منبع : ایران آزادفردا ،20 نوامبر 2016
عادل الجبیر: تروریسم با خمینی و رژیم او شروع شد
عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان سعودی طی یک کنفرانس خبری در ژاپن گفت: وقتی به تروریسم و فرقهگرایی نگاه میکنیم، میبینیم که با روی کار آمدن ”خمینی“ در سال ۱۹۷۹ شروع شد. امری که منجر به شعلهور شدن آتش فرقهگرایی در منطقه ما گردید. تا آن زمان هیچگونه فرقهگرایی وجود نداشت. رژیم ایران اولین سازمان تروریستی فرقهیی را در خاورمیانه بنیاد گذاشت. اسم آن ”حزبالله“ است و ”حزبالله“ عملیات انتحاری را شروع کرد، سفارتها را منفجر کرد و مردم را کشت و تلاش کرد که کشورها را اشغال کند. در این حرکات ذرهیی دموکراسی وجود ندارد.
عادل الجبیر به دخالتهای رژیم ایران در یمن نیز اشاره کرد و گفت:
شبهنظامیان حوثی گفتگوهای ملی در یمن را رد کردند… آنها حملاتشان را از صعده شروع کرده و به عمران گسترش دادند و سپس ”صنعاء“ را اشغال کردند.. و نهادهای دولتی را به کنترل خود در آورده و اراده خود را بهزور اعمال کردند… با زور اسلحه که رژیم ایران به آنها میداد. در این امر ذرهیی دموکراسی وجود ندارد.
شبهنظامیان حوثی گفتگوهای ملی در یمن را رد کردند… آنها حملاتشان را از صعده شروع کرده و به عمران گسترش دادند و سپس ”صنعاء“ را اشغال کردند.. و نهادهای دولتی را به کنترل خود در آورده و اراده خود را بهزور اعمال کردند… با زور اسلحه که رژیم ایران به آنها میداد. در این امر ذرهیی دموکراسی وجود ندارد.
وزیر خارجه عربستان سعودی افزود: اسامه بنلادن در دهه نود با رژیم ایران و با ”حزبالله“ مراوده داشت و بعد از حادثه ۱۱سپتامبر، رهبران ارشد القاعده به ایران رفتند. از جمله ”سعد بن لادن“ و رژیم ایران به آنها پناه داد و حمایت کرد. دستورات انفجار اماکن مسکونی در ریاض از طرف ”سیف العدل“ فرمانده عملیاتی القاعده هنگامی که در ایران حضور داشت میرسید. ایران پناهگاه تروریستهاست و آنها را استتار میکند و این امر ربطی به عقیده و ایدئولوژی ندارد.
بر این اساس ما بر این باوریم و میبینیم که ”القاعده“ و ”داعش“ هیچکدام از آنها حملاتی را علیه رژیم ایران انجام نمیدهند، چرا؟
همه مورد تعرض و حملات آنها قرار گرفتهاند به جز ایران. آیا به این خاطر است که رژیم ایران به آنها پناه و پناهگاه داده است؟ شاید، آری.
همه مورد تعرض و حملات آنها قرار گرفتهاند به جز ایران. آیا به این خاطر است که رژیم ایران به آنها پناه و پناهگاه داده است؟ شاید، آری.