حیرت زدگی ایرانیان مقیم لس آنجلس
منبع :فیگارو،آرمل ونسان، خبرنگار فیگارو در لس آنجلس
«حیرت
زدگی و عدم درک ایرانی های مقیم «تهران جلس» Tehrangeles »
«تهرانجلس
یا ایران کوچک Little Persia، که چند بلوک بین خیابان «وست وود» و
بولوارهای «ویلشایر» در شمال و «پیکو» در جنوب لس آنجلس را اشغال کرده، پس از دو
روز دلهره و اضطراب سخت، خشم و حیرت زدگی عمیق، روز پنجشنبه قدری شروع به نفس
کشیدن کرد. سعید تیرانی، مقاطعه کار ساختمان، که مانند بسیاری از ایرانیان یک نام کوچک
انگلیسی، اندی Andy را برای خود انتخاب کرده، میگوید : «ما
هم شوکه هستیم و هم در برابر پوچی و بی معنایی و بی عدالتی و جهالتی که در فرمان
دولت ترامپ مبنی بر بستن مرزها بروی اتباع هفت کشور با اکثریت مسلمان و بخصوص
هموطنانمان مشاهده میکنیم، چنین چیزی باورمان نمیشود».
اندی یا سعید چهل سال است مقیم ایالات متحده شده است. او یک شهروند آمریکا
و کاملا در جامعه جذب و ادغام شده و با کار خود به رونق و بهبود وضعیت «ایالت
طلایی» [کالیفرنیا] کمک کرده است. با این حال در روز امضای امریه ترامپ، او ناگزیر
یک پرسش دشوار را از خود مطرح کرده که سالها بود به ذهن او خطور نکرده بود :
چنانچه بخواهد بدیدار مادرش در تهران برود که منظما این سفر را انجام میدهد، آیا
خواهد توانست بار دیگر به لس آنجلس که تمام زندگی و کار و فرزندان و خانه و
دوستانش در آن هستند، باز گردد؟» او می افزاید : «یکی از کارمندان من دو هفته
پیش برای یک سفر شغلی به ایران رفته است. یکشنبه گذشته داشت از این فکر که دیگر
نتواند به لس آنجلس باز گردد دیوانه میشد، بخصوص که فرزند نوزادش اخیرا در این شهر
متولد شده است. من در طول روز چندین بار تلفنی با او صحبت کرده سعی کردم آرامش
کنم. نهایتا امریه را به اصطلاح «تعدیل» کردند و کارمند من توانست دیشب به لس
آنجلس بازگردد. با این حال برایم تعریف کرد که عبور او از تشریفات گمرکی بسیار سخت
بوده است». در هر حال کسانی که کارت اقامت دائم (کارت سبز) یا یک ویزای معتبر
داشته اند، توانسته اند به آمریکا باز گردند. اما سرنوشت امریه ضد مهاجرت دولت، هم
اکنون در محور یک زور آزمایی بین وزارت دادگستری و ایالات واشینگتن و مینه سوتا که
علیه این امریه شکایت کرده اند، قرار دارد.
با این همه، قضیه مزبور جامعه پارسیان (communauté persane) که این نام
را از دوران بحران گروگانهای آمریکایی سال 1979 که باعث انگ زنی های متعدد به
ایرانی ها شد، به «جامعه ایرانیان»
(communauté iranienne) ترجیح
میدهد، را بشدت تکان داده است. جامعه مزبور که همواره آرام، شکوفا و بلند پرواز
بوده، اعضایش از تحصیلکرده ترین جوامع خارجی هستند، درک نمی کند که چرا در شرایطی
که برخی جوامع دیگر که بیشتر سزاوار چنین تصمیمی بوده اند، مستثنی شده اند، جامعه
آنان هدف قرار گرفته است. اندی با لحنی خشمگینانه می پرسد : «چرا اتباع عربستان
سعودی در حالیکه 15 تن از 19 تروریست مسئول حملات 11 سپتامبر از این کشور بوده
اند، معاف شده اند؟»
حدود پانصد هزار ایرانی (این رقم حسب منابع مختلف متغیر است)، یعنی یک سوم
کل جمعیت ایرانیان مقیم آمریکا در منطقه لس آنجلس زندگی میکنند. در شمال این شهر،
«دره سیلیکان» [پایتخت تکنولوژی انفورماتیک آمریکا و جهان] تعداد زیادی از مغزهای
متفکر ایرانی که شهرت دارد مهندسان نرم افزارها، برنامه نویسان، خلاقان شرکتهای
استارت-آپ و...با کیفیت عالی هستند، را در استخدام دارد. مهاجران ایرانی اعم از
مسلمان، یهودی، بهایی، زرتشتی یا مسیحی در زمینه های پزشکی، علوم، مهندسی و
بازرگانی به داشتن درجات بالایی از توان و کیفیت تحصیلی و حرفه ای شهرت دارند.
در کالیفرنیا شمار آمریکاییهایی که احیانا خواستار رفتن این جامعه باشند،
ناچیز است. یکشنبه شب در فرودگاه لس آنجلس، مردان بزرگسالی قابل مشاهده بودند که
در انتظار عضوی از اعضاء خانواده شان که از دروازه خروجی بیرون نیامده بود،
میگریستند. حسین خوشبختی چنین شکوه میکرد که «چرا ما؟ ما مردمان ساده و عادی
هستیم که کاری به دولت ایران که از دست آن فرار کرده ایم، نداریم!»
جعفر («جف مازلی» 60 ساله) که یک مدیر شرکت متولد تهران است، با حسین هم
عقیده است : «من برای ادامه تحصیل در رشته مهندسی راه و ساختمان اینجا آمدم و
قرار بود پس از گرفتن دیپلم به ایران باز گردم. اما در این بین انقلاب رخ داد و
پدر و مادرم دلشکسته و با دلی خونبار به من التماس کردند در کالیفرنیا بمانم. با
این حال برای دیدن از آنها به ایران بازگشتم. اما درست هنگامیکه از تهران به رم که
هواپیمایم به مقصد لس آنجلس در آن توقف داشت، خبر بحران گروگانهای آمریکایی را
شنیدم. به همین دلیل بمدت سه ماه در رم بلوکه شدم زیرا ایالات متحده دروازه هایش
را به روی ما بسته بود. پس این بار اول نیست. ترامپ مرا به یاد خمینی می اندازد.
با حرفهایی که میزند، کارهایی که میکند. او هم یک دیکتاتور است».
هنگامیکه موج بزرگ ایرانیها در پی انقلاب 1979 به کالیفرنیا رسید، آنها بر
این باور بودند که یک پناهگاه امن آزاد و بردبار یافته اند. حسین خوشبختی در پایان
میگوید : «هیچگاه تصور نمی کردیم که روزی بار دیگر در این شهر هم در همان وضعیت
قرار بگیریم».
در این بین، صفحه فیس بوک جامعه ایرانی در لس آنجلس یک راهنمای «حقوق
مدنی» درج کرده با عنوان «با حقوق خود آشنا شوید». و اما خبر غم انگیز برای
پایتخت سینمایی جهان اینکه اصغر فرهادی، کارگردان بزرگ ایرانی، که فیلم اخیرش به
نام «فروشنده» کاندیدای جایزه اسکار شده، اعلام کرده که در مراسم اعطای جوایز
مزبور شرکت نخواهد کرد.»
