت و توانایی کافی در زمان لازم به‌عنوان اهداف اصلی نیروهای مسلح» است.
خامنه‌ای از اهداف اصلی، به‌طور کلی صحبت کرده و یک جا هم گفت: «به کوری چشم دشمنان، قدرت نظام اسلامی، روز به روز افزایش خواهد یافت» خوب این حرفها، چندان فرقی با حرفهای روحانی ندارد. و این در واقع ادامه همان سکوت او راجع به مسائل اصلی است و در حالی که همه انتظار دارند او راجع به ضرب‌الاجل و تصمیمش در مورد برجام صحبت کند، ساکت است یا در مورد بحران ارز و فروپاشی اقتصاد همین طور ساکت است. روحانی نسبت به ولی فقیهش کمی روشنتر حرف زده و کفه را به طرف مذاکره و دیپلوماسی سنگین‌تر کرده و یک جا هم تضادش را با دلواپسان بارز کرده و گفته است: «بعضی فقط به یک روی سکه نگاه می‌کنند اگر این سکه را بلند کنند پشت آن معلوم است، اما حوصله ندارند این سکه را بلند کنند. فکر می‌کنند پشت این سکه خبری نیست و فقط روی سکه را نگاه می‌کنند».
دو روی این سکه، یکی موضع روحانی یعنی مذاکره و تعاملو روی دیگرش ایستادن در برابر آمریکا و جامعهٴ بین‌المللی و هنوز این سکه در هواست.
خامنه‌ای هم که باید حرف آخر را بزند چیزی نمی‌گوید.
این وضعیت آچمز و بن بست نظام است و چشم‌انداز یک کشمکش سخت بین دلواپسان و روحانی را در پی خواهد داشت که از همین حالا به‌صورت حملات سخت و رسوا کنننده شروع شده و باید انتظار اوجگیری آن را در روزهای آینده داشت
ایران #تهران #قیام_دیماه#اعتصاب #تظاهرات_سراسری #قیام سراسری #اتحاد #آزادی#ما براندازیم #آ
مطالب مارا درتو ئیتر بنام @ bahareazady ودر وبلاک خط سرخ مقاومت دنبال کنید
