شعله‌های خشم در دانشگاه خواجه نصیر؛ دانشجویان علیه ستم بپا خاستند
جرقه اعتراض در خوابگاه «دانش»
دانشجویان خوابگاه «دانش» دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی شامگاه سه شنبه۸مهرماه۱۴۰۴در سالگرد جمعه خونین زاهدان در ۸مهرماه۱۴۰۱که خامنه ای فرمان کشتار فرزندان بلوچ را صادر کرد، بار دیگر به کانون خشم و اعتراض تبدیل شد. فریادهای «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد» و «سلف و خوابگاه نداره، دزدی ادامه داره» در محوطه خوابگاه طنین‌انداز شد و نارضایتی عمیق دانشجویان از وضعیت رفاهی و سیاست‌های سرکوبگرانه را به نمایش گذاشت. گران‌سازی نرخ غذا و خوابگاه، حذف سرویس‌های دانشجویی و محدودیت‌های جدید وزارت علوم، جرقه‌ای بود که این خیزش شبانه را شعله‌ور کرد. این اعتراضات، ادامه موج خشم اخیر در پی اخراج یک دانشجو است که اکنون به حرکتی گسترده‌تر و پرشورتر بدل شده است.
دانشگاه، خاستگاه انقلاب و مقاومت دانشجویان
دانشجو، به‌عنوان قشر پیشرو و پیشتاز آزادی، همواره در خط مقدم مبارزه با ستم ایستاده‌است. دانشگاه، این سنگر تاریخی انقلاب، زادگاه سازمان‌ها و نیروهای آزادی خواه و انقلابی بوده که برای عدالت و آزادی مبارزه کرده‌اند. تاریخ ایران گواه است که دانشجویان هرگز در برابر سیاست‌های سرکوبگرانه دیکتاتوری سر خم نکرده‌اند. از دهه‌های گذشته تا امروز، هزاران دانشجوی آزادی خواه و شورشی علیه ظلم، قربانی سیاست‌های اعدام و سرکوب حکومت ولایت فقیه شده‌اند. اما خون این شهدا، بذر امید و مبارزه را در قلب دانشگاه‌ها کاشته و شعله مقاومت را زنده نگه داشته است.
شکاف عمیق: از مدیریت تا حاکمیت
اعتراضات اخیر در خوابگاه «دانش» تنها یک واکنش به مشکلات رفاهی نیست؛ این فریادها، انعکاس شکاف عمیق میان بدنه دانشجویی و مدیریت‌های دانشگاهی و حکومتی است. سیاست‌های سرکوبگرانه، از اخراج دانشجوی آزادیخواه تا محدودیت‌های تحصیلی و معیشتی، نه‌تنها نتوانسته صدای اعتراض را خاموش کند، بلکه آن را رساتر کرده است. دانشجویان، با پشتوانه تاریخی خود به‌عنوان کانون اعتراض و آزادی خواهی ، نشان داده‌اند که هرگز تن به ستم نخواهند داد و آماده‌اند تا پرچم مبارزه را در قیام‌های مردمی برافرازند.
آینده‌ای روشن و سرنوشت‌ساز در دستان دانشجویان
دانشجویان، این نیروی پویا و شورشی، قلب تپنده مقاومت در برابر حاکمیت ستمگر هستند. اعتراضات آنها نه‌تنها علیه گرانی و سرکوب، بلکه علیه کل ساختار ظالمانه‌ای است که معیشت و آزادی مردم را به تاراج برده است. دانشگاه، همچنان سنگر انقلاب باقی خواهد ماند و دانشجو نماد مستحکم آزادیخواهی، با فریادهای خود، راه را برای قیام‌های مردمی و سرنگونی حکومت ولایت فقیه هموار می‌کنند.
صدای خون‌های ریخته‌شده، امید به آزادی را زنده نگه داشته و دانشجویان، پرچم‌داران این مبارزه تاریخی، هرگز تسلیم نخواهند شد. آنها در همه قیام ها نقش فعالی داشتند و با شعار های ضد حکومتی اصالت خود را به عنوان یک دانشجوی پیشتاز به نمایش گذاشتند.
دانشگاه با سرکوب نمی‌میرد
سرکوب دانشجویان موضوعی است که هم در حکومت شاه خائن و هم در سلطنت شیخ ادامه دارد. چون دانشجویان ایران همواره با فساد اقتصادی و غارت و چپاول مرزبندی دارد. چون دانشجو ذاتا با دیکتاتوری و سرکوب مخالف است به دلیل این که همواره بیرون از دایره قدرت حاکم و فساد آن بوده است.
اما سرکوب تا کنون نتوانسته است مشعل آگاهی و مبارزه را در دانشگاه خاموش کند. این مشعل هر روز در دانشگاه شعله ور‌تر و مسیر مبارزه برای آزادی را هموار تر می کند، بخصوص که دانشگاه هرگز با سرکوب نمی‌میرد بلکه پویا تر و زنده‌تر مسیر مبارزه را برای آزادی در می‌نوردد. در قیام شهریور۱۴۰۱دانشگاه نقش بسیار فعالی را برعهده داشت و به همین دلیل یکی از مراکزی که به شدت توسط حکومت خامنه ای سرکوب شد دانشگاه بود اما سرکوب هرگز نتوانسته است قلب تپنده دانشگاه را از حرکت برای اعتراض بازدارد.
از آنجا که دانشجو ذاتا ضد دیکتاتوری و ضد ارتجاع حاکم است حتی هنگامی که سرکوب هم میشود باید مطمئن بود که آتش دانشگاه مجددا شعله ور میشود و خاموش نمیشود.
دانشگاه مزرعه‌ای است که بذرهای آزادی در آن می رویند و گل‌های شکوفای رهایی مردم را پرورش می‌دهد.
🟢 # مرگ_بر_خامنه‌ای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
