سه نرخی شدن بنزین و شعله‌ور شدن جنگ وجدال باندهای مافیایی قدرت
افزایش نرخ بنزین و لرزه سرنگونی در اردوی خامنه‌ای
با اعلام اجرای طرح سه‌نرخی شدن بنزین از ۱۵ آذر، فضای سیاسی و اقتصادی کشور بار دیگر به کانون تنش‌های گسترده درونی رژیم تبدیل شده است. تصمیمی که آن را بزرگ‌ترین تغییر در نظام یارانه سوخت از سال ۱۳۹۸ می‌دانند، موجی از انتقاد، هشدار و جدال را در میان باندهای قدرت در مجلس و دولت برانگیخته است؛ جدالی که نشانه‌ای آشکار از تشدید بحران حاکمیتی در برابر یک تصمیم اقتصادی پرهزینه است.
بر اساس گزارش‌ها، در نظام جدید قیمت بنزین آزاد از ۳۰ هزار ریال به ۵۰ هزار ریال افزایش یافته و کارت‌های اضطراری جایگاه‌ها نیز که بسیاری از رانندگان پس از اتمام سهمیه از آن استفاده می‌کردند، با نرخ جدید محاسبه می‌شود. علاوه بر این، خودروهای صفر کیلومتر سهمیه دریافت نمی‌کنند و مالکان چند خودرو تنها برای یک خودرو کارت سوخت خواهند داشت. دولت اعلام کرده قیمت‌ها هر سه ماه یک‌بار بازنگری می‌شود.
این تغییرات در حالی اعمال می‌شود که خاطره آبان ۹۸ هنوز از ذهن جامعه پاک نشده است؛ اعتراضاتی که با همان سه‌نرخی شدن ناگهانی بنزین و جهش ۳۰۰ درصدی قیمت آغاز شد و در سراسر کشور گسترش یافت.
شعله‌ور شدن اختلافات در مجلس و دولت
اعلام سه‌نرخی شدن بنزین، بلافاصله جنگ لفظی و اتهام‌زنی میان باندهای مختلف در مجلس و دولت را شعله‌ور کرد. بخشی دستجردی، عضو مجلس، در اظهارات صریح خود تأکید کرد که «افزایش قیمت بنزین، آب، برق، گاز و دلار هیچ‌کدام راه‌حل اقتصادی کشور نیست». او هشدار داد که این تصمیم نه‌تنها کسری بودجه را جبران نمی‌کند بلکه «آتش تورم را تشدید می‌کند».
ارکاکلی، دیگر نماینده مجلس، خطاب به پزشکیان اعلام کرد: «درِ لگن‌سازانی که به‌جای خودرو، مصرف‌کننده سوخت تولید می‌کنند را تخته کنید. چرا مردم باید با خودروهای پرمصرف و بی‌کیفیت دست‌وپنجه نرم کنند و بعد بنزین هم گران شود؟» این نماینده تأکید کرد که مردم حاضرند بنزین با قیمت جهانی بدهند، اما در مقابل، خودرو با استاندارد جهانی دریافت کنند.
در سلسله‌ای دیگر از حملات، رشیدی نماینده مجلس، سیاست دولت را «چوب زدن و جریمه کردن همزمان مردم» نامید و خطاب به پزشکیان گفت: «شما ماشینی با مصرف صدی ۱۵ به ملت داده‌اید، بعد می‌خواهید بنزین را هم گران کنید؟» او هشدار داد که این تصمیم می‌تواند فشار معیشتی مردم را به نقطه انفجار برساند.
محمودی، دیگر نماینده، پا را فراتر گذاشت و با پخش صوتی از وعده‌های انتخاباتی پزشکیان به او یادآور شد که «قبل از افزایش قیمت بنزین لازم است خودروهای کم‌مصرف و استاندارد وارد شود». او تأکید کرد که این تصمیم «کمر طبقات پایین را می‌شکند» و تنها به سود ثروتمندان و شبکه‌های رانت‌خوار است.
حمله‌ها تنها محدود به نمایندگان نبود. شریعتی، عضو کمیسیون انرژی، با اشاره به آشفته‌کاری و بی‌مسئولیتی در دولت گفت: «در دولت هیچ‌کس مسئولیت مصوبه را قبول نمی‌کند.» او هشدار داد که همین تغییر کوچک در قیمت‌ها اثر تورمی مستقیم و انتظاری ایجاد می‌کند، در حالی که دولت این درآمد را «قبلاً پیش‌خور کرده است».
نگرانی از موج تورم و خطر اعتراضات
همزمان رسانه‌های حکومتی نیز نسبت به پیامدهای اجتماعی و امنیتی افزایش قیمت بنزین هشدار داده‌اند. روزنامه جهان‌صنعت نوشت: «افزایش قیمت بنزین یعنی گرانی حمل‌ونقل، افزایش هزینه‌های لجستیک و انتقال دومینووار گرانی به همه کالاها. نتیجه؟ فشار سنگین بر سفره مردم و تشدید تورم لنگر‌دار.» این روزنامه تأکید کرد هر جرقه‌ای در شرایط کنونی می‌تواند «شورش فقرا» را رقم بزند.
روزنامه آرمان نیز با یادآوری تجربه آبان ۹۸ هشدار داد: «هرگونه تغییر در قیمت بنزین بدون اجماع‌سازی و برنامه‌ریزی حمایتی، پیامدهای سنگینی دارد.» این روزنامه به ریشه‌های چندلایه نارضایتی اجتماعی اشاره کرده و از «تنش‌های عمیق بین دولت و جامعه» سخن گفته است.
روزنامه اطلاعات نیز ضمن تأکید بر خطر خشم عمومی نوشت: «گرانی بنزین می‌تواند اعتراضات گسترده‌ای ایجاد کند. شاید اعتراضات ۹۸ تکرار نشود، اما اثرات بلندمدت آن بر فقر و فشار اقتصادی زمینه‌ساز نارضایتی مزمن است.»
اعتراف به بحران ساختاری
در اوج این جدال، نیک‌بین، نماینده مجلس، با بیان ارقامی عجیب، گفت بنزین در ایران «واقعاً بیش از ۱۸۰ هزار تومان» هزینه دارد و افزود: «این گرانی نه‌تنها جلوی قاچاق را نمی‌گیرد، بلکه وضعیت را بدتر می‌کند.» او دولت را متهم کرد که بدون درک شرایط مردم، تب گرانی جدیدی وارد بازار کرده است.
هاشمی‌نیا نیز تأکید کرد که تصمیم دولت «قانون بودجه را دور زده» و نظام سهمیه‌بندی موجود «ملی» نیست، زیرا باید سهمیه مستقیماً به هر فرد ایرانی اختصاص داده شود.
بحرانی که به میدان سیاست وارد شده است
افزایش سه‌نرخی بنزین، صرفاً یک تصمیم اقتصادی نیست؛ بلکه آینه تمام‌نمای بن‌بست ساختاری نظام است. باندهای مختلف حکومتی هرکدام دیگری را مقصر می‌دانند: برخی به وزارت نفت حمله می‌کنند، برخی به سازمان برنامه، برخی به خودروسازان و برخی مستقیماً به پزشکیان. این جدال‌ها نشان می‌دهد رژیم بر سر یک تصمیم اقتصادی ساده نیز دچار بحران اعتماد، ناتوانی مدیریتی و شکاف عمیق درونی است.
در حالی که تورم، فقر و نارضایتی عمومی شدت گرفته، تصمیم اخیر دولت می‌تواند همان جرقه‌ای باشد که رسانه‌های خود رژیم آن را «خطر شورش فقرا» نامیده‌اند. اختلافات درونی، نه نشانه پویایی سیاسی، بلکه نشانه لرزش پایه‌های حکومتی است که زیر بار بحران اقتصادی و اجتماعی فرسوده شده و هر تصمیمش جنگ تازه‌ای را میان باندهای قدرت شعله‌ور می‌کند.
🟢 # مرگ_بر_خامنه‌ای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
