مروری بر رسانههای حکومتی - سهشنبه۳دی۹۸
در سومین روز زمستان از روزنامههای حکومتی همچنان وحشت از قیام و استمرار آن شنیده میشود. در کنار آن سرریز وحشت از قیام در سایر بحرانهای رژیم از جمله پیامدهای سفر روحانی به ژاپن و کشمکشها بر سر اف.ای.تی.اف دیده میشود. بحرانهای اقتصادی اجتماعی که راه به شقه در بدنه نظام برده و منجر به تهدید نسبت به امنیت نظام شده است هم از دیگر موضوعات مشترک روزنامههای سوم دی است.
موضوع مشترک روزنامههای حکومتی نمایش تکذیب خبری است از آمار کشتهشدگان قیام که رویتر گفته است از منابعی در رژیم آنرا گرفته است.
کیهان خامنهای به نقل از علیرضا ظریفیان یگانه رئیس مرکز ارتباطات و اطلاعرسانی دبیرخانه شورای عالی امنیت این خبر را تکذیب کرده و افزوده است: «رویترز دیروز دوشنبه گزارشی منتشر و مدعی شد که ۱۵۰۰نفر در حوادث آبانماه ایران کشته شدهاند!... منابع خود را برای این خبرسازی، افرادی در وزارت کشور و مقامات امنیتی عنوان کرد و هیچ نامی از آنها به میان نیاورد».
جوان نوشت: «رویترز به نقل از منابعی در وزارت کشور تعداد کشتهها را ۱۵۰۰نفر اعلام کرده است...اعلام عددهای نجومی کشتهها با هدف فشارهای حقوقبشری بر ایران است، اما لازم است وزارت کشور نسبت به هر دو ادعای ذکر شده اعلام موضع کند. دستگاههای امنیتی کشور نیز بررسی کنند که آیا این آمارسازی از درون حاکمیت برای دشمن تولید و ارسال میشود یا خیر؟»
آرمان هم از باند خامنهای با اشاره به خبر رویتر نوشته است: «این سؤال برای همه شکل گرفت که تعداد کشته شدهها و آسیبدیدههای اعتراضات چند نفر بوده است؟ به موازات سکوت مسئولان که پاسخ روشنی به این سؤال بسیار مهم نمیدادند، رسانههای خبری خارج از کشور هر یک به فراخور بر این ابهام افزودند. اخیراً خبرگزاری رویتر آمار عجیبی منتشر کرده که باعث برانگیختهشدن دوباره سؤال و حساسیتهای مربوط به آن بوده است».
وحشت از بر افروخته شدن آتش قیام در کنار این خبر، موضوع مشترک روزنامههای هر دو باند حاکم است.
حمایت وابسته به دژخیمان زندانهای رژیم از «۶سناریوی دشمن تا ۶۰روز آینده» ابراز نگرانی کرده و نوشته است: «مشخصا سؤال این است که چه سناریوهایی را برای ۶۰روز آینده تدارک دیدهاند و بهاصطلاح چه خوابهایی دیدهاند؟...سناریوی اول تلاش برای عصبی کردن مردم و کاهش مشارکت در انتخابات است. در این مسیر همه مسئولان و دستاندر کاران باید مراقب باشند تا با پرهیز از اقدامات غلط و پرحاشیه بهطور ناخواسته در زمین دشمن بازی نکنند.سناریوی دوم عملیات روانی دشمن بر ذهن مسئولان است...سناریوی سوم بازی جدیدی است که اروپاییها در موضوع تهدید به استفاده از مکانیسم ماشه به راه انداختهاند...سناریوی چهارم افزایش و شدت عمق تحریمها است...سناریوی پنجم پروندهسازی حقوقبشری علیه کشور مان است.
جوان هم در مطلب مشابهی نسبت به ادامه قیام ابراز نگرانی کرده و با اشاره به آثار تشتت درون رژیم در اثر ضربه قیام نوشته است: «با نزدیک شدن به سالگرد حوادث دیماه ۹۶ و تلاش دشمنان بیرونی و عوامل داخلی آنان برای بازگشت آشوبهای گسترده و مهندسی شده آبان ماه تا قبل از انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی بسیاری از تحلیلگران، نخبگان سیاسی، کارشناسان، سیاستمداران و احزاب سیاسی کمابیش به تحلیل وقایع فتنهگون در سالهای اخیر پرداختهاند؛ برخی ریشه حوادث و وقایع و فتنهها را در برنامهریزی و مدیریت دشمن بیرونی دانسته، برخی دیگر نیز علت همه حوادث را در داخل و عملکرد مسئولان جستوجو میکنند».
همدلی در مطلبی به نقل از عبدالله ناصری از مهرههای باندهای همسو با روحانی به فضای تشتت و شقهٔ درون رژیم اذعان کرده و از جمله نوشته است: «حجم انتقادها به دولت حسن روحانی به میزانی افزایش یافته است که دیگر مردم و تقریباً تمام اصلاحطلبان که حامیان دولت اعتدال بودند، از او عبور کردهاند... در ادامه اعتراضهای مدنی مردم را آشوبگری عنوان کرد. علاوه بر آن تصمیم غیرکارشناسی و غیرعالمانه، خودش را از نظر سیاسی در برابر مردم قرار داد. من معتقدم که حوادث آبان ماه در تاریخ جمهوری اسلامی نقطه عطفی بود». این کارگزار حکومتی در ادامه از سیاستهای روحانی که همان سیاستهای نظام بود فاصله گرفت و گفت: «روحانی دو اشتباه کرد: نخست آن که هیچ سازوکار منطقی و مبتنی بر اطلاعرسانی در افزایش قیمت بنزین در دستور کار نداشت و دوم مطالبه و نقد و اعتراض مردم را اغتشاش و آشوب قلمداد کرد».
یک نمونه دیگر از شقهٔ درون نظام در روزنامه حکومتی مردمسالاری دیده میشود که با امضای «جانباز قطع نخاع» نوشته است: «باید از مسئولان مختلف، آنهایی که بعضی از آقازادههایشان از بهترین رفاه برخوردارند یا در کشورهای غربی زندگی میکنند پرسید: به راستی که چگونه توانستید رنج و مصیبتهای بیشمار مردمی را نادیده بگیرند که سالها سنگینی جنگ، آوارگی، فقر و تحریمهای کمرشکن را تحمل کردهاند؟»
ابراز وحشت از فضای انفجاری جامعه در اثر بحرانهای اقتصادی اجتماعی موضوع مشترک روزنامههای هر دو باند حاکم است.
جهان صنعت در مورد تشدید تحریمها و ادامه وضع موجود نوشته است: «تورمها نیز همواره بیشترین فشار را بر اقشار ضعیف وارد ساخته است. در واقع سیاستهایی که به اسم دفاع از دهکهای پاییندست جامعه طراحی شده بود، در نهایت به فقیرتر شدن آنها منجر شده است. باید دقت کرد که ادامه وضعیت فعلی و بالاتر رفتن نرخ تورم و فشار بر این گروهها و نه اصلاح چگونگی پرداخت یارانهها خطرات اجتماعی سنگینی را به همراه خواهد آورد».
رسالت از باند مؤتلفه هم با اشاره فضای نارضایتی عمومی نوشته است: «مدیران کشور، بیشتر مدیر ادارهاند تا مدیر اراده و مایه بسی تأسف است که بگوییم امروز اداره دولت جمهوری اسلامی، هیچ تناسبی با اراده انقلاب اسلامی ندارد. خیلی از این ادارهها اگر تعطیل باشند، حتماً بهتر است».
کشمکش بر سر مذاکره کردن و نکردن در روزنامههای هر دو باند تصویر روشنی از وضعیت بحرانی رژیم ارائه داده است:
وطن امروز در بررسی لایحه بودجه ۹۹ با اشاره به ارقام خیالی در تأمین منابع بودجه نوشته است: «در میانه سال دولت کسری خواهد آورد و در آن زمان عنوان میکند تنها راه خارج کردن مردم از فشار، مذاکره است.»
ابتکار هم در ضرورت مذاکره نوشته است: «وقت تنگ است؛ هم برای تهران و هم واشنگتن. دو طرف تا زمان باقی است باید تکلیف پرونده اختلافها و دشمنیهای خود را روشن کنند».
آرمان هم نوشته است: «برای حل مشکلاتی که ایران و آمریکا در عرصه بینالملل با یکدیگر دارند، فرصت زیادی باقی نمانده است» و افزوده است: «هر گونه تغییر و تحولی در این زمینه منوط است به نگاه جمهوری اسلامی به شرایط منطقه و حتی دغدغههای طرف مقابل. ژاپن میتوانست و هنوز هم میتواند نقش مهمی در این میان ایفا کند».
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# کانونهای شورشی در شهرهای ایران #
اعتصاب واعتراض و تظاهرات# سرنگونی رژیم # اتحادوهمبستگی
مرگ_بر_دیکتاتور ge#IranRegimeCha