سرنگونی چیست؟ سرنگون‌کننده کیست؟
«سرنگونی» یا «براندازی» کلیدواژه‌یی است که با قیام مسلحانهٔ سازمان مجاهدین در ۳۰خرداد ۱۳۶۰ به ادبیات معاصر ایران راه گشوده است. مجاهدین هیچ‌گاه پنهان نکرده‌اند که جز سرنگونی تام و تمام این رژیم به چیزی دیگر چشم ندوخته‌اند.
یک یادآوری عبرت‌آموز
به یاد بیاوریم با ظهور فتنهٔ خاتمی بسیاری از جریانهای سیاسی خود را باخته و با ماغ این گوسالهٔ سامری دامن از دست دادند. تنها و تنها این مقاومت ایران با رهبری مسعود رجوی بود که اعلام کرد: «افعی کبوتر نمی‌زاید»! خیلی‌ها می‌گفتند که رژیم با روی کارآوردن مهره‌های شسته‌رفته‌تر خواهد توانست خود را اصلاح و عمرش را طولانی نماید. قدرتهای خارجی به امید موهوم مدره شدن این رژیم به برقراری رابطه با آن پرداخته و در ازای برخورداری از منافع زد و بند با آن، مقاومت ایران را در لیست تروریستی گذاشتند؛ ولی گذشت زمان ثابت کرد که اصلاح این رژیم یک سراب بیش نیست. ثبات قدم مجاهدین در پیشبرد این خط انقلابی در قیام دی۹۶ با شعار «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا ـ دیگه تمومه ماجرا» به بار نشست و عمومی شد.
