لینک های مطالب بیشتر درباره 13بدر
لینک گلچینی از ترانه های گیلانی
سیزده بدر سیزدهمین روزِ فروردین‌ماه و ازمجموعه جشن‌های نوروزی است. در تقویم‌های رسمیِ ایران، ، این روز بنام روز طبیعت نامگذاری شده‌است. 13 بدر یکی از سنت های بسیار زیبا ودلپذیر ایران است ، در این روز باید برای راندن نحسی از خانه بیرون رفت و نحسی را در طبیعت بدر کرد . درکتابها ومتون ادبی وفولکلور گفته شد که ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست به باغ و صحرا میرفتند و شادی میکردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را بپایان می رساندند . همچنین در برخی متون فارسی از زمان جمشید شاه نقل میکنند که جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز (سیزده بدر)را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کرد و بارعام می داد و چندین سال متوالی این کار را انجام داد ودر نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین ملی درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت ودشت وگلزار برگزار میکننددر یک نگرش وروایتی دیگر این روز طبیعت یعنی 13 بدر و13 نوروز سنت ایرانیان باستان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اَپوش می‌باشد. و از قبل از آشو زرتشت (۱۸۰۰ قبل از میلاد) مرسوم بوده، در باور پیشینیان پیش از آشو زرتشت برای این که ایزد باران در سال جدید پیروز شود و دیو خشکسالی نابود گردد باید مردمان در نیایش روز تیر ایزد از این ایزد یاد کنند و از او در خواست باریدن باران نمایند.
در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی سیزدهم که به ایزد باران تعلق داشت مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها میرفتند و به شادی و رقص و پایکوبی می‌پرداختند و آرزوی بارش باران را از خداوند می‌نمودند. اکنون هم رزتشتیان از بامداد روز تشتَر ایزد و فروردین ماه، سفره نوروزی را بر می‌چینند، خوردنی‌ها و مقداری آجیل و شیرینی‌های باقی‌مانده در سفره نوروز را با خود به طبیعت میبرند، و سبزه‌های موجود در سفره را با خود برمیدارند و به دشت و صحرا و کنار چشمه سارها یا آب‌های روان می‌روند. سبزه خود را در کنار جویبارها به آب روان می‌سپارند و آرزو میکنند که سالی پربرکت و خرم داشته باشند.
آنروز تا پایان روز در بیرون خانه هستند و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به رقص و شادمانی می‌پردازند. لذا سیزده نوروزدر همه متون به روز نیک وشاد وسرزنده یاد شده وقتی درباره نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت میکنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم.همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد.در روایتی دیگر چهارده‌به‌در اصطلاحی است که به‌جای «سیزده‌به‌در» در مواردی بکار می‌رود و منظور آن گشت و گذار در طبیعت در روز ۱۴ فروردین است. برخی اهالی خرم‌آباد به جای سیزدهم فروردین، روز چهاردهم را به تفریح در طبیعت اختصاص میدهند آنها ۱۳ فروردین را در خانه می‌مانند و آن را سیزده غریب می‌نامند. این به این مفهوم است که در این روز مردم غیر بومی خرم‌آباد برای تفریح بیرون می‌روند و خود خرم‌آبادی‌ها یک روز بعد به دامن طبیعت می‌روند.بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل میدهند که به نوعی با تقدیر و سر نوشت در پیوند است.برای نمونه فال گیری و گره زدن سبزه و گشودن آن ،بخت گشایی (که درسمرقند و بخارا رایج است)و نمونه های دیگر.از مراسم های روز سیزده بدر هستند.از آئین های دیگر سیزده بدر که زیبا و دوست داشتنی است،بازی های گروهی، ترانه ها و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، پختن ودرست کردن خوراکی های عمومی واستفاده جمعی آن ، بادبادک پرانی، سوارکاری، نمایش های شاد، هماوردجویی جوانان، آب پاشی و آب بازی بخشی دیگر از این آیین هاست که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارند. از جمله شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشه های پلید و تیره، وروبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه سفره نوروزی نشانه هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد، ایجاد مسابقه های اسب دوانی که یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشک سالی است.
باشعری در گرامیداشت سیزده بدر این روز را گرامی داریم :
به پیشواز سیزده بدر میرویم
نوروز و بنفشه‌ها دمیده با هم
با سوسن ویاس وهم ز ریحان با هم
با کوکب و نسرین و شقایق شعله
با نسترن و لاله رسیده با هم
شوقی‌ست که از چشم جهان میبارد
با رایحه یار زمه میبارد
زیر پر و بال باد گیسوافشان
فرّی ز رخان مه‌وشان میبارد
مینوی رخ بهار بیدار، سلام!
مینای همیشه نیک‌پندار، سلام!
با چشمه و بید و با سپیدار، سلام!
با آرزوی همیشه دیدار، سلام!
در گرامیداشت این روز زیبا ، سبزه‌هاي زیبای نوروزی را كه چند روز اول سال نو مهمان سفره هفت سين بود به آب روان ميسپاریم . خوراكيهاي باقيمانده نوروز، به مصرف میرسد، بساط بازيهاي دسته‌جمعي پهن میشود. روز سيزدهم، كمتر كسي در منزل میماند. در ساعت اول روز خيابانها شلوغ و پر‌رفت و آمد است. پاركها ومناظر طبيعي اطراف شهر پذيراي ميليونها زن و مردم و جوان و پير و كودك است. خانواده‌ها با صفا و صميميت در كنار هم مي‌نشينند و گل مي‌گويند و گل مي‌شنوند. وبه خمینی صفتان وآخوندهای ولایت فقیه وضد سنت وضد جشن لعنت میفرستند مردمي كه در طول سال، در هياهوي شهر، پي نام و نان وهزاران مشکل هستند و با هم برخورد ونشست وبرخاست کمی دارند ، در اين روز تغييري در رفتارشان روي میدهد، همه مهربان و شادمان هستند. گويي بهترين روز سال همين روز است. هرچند گروهي آن را نحس مي‌شمارند، اما در اين روز همه چيز و همه كس رنگ شادي دارد. پس آيا روز سيزده‌بدر نحس است يا مبارك ؟؟؟ حتما مبارک است !!! ونحس ونحوست از آن آخوندهای ضد مردم است که ایران را سالها به عقب بردند وبا تحجر واعمال خفقان وسرکوب هدفشان این بود جامعه را به ماتم وعزا بکشانند وهمه سنت ها وآیین های ایران را نابود کنند ، اما به کوری چشم آخوندها وولایت فقیه وکرونای ولایت جلادان عمامه دار همه به دشت وصحرا وکوه وصحرا وچشمه وهرجا که نشان از سبزی وگل ونشاط وشادابی وسرود سرور است خواهیم رفت . وضمن شادی وسروروبازی ونشاط به قهرمانان ودلاورانی که برای نبرد با این جلادان برای آمدن بهار وآزادی وسرور وشادمانی جان باختند از 120 هزار شهدای مجاهد ومبارزمیهن تا شهدای قیام دیماه 96 همچنین شهدای قیام آبان 98 وهمه جانباختگان جور وجنایت رژیم ضد بشری ونیز همه قهرمانان ودلاورانی که در حال نبرد وایستادگی هستند بویژه قهرمانان اشرفی در آلبانی وهمه اشرف نشانان وکانونهای شورشی درود می فرستیم باشد که هرچه زودتر این حکومت ضد مردم وضد فرهنگ بدست مقاومت سراسری وقهرمانان پیشتازش یعنی ارتش آزادیبخش ملی ایران وکانونهای شورشی وجوانان قیام آفرین وشوراهای مردمی به زباله دان تاریخ سپرده شود وایران دوباره به اقتدار وعظمت وشوکت خود بازگردد سیزده شما واقعا مبارک ودلهای همه تان چون دشت وگلزار ها سبز وشکوفا باد الهی آمین !!!!
