گزارشگران بدون مرز: «سی هشت سال است که سرکوب روزنامه‌نگاران در ایران تغییر نمی‌کند»
سازمان «گزارشگران بدون مرز» در بيانيه‌اى به مناسبت ٢٢ بهمن سالگرد پیروزی انقلاب در ايران مینویسد: «سی و هشت سال پس از به قدرت رسیدن آیت‌الله خمینی و سقوط نظام سلطنتی در ایران، آزادی مطبوعات که یکی از اصلی‌ترین خواست‌های انقلاب ١٣٥٧ بود، هنوز تحقق نیافته است».
بنا به اين گزارش، اکنون رژیم ایران با ٢٩ روزنامه‌نگار و شهروندخبرنگار زندانی یکی از ٥ زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای است.
بنا به اين گزارش، اکنون رژیم ایران با ٢٩ روزنامه‌نگار و شهروندخبرنگار زندانی یکی از ٥ زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای است.
اين گزارش تاكيد كرده :«سی هشت سال است که رهبر و مسوولان نظام تغییر می‌کنند، اما سرکوب روزنامه‌نگاران تغییر نمی‌کند. تنها روش و شکل سرکوب برای به سکوت وادار کردن روزنامه نگاران منتقد تغییر کرده است».
گزارشگران بدون مرز با اشاره به اعدام برخى روزنامه‌نگران در اوايل انقلاب افزروده: «پس از اعدام‌های «رسمی» در سال‌های سیاه، حذف روشنفکران و روزنامه‌نگاران با ربودن و اعدام‌های خیابانی آغاز شد. در سال‌های دهه هفتاد، ناشر و روزنامه‌نگار ابراهیم زال‌زاده، ناپدید و با پانزده ضربه کارد به قتل رسید، مجيد شريف، نويسنده و روزنامه‌نگار مسموم و کشته شد، محمد مختاری و محمد جعفر پوينده نویسنده و روزنامه‌نگار ربوده و خفه شدند. پيش از آن‌ها پيروز دوانی صاحب امتياز نشريه پيروز "ناپديد" شده بود، پيکر او تا به امروز پيدا نشده است».
طبق اين گزارش از آغاز دهه هشتاد، روش سرکوب تغيير كرده و "پوساندن و کشتن در زندان با شکنجه و بدرفتاری و یا محروم کردن از درمان، مرگی تدریجی ناپیدا اما به همان میزان دیگر روش‌های سرکوب پیشین سهمگین و بی‌رحمانه"، به روش‌هاى جديد سركوب روزنامه‌نگاران اضافه شده است.
از نمونه قتل‌هاى روزنامه‌نگاران ايرانى کشتن عکاس خبرنگار کانادایی ایرانی‌تبار زهرا کاظمی، در زندان اوین و در هنگام بازجویی در سال ١٣٨٢، کشتن وبلاگ‌نویس جوان امیدرضا میرصیافی، بر اثر کوتاهی در درمان در زندان اوین در سال ١٣٨٧، کشته شدن وبلاگ نویس ستار بهشتی، به علت بدرفتاری و شکنجه در بازداشتگاه پلیس فتا در سال ١٣٩١ و غيره اشاره شده است.
گزارشگران بدون مرز گفته كه روزهای سالگرد انقلاب نیز مانع بازداشت فعالان رسانه‌ای نشده و فشار بر روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها با نزدیک شدن به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، بیشتر نیز شده است.
اين سازمان مدافع روزنامه‌نگاران و حق آزادى بيان در گزارش خود تاكيد كرده كه «زندان تنها وسیله حكومت ايران برای به سکوت وادار کردن روزنامه‌نگاران نیست بلكه از سال ١٣٧٩ تا ١٣٨٤ دست کم پنج روزنامه‌نگار به ٤٧٧ ضربه شلاق محکوم شدند.»
این گزارش به عنوان نمونه به روزنامه‌نگارانى كه اخيرا به شلاق محكوم شده‌اند اشاره کرده است از جمله کیوان کریمی، مستندساز و خبرنگار زندانی که افزون بر حکم زندان به ٢٢٣ ضربه، محمدرضا فتحی که به ٤٥٩ ضربه و مصطفی شریف که به ٤٠ ضربه شلاق محکوم شده‌اند اشاره کرده است و افزوده که به تازگی مصطفی براری و آرش شعاع شرق مدیر مسئولان سایت‌های اطلاع‌رسانی گیلان‌نوین و گیلان‌نو كه برای «نشر اکاذیب و انتشار نشریه بدون مجوز» به ترتیب به ١١٤ و ٤٠ ضربه شلاق محکوم شده‌اند.
این سازمان بین‌المللی همچنين حكم حسین موحدی خبرنگار سایت اطلاع‌رسانی نجف‌آبادنیوز كه در تاریخ ۱۵ دی امسال ۴۰ ضربه شلاق را برای «نشر اکاذیب» تحمل کرده را یادآور شده است.
گزارشگران بدون مرز در پايان اين گزارش گفته "بسیاری از احکام شلاق اجرا نمی‌شوند، اما ضربه تحقیر و تهدید این حکم غیرانسانی برپیکر روزنامه‌نگاران خواهد ماند".
گزارشگران بدون مرز با اشاره به اعدام برخى روزنامه‌نگران در اوايل انقلاب افزروده: «پس از اعدام‌های «رسمی» در سال‌های سیاه، حذف روشنفکران و روزنامه‌نگاران با ربودن و اعدام‌های خیابانی آغاز شد. در سال‌های دهه هفتاد، ناشر و روزنامه‌نگار ابراهیم زال‌زاده، ناپدید و با پانزده ضربه کارد به قتل رسید، مجيد شريف، نويسنده و روزنامه‌نگار مسموم و کشته شد، محمد مختاری و محمد جعفر پوينده نویسنده و روزنامه‌نگار ربوده و خفه شدند. پيش از آن‌ها پيروز دوانی صاحب امتياز نشريه پيروز "ناپديد" شده بود، پيکر او تا به امروز پيدا نشده است».
طبق اين گزارش از آغاز دهه هشتاد، روش سرکوب تغيير كرده و "پوساندن و کشتن در زندان با شکنجه و بدرفتاری و یا محروم کردن از درمان، مرگی تدریجی ناپیدا اما به همان میزان دیگر روش‌های سرکوب پیشین سهمگین و بی‌رحمانه"، به روش‌هاى جديد سركوب روزنامه‌نگاران اضافه شده است.
از نمونه قتل‌هاى روزنامه‌نگاران ايرانى کشتن عکاس خبرنگار کانادایی ایرانی‌تبار زهرا کاظمی، در زندان اوین و در هنگام بازجویی در سال ١٣٨٢، کشتن وبلاگ‌نویس جوان امیدرضا میرصیافی، بر اثر کوتاهی در درمان در زندان اوین در سال ١٣٨٧، کشته شدن وبلاگ نویس ستار بهشتی، به علت بدرفتاری و شکنجه در بازداشتگاه پلیس فتا در سال ١٣٩١ و غيره اشاره شده است.
گزارشگران بدون مرز گفته كه روزهای سالگرد انقلاب نیز مانع بازداشت فعالان رسانه‌ای نشده و فشار بر روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها با نزدیک شدن به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، بیشتر نیز شده است.
اين سازمان مدافع روزنامه‌نگاران و حق آزادى بيان در گزارش خود تاكيد كرده كه «زندان تنها وسیله حكومت ايران برای به سکوت وادار کردن روزنامه‌نگاران نیست بلكه از سال ١٣٧٩ تا ١٣٨٤ دست کم پنج روزنامه‌نگار به ٤٧٧ ضربه شلاق محکوم شدند.»
این گزارش به عنوان نمونه به روزنامه‌نگارانى كه اخيرا به شلاق محكوم شده‌اند اشاره کرده است از جمله کیوان کریمی، مستندساز و خبرنگار زندانی که افزون بر حکم زندان به ٢٢٣ ضربه، محمدرضا فتحی که به ٤٥٩ ضربه و مصطفی شریف که به ٤٠ ضربه شلاق محکوم شده‌اند اشاره کرده است و افزوده که به تازگی مصطفی براری و آرش شعاع شرق مدیر مسئولان سایت‌های اطلاع‌رسانی گیلان‌نوین و گیلان‌نو كه برای «نشر اکاذیب و انتشار نشریه بدون مجوز» به ترتیب به ١١٤ و ٤٠ ضربه شلاق محکوم شده‌اند.
این سازمان بین‌المللی همچنين حكم حسین موحدی خبرنگار سایت اطلاع‌رسانی نجف‌آبادنیوز كه در تاریخ ۱۵ دی امسال ۴۰ ضربه شلاق را برای «نشر اکاذیب» تحمل کرده را یادآور شده است.
گزارشگران بدون مرز در پايان اين گزارش گفته "بسیاری از احکام شلاق اجرا نمی‌شوند، اما ضربه تحقیر و تهدید این حکم غیرانسانی برپیکر روزنامه‌نگاران خواهد ماند".
