مروری به روزنامه های حکومتی دوشنبه 16 مهرماه
روزنامههای حکومتی در روز دوشنبه شانزدهم مهرماه اغلب، مطالب و سرمقالاتشان را به چگونگی تصویب لایحه سی اف تی یا پیامدهای آن اختصاص دادهاند. در کنار آن هشدارها و برخی بحرانهای اقتصادی اجتماعی به چشم میخورد. و خط و نشان کشیدن اژهای برای احمدینژاد هم تیتر اول برخی از روزنامه هاست.
کیهان خامنهای در بزرگترین تیتر صفحه اولش نوشته« رأی در تاریکی، موافقان سی اف تی چرا از افشای نام خود میترسند؟! – نه من نه رئیسجمهور تضمین نمیدهیم با تصویب سی اف تی مشکلات حل شود!».
کیهان در مطلب دیگری به قلم پاسدار حسین شریعتمداری با اشاره به حرف ظریف که گفته بود تضمین نمیدهد با تصویب سی اف تی مشکلات حل شود نوشته است»مفهوم دیگر سخن آقای ظریف این است که پیوستن به CFT برای حل مشکلی است که آمریکا با آن روبهروست و نه مشکلات کشور مان! آمریکا از این سخن وزیر خارجه کشور مان چه پیامی را دریافت میکند؟ آیا به این نتیجه نمیرسد که هرگاه علیه ایران اسلامی بهانهیی بتراشد، وزارتخارجه ایران به جای مقابله با آن، همه تلاش و توان خود را به کار میگیرد و مجلس و دولت را به خط میکند تا مشکل پیشآمده برای آمریکا را برطرف کند؟!».
وطن امروز هم در مطلب خود به قلم مهدی محمدی با عنوان « بهخاطر وعده سرخرمن اروپا » ضمن اشاره به همان حرف ظریف نوشته است« دولت تا امروز هیچ گامی برای جلوگیری از وارد شدن نهادهای مالی داخلی به تحریم ریالی نهادهای انقلابی برنداشته است. آیا این معنایی جز این دارد که بخشهایی از دولت اساساً بدشان نمیآید بخش دفاع و امنیت تحت فشار قرار گیرد؟».
سیاست روز هم نوشته است« تا تصویب نهایی این لایحه هنوز مراحل دیگری باقی مانده است، در این فرصت با بررسی واکنشهایی که از سوی رسانهها و مقامات آمریکا و اروپا به تصویب کلیات لایحه میشود میتوان تصمیم درستتری گرفت».
روزنامه جوان ارگان بسیج هم بهخاطر تصویب لایحه CFT اینگونه سوزوگداز کرده است:« «تعریف» تروریسم که در مفاد FATF مورد اشاره قرار میگیرد با تعریف جمهوری اسلامی ایران تناقض داشته و طبیعتاًًً در مصادیق نیز این تناقض قابل ردیابی است. مفاد FATF تعریفی از تروریست ارائه میدهد که مصادیقی مانند سازمان (مجاهدین) را شامل نمیشود».
کیهان خامنهای هم اینگونه سوزوگداز کرده است:« اگر در ادعای مبارزه با تروریسم و پولشویی صادقند چگونه از تروریستهایی نظیر منافقان و داعش و پولشوییها و فعالیتهای علنی منافقان در آمریکا و اروپا ممانعت نمیکنند؟».
اعتماد از باند روحانی سرمقالهاش را به علاءالدین بروجردی از باند خامنهای سپرده است. وی از جمله نوشته است« با توجه به اینکه ما در مرکز قانونگذاری هستیم قطعاً نمایندگان مخالف اجرایی شدن مصوبه قانونی مجلس نخواهند بود. هر طرح و لایحهیی موافق و مخالف دارد اما پس از تصویب قطعاً همه به قانون تمکین میکنند».
اعتماد در مطلب دیگری به قلم جعفرزاده عضو مجلس ارتجاع از آغاز بحران دیگری در رژیم خبر داده و نوشته است« از لحظهای که CFT تصویب شد، موج جدیدی از تهدید و هتاکی آغاز شد که این اتفاقات شایسته نیست. شرایط معیشتی مردم این روزها خوب نیست به همین دلیل امروز بیش از گذشته به وفاق و همدلی نیاز داریم و قطعاً جوسازی منفی پس از تصویب قوانینی که با رأی اکثریت همراه شده، در تحقق دستاوردهای ناشی از آن تاثیر منفی خواهد داشت و به صلاح کشور نیست».
اعتماد در مقاله دیگری به قلم محسن مهدیان از مدیران خبرگزاری سپاه پاسداران(فارس) نوشته است««رای کارشناسی مجلس، هر چه بود اما تیرخلاص را آقای لاریجانی با خبر نامه رهبری زدند. نظر رهبری حکم حکومتی نبود و بهتر بود از ابتدا مخالفان محترم به جای تأکید بیاندازه بر نظر رهبری، استدلالشان را تقویت میکردند؛ چه آن که خبر نامه را پیش از جلسه گرفته بودند».
روزنامه ایران ارگان دولت اظهارات آخوند مازنی رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس ارتجاع را انعکاس داده که سراسر اذعان به بیراهحلی در نظام است. وی ابتدا به سردرگمی باند در مقابل سیل بحرانها اذعان کرده و گفته است« ما در موقعیتی هستیم که سنگ به طرف ما میآید و ما هم در تاریکی هستیم و نمیدانیم از کدام طرف میآید، فقط میدانیم سنگی پرتاب شده و دارد به ما نزدیک میشود. یعنی در آن تاریکی جز همین واقعیت که سنگی به طرف ما میآید چیز دیگری را نمیدانیم؛ اینکه از کدام طرف میآید، سرعتش چقدر است، اندازهاش چطور است، چه کسی آن را پرتاب کرده و امثال اینها. بعد هر کسی هم بر اساس حدسیات خود یک معادلهای برای پاسخ به این سؤالات میچیند و این معادلات همه از روی حدس و گمان است یعنی نمیتوان بر اساس آن اقدام کرد و مضافاً اینکه واقعیت آمدن سنگ به طرف ما را به حاشیه میبرد و واقعیت جمعی که هدف هستند میشود بحث بر سر همین اختلاف نظرها. حواسها هم وقتی جمع میشود که آن سنگ به ما برخورد میکند که دیگر کار از کار گذشته. ما در این وضعیت هستیم یعنی جایی هستیم که اطلاعات متقن، دقیق و منطقی نداریم که بتوانیم بر اساس آن به مردم جواب دهیم و مهمتر از آن تصمیم بگیریم».وی در ادامه بیراهحلی باندهای حاکم را اینگونه تصویر کرده است« ما مطلقاً هیچ تحلیل واقعی از شرایط در هیچ کجا نداریم. دانشگاه یک چیز میگوید، دولت یک چیز، نهادهای اقتصادی یک چیز، جناحهای سیاسی هر کدام یک چیز. اساس اشکال این است که اکثر تحلیلها و تفسیرها از شرایط موجود کشور بر پایه این است که گروهی یا جناحی از موقعیت استفاده کند و خود را محق نشان دهد و بگوید دیدید من راست میگفتم؟ همه دارند همین کار را میکنند؛ آن که با برجام مخالف بود، میگوید نتیجه برجام است. آن که موافق بود، میگوید نتیجه خروج آمریکاست. آن که طرفدار اقتصاد دولتی است، میگوید نتیجه آزادسازی اقتصادی است. آن که طرفدار اقتصاد آزاد است، میگوید نتیجه کنترل قیمتها و خصوصیسازی غیرواقعی است. با این وضعیت نه در مجلس و نه در هیچ کجای دیگر به تصمیم نمیرسیم».
سایر بحرانهای رژیم در تیترهای دیگر صفحات اول روزنامهها میتوان دید:
ابرار: اژهای درباره تعلل در برخورد با احمدینژاد: دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد
جهان صنعت: افزایش یک میلیون نفری جمعیت بیکاران کشور تا پایان ۹۷؛ آینده مبهم کسب و کار
جهان اقتصاد: راغفر: تشدید بیکاری، ورشکستگی و رکود پیآمد رشد نرخ ارز
عصر ایرانیان: سی اف تی و برجام جفت پوچ برای ملت
کیهان:نیویورک تایمز: مکانیسم های اروپا ژستی برای نگهداشتن ایران در برجام است