حالا دیگر کسی تردید ندارد که خامنه ای و حکومت ولایت فقیه تنها با استراتژی سرکوب و جنگ افروزی است که می تواند به حیاتش ادامه بدهد. برای پیشبرد سیاست سرکوب وجنگ افروزی باید حکومت یکدست باشد. هر قدر شکاف در بالای نظام کمتر باشد؛ طبیعی است که توان بیشتری برای سرکوب و جنگ افروزی دارد. خامنه ای با رئیسی؛ بعد از سالها موفق شد که خط «انقباض» و «خالص سازی» را پیش ببرد و به قول خودشان تنها زمانی که خامنه‌آی نفس راحتی میکشید در همین مدت بود.
رئیسی یک مهره گوش به فرمان و مطیع مطلق اوامر خامنه‌ای بود. شرکت رئیسی در قتل عام ۶۷ «تضمین و طوق» سرسپاری به خامنه‌ای بود و شکافی با خامنه‌ای نداشت. لذا نقطه اتصال و وحدت بین دولت و بیت خامنه‌ای و سپاه و نیروی قدس بود.
با مرگ رئیسی این جایگاه از دست رفت و خامنه‌ای دیگر نمی توانست جایگزینی برای رئیسی پیدا کند؛ به همین اعتبار با رفتن رئیسی؛ این پروژه استراتژیک انقباض و خالص سازی سوخت و خاکستر شد و بر باد رفت یعنی جام زهری به حلق خامنه‌ای ریخته شد.
در انتخابات خامنه‌ای نه تنها نتوانست جایگزینی برای رئیسی پیدا کند بلکه مجبور به آوردن پزشکیان شد که خود عامل شقه و شکاف خواهد شد.
چرا خامنه ای به پزشکیان تن داد؟
خامنه ای با تجربه ای که ازتحریم گسترده انتخابات در دو نمایش قبلی مجلس آموخته بود، این بار هدف‌گذاری اش مشارکت بالای مردم پای صندوقهای رای بود.
فرصت برای خامنه ای آن قدر کم بود که فرصت مهندسی انتخابات را هم نیافت. به همین دلیل پزشکیان را آورد که تنور انتخابات را گرم کند و از سوی دیگر پزشکیان مرز سرخ خامنه‌ای نبود و خودش هم بارها اعلام کرده و مستمر هم تکرار می‌کند که ذوب در ولایت و مطیع اوامر خامنه‌ای است.
بنابراین خامنه‌ای فکر می‌کرد که از پزشکیان استفاده می‌کند و بعد او را حذف می‌کند. البته این احتمال را هم می‌داد که اگر اوضاع از دستش در رفت؛ پزشکیان برای نظام قابل تحمل است و مانع جدی برای تحقق سرکوب و جنگ افروزی و… نخواهد بود.
چرا خامنه ای در این انتخابات بازنده شد؟
روحانی و ظریف و خاتمی مدعی هستند که به دلیل حضور آنها و حمایت از پزشکیان؛ خامنه‌ای نتوانست مهره مطلوب خودش را بیرون بیاورد در حالی ک واقعیت چیز دیگری است.
خود پزشکیان بارها گفته با هیچ حزب و جمعیتی در ارتباط نیست و گفته که اصلاح طلب نیست و تنها مدتی وزیر دولت اصلاحات بوده و در دانشگاه نیز گفت «ذوب در رهبریست» بنابراین؛ سایه سنگین تحریم انتخابات بود که خامنه ای را وادار کرد به پزشکیان رضایت بدهد.
شاه بعد از کودتای 28 مرداد و سرکوب گسترده جامعه یک دوران ثبات را سپری می‌کرد. شاخص این دوران؛ دولت هویدا بود که از آن به عنوان شاخص دوران ثبات شاه نام برده می‌شد. تحولات بین‌المللی زمینه را برای قیام مردم ایران فراهم کرد و آتشفشان قیام شروع به فوران کرد و شاه گفت صدای انقلاب مردم را شنیدم و برای مقابله و منحرف کردن آن از تغییر هویدا شروع کرد. ولی دیکتاتور فلک زده نمیدانست که «زهر حقوق بشر کارتر» تاروپود خود و نظامش را در نوردیده و دیگر هیچ راه خروجی از این بن بست ندارد..
الان هم خامنه‌ای بعد از مرگ رییسی و با پتک سنگین تحریم چشمش به بن بست کامل حکومتش باز شده است ولی واقعیت این است که در چنین شرایطی جابجایی مهره‌ها و پزشکیان یا هر اقدام دیگری که در دستور کار خامنه‌ای باشد؛ هیچ دردی از حکومت دوا نخواهد کرد و سرنوشت خامنه‌ای همان سرنوشت دوران پایانی شاه خواهد بود؛ یعنی قیام در پیش روست.
چرا می گوییم قیام در تقدیر است؟
پروژه «رئیسی ـ خامنه‌ای» در زمان خودش به بن بست رسیده بود و ما شاهد انفجاری از عدم رضایت‌های اجتماعی، درهم شکستگی اقتصادی؛ شکست جنگ افروزی؛ افزایش شکافهای درونی حکومت و… بودیم. در امتداد چنین وضعیتی؛ مرگ رییسی که نقطه وحدت دولت با مجلس و بیت خامنه و سپاه و… بود نیز اضافه شد و بر ابعاد بحران‌های خامنه‌ای اضافه کرد .
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
