مادران پارک لاله : هشت مارس، روز جهانی زن گرامی باد
هشت
مارس، روز جهانی زن، علیرغم همه‌ی سرکوب‌ها، بی‌حقوقی‌ها، تبعیض‌ها، برای ما تاریخ
تلخ و شیرینی را به یاد می‌آورد. از یک سوی خاطرات تلخ ستم مضاعف و بی‌حقوقی بر زنان
در همه‌ی ارکان جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم و از سوی دیگر خاطرات شیرین مقاومت‌ها
و ایستادگی‌های زنان در ایران و سراسر جهان.
بیش
از یک صد و اندی سال پیش کارگران زن نساجی شیکاگو در اعتراض به حقوق صنفی خود به خیابان‌ها
ریختند و با سرکوب شدید مواجه شدند. از آن زمان تا کنون زنان مبارز و آزادی‌خواه و
برابری‌طلب، این روز را به عنوان روز جهانی زن به رسمیت شناختند و هر ساله ٨ مارس را
همگام و در همبستگی با سایر زنان جهان جشن می‌گیرند و بر نیاز مبارزات مستقل زنان برای
رفع هر گونه تبعیض و بی‌عدالتی تاکید می‌کنند.
در
ایران نیز سال‌هاست که این روز توسط زنان به رسمیت شناخته شده است. در ۱٨ اسفند سال ۱٣۵۷ در هوایی برفی، جمعیت زیادی از زنان
در تهران با این امید که انقلاب شده و با خیال راحت می‌توانند ٨ مارس را در خیابان
جشن بگیرند و‌خواهان حق خود شوند و به تبعیض نه بگویند، به خیابان آمدند، ولی ناباورانه
با حمله چماق دارهای حکومت روبرو شدند که می‌گفتند «یا روسری یا توسری»، زنان در دسته‌های
مختلف مقاومت زیادی کردند و در پاسخ شعار می‌دادند: «ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم»
ولی به شدت سرکوب شدند و جامعه مردسالار نیز در برابر این سرکوب حکومت و ستم بر زنان
سکوت اختیار کرد. این اولین اعتراض هماهنگ و یک پارچه زنان برای گرامی داشت ٨ مارس
بود و این مبارزات و اعتراض‌ها علیه تبعیض از طرف مادران و زنان و دختران ما به اشکال
مختلف تا امروز ادامه داشته و از طرف حکومت نیز با سرکوب همه جانبه روبرو بوده است.
