❤️❤❤️❤عراق با نخست وزیری مصطفی الکاظمی به کجا میرود؟❤️❤❤️❤
با قرارگرفتن مصطفی الکاظمی در پست نخستوزیری عراق، شرایط سیاسی این کشور شاهد تغییراتی است که نشاندهنده آنست؛ انقلاب خونین و قهرمانانه جوانان عراقی و مردم محروم این کشور، اگرچه هنوز به پیروزی نرسیده، اما خونهایی که تا کنون در مسیر آزادی کشورشان دادهاند به هدر نرفته است. کاظمی از طرف انقلابیون عراقی مورد تائید قرار نگرفته و مردم عراق همچنان خواستار آن هستند که فردی خارج از سیستم سیاسی- فرقهای کنونی بر مصدر امور قرار گیرد. اما مواضع اعلام شده از طرف الکاظمی و شرایط سختی که موجب شد این فرد به نخستوزیری برسد، نشاندهنده اینست که دیگر اراده خامنهای تعیین کننده حاکمیت سیاسی عراق نیست.
انقلاب عراق از هفته اول مهرماه سال۹۸ استارت خورد. مجموعه اعتراضاتی که با پیادهروی، تحصن و اعتصاب خود را نشان داد. هرچند که این اعتراضات ابتدا بر علیه فساد، بیکاری و مشکلات اقتصادی شروع شد، اما از همان روزهای اول تظاهرات، شعارهای ضد حکومت آخوندی بسرعت اوج گرفت و مردم خشمگین، نارضایتی خود را از شبهنظامیان حشدالشعبی نشان داده و خواهان انحلال آنها، بدلیل مزدوری برای نظام حاکم بر ایران شدند.
خامنهای که حضور مزدوران خود در کشورهای منطقه را «عمق استراتژیک» نظامش مینامید، سعی کرد در پشت پرده سیاست مماشاتگرانه غرب، و دجالیت حضور فرهنگی، در کشورهای سوریه، عراق، لبنان، یمن، افغانستان، بحرین، و … نفوذ کرده و مزدوران خودش را سازماندهی، تجهیز، تسلیح و نهایتا در عرصه سیاسی این کشورها وارد نماید. حزبالله لبنان، حوثیهای یمن و حشدالشعبی عراق حاصل همین سیاست و خرج میلیاردها دلار از جیب ملت ایران است.
پارلمان عراق شامگاه چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت با اکثریت آرا به مصطفی الکاظمی به عنوان نخست وزیر این کشور رای اعتماد داد و او کارش را شروع کرد. پس از رای اعتماد پارلمان به کاظمی، مایک پومپئو، وزیر امور خارجه آمریکا با او تلفنی صحبت کرده و ضمن استقبال از تشکیل دولت جدید در بغداد، در مورد لزوم اصلاحات، مقابله با فساد و مسئله همهگیری کووید-۱۹ با الکاظمی گفتگو کرد.
هیئت مساعدت سازمان ملل متحد برای عراق (UNAMI) نیز از نخستوزیری الکاظمی استقبال کرد.
مسرور بارزانی» نخستوزیر منطقه کردستان عراق نیز، پس از اعلام نخستوزیری الکاظمی با وی تماس تلفنی گرفت و از او حمایت نمود و خواستار حل تمامی مسائل حل نشده بین منطقه کردستان و دولت بغداد شد.
محمد بن سلمان ولیعهد عربستان درتماس تلفنی با مصطفی الکاظمی، تصدی پست نخست وزیری عراق و کسب رای اعتماد پارلمان را به او تبریک گفت و از او برای سفر به عربستان دعوت کرد.
مشعل بن فهم السلمی، رئیس پارلمان عربی در بیانیهای، ضمن استقبال از تشکیل کابینه جدید عراق به ریاست الکاظمی تاکید کرد: امنیت و ثبات عراق بخشی از امنیت ملی کشورهای عربی است.
استفان هیکی، سفیر انگلیس در عراق نیز، در پی تایید کابینه الکاظمی، با انتشار توییتی، ضمن تبریک این مساله به الکاظمی، تاکید کرد به همکاری با کابینه الکاظمی امیدوار هستیم.
وزارت امور خارجه ترکیه نیز طی بیانیهای از کابینه جدید عراق به رهبری مصطفی الکاظمی که از پارلمان این کشور رای اعتماد گرفت، استقبال کرده و برای الکاظمی به عنوان نخست وزیر که مسئولیت مهم و اساسی را در این دوره دشوار بر عهده دارد، آرزوی موفقیت کرد.
از طرف مقامات ایرانی، توئیتی بتاریخ ۱۸ اردیبهشت از طرف ایرج مسجدی سفیر رژیم آخوندی در عراق منتشر شد که در آن آمده است: «تبریک به جناب آقای مصطفی کاظمی و وزرای ایشان. تبریک به پارلمان عراق در جهت رای اعتماد به اکثریت کابینه. آرزوی موفقیت دولت در خدمت به مردم شریف عراق. آرزوی سعادت برای دوملت ایران و عراق». اما پس از ۱۰روز از قرار گرفتن کاظمی در این سمت، هنوز از طرف خامنهای و روحانی هیچگونه واکنشی دیده نشده. علت این بیواکنشی آن نیست که پرداختن به این موضوع در حد وارد شدن این مقامات نیست. بلکه دلیل اصلی آن اینست که بادکنک اقتدار ولیفقیه در منطقه ترکیده است و اینان دیگر نمیتوانند مانند چند ماه قبل، نسبت به حوادث عراق اظهار نظر نمایند.
با کشته شدن قاسم سلیمانی در عراق و نابودی ابومهدی مهندس فرمانده حشدالشعبی، بازوی نظامی خامنهای در عراق و منطقه بصورت جبران ناپذیری ضربه خورد. حوادث بعدی نیز نشان داد که خامنهای دیگر نمیتواند مانند گذشته در امور سیاسی عراق دخالت نموده و برای دولت و مجلس عراق تعیین تکلیف نماید. قدر مسلم این است که انتخاب الکاظمی خوشایند حکومت آخوندی نبوده و مجبور است که به تعادل موجود تن بدهد. اما در مسیری قرار گرفتهایم که خامنهای دارد اهرمهای قدرتش درعراق را از دست میدهد. هرچند که خواسته انقلابیون عراقی در برپایی یک دولت مستقل و ملی هنوز محقق نشده، اما برآیند نیروهای سیاسی عراق و پارامترهای تعیین کننده آن نشان میدهد که خامنهای بسرعت در حال از دست دادن موقعیت گذشته در عراق است. یعنی رشد بادکنکی آن ترکیده و دیگر مسائل بر پاشنه قبلی نخواهد چرخید. کما اینکه رژیم هنوز نتوانسته جانشینی برای ابومهدی مهندس پیدا نماید. حشدالشعبی که تاکنون بعنوان چتر شبهنظامیان با فرمان بیت ولایت در تهران عمل مینمود و تظاهراتهای مردمی را سرکوب مینمود، دچار شقه و شکاف شده و بخشی از گروههای سنی و مسیحی و حتی شیعی که فقط بخاطر دفاع در مقابل داعش به آن پیوسته بودند، از این نیرو جدا شدند. حتی سفر شمخانی به بغداد نیز نتوانست در جبهه متلاشی شده نیروهای نیابتی خامنهای در عراق، مشکلی را حل کند و به آن سامان بخشد.
روشن است که هنوز شرایط سیاسی عراق در حال گذار است . موارد جدیدی از ربودن سه نفر از تظاهرکنندگان وضرب و شتم و شکنجه آنان توسط نیروهای دولتی وضعیت را زیرسئوال میبرد.
اما تا همینجا هم کاملا بارز است که هیچ خط سیاسی بدون در نظر گرفتن خواستههای مردم و جوانان انقلابی این کشور پیش نخواهد رفت. با ترکیدن بادکنک ولایت فقیه در رشد منطقهای آن، عمق استراتژیکش را، سنگر به سنگر در حال از دادن است و خامنهای و روحانی تنها با ضرب سیلی صورت خود را سرخ نگه داشتهاند.
#پیش بسوی قیام سراسری #ما بر اندازیم# کانونهای شورشی #Iran
#سال_سرنگونی #ایران #کروناویروس #قیام_تا_پیروزی #coronavirus
#شورش زندانیان #تيك_تاك_سرنگوني #COVID2019 # اتحادوهمبستگی
# مرگ_بر_دیکتاتور #مجاهدین_خلق ایران #IranRegimeChange
ما را در توئیتر با حساب توئیتری 7 @Bahar iran دنبال کنید