۱۳۹۶ فروردین ۲۵, جمعه

”امتیازطلبی “و ”فساد سیستمی “در نمایش انتخابات!





”امتیازطلبی “و ”فساد سیستمی “در نمایش انتخابات!

احمد توکلی و عباس عبدی از مهره‌های نظام ولایت با انتشار بیانه‌یی اعتراف کرده‌اند که فساد مالی و اقتصادی نهادینه شده در نظام آخوندی باعث شده است که مهره‌های رژیم به ”امتیاز طلبی“ مبتلا شوند و ”این فساد، به مرور زمان گستره و عمق بیشتری یافت، به‌طوری که امروز با فساد سیستمی و شبکه‌یی روبه‌رو هستیم. در این مرحله دستگاههای ناظر و مسئول مبارزه با فساد، خود به درجاتی آلوده می‌شوند و مفسدان به شکل شبکه‌یی از یکدیگر حمایت می‌کنند و خود به بخشی از علت تداوم و تشدید فساد مبدل می‌شوند“. (سایت الف 24فروردین 96)

در چنین فضایی از فساد همه گیر در نظام آخوندی است که در این روزها که تنور جنگ و جدال باندی بر سر تصاحب کرسی منصب ریاست‌جمهوری رژیم گرم است، موضوع هزینه‌ها و مخارج غیرشفاف در رقابتهای انتخاباتی کاندیداهای رژیم، به یکی از موضوعات جنگ باندی تبدیل شده است، و این روزها رسانه‌ها و مهره‌های رژیم آن را مورد بحث قرار می‌دهند. به اعتراف آنها عدم توجه به هزینه‌های غیرشفاف موجب سوء‌استفاده‌های مالی در تبلیغات انتخاباتی کاندیداهای رژیم می‌گردد.

در جدال انتخاباتی این روزها اذعان می‌شود هم‌چنان که فساد سیاسی و اقتصادی در نظام ولایت‌فقیه امری نهادینه است، غیرشفاف بودن مخارج انتخاباتی در انتخابات مختلف رژیم آخوندی نیز امری نهادینه می‌باشد، و این امر برمی گردد به سازوکارهای نظام انتخاباتی که راه کاری برای جلوگیری از هزینه‌ها و مخارج غیرشفاف در رقابتهای انتخاباتی وضع نکرده، و کاندیداها از این امر سوء‌استفاده می‌کنند.

اسدالله بادامچیان یکی از عناصر باند فاشیستی مؤتلفه که خود یکی از چپاولگران نظام آخوندی است ضمن اعتراف به فساد و رشوه‌گیری در نظام ولایت، به هزینه‌های گزاف و غیرشفاف، در جریان انتخابات رژیم اعتراف می‌کند و می‌گوید ”آن ها که هزینه زیاد می‌کنند، کاسه می‌آورند تا سرویس چینی ببرند“. (خبرگزاری آنا 15فروردین 96)

احمد توکلی نماینده سابق مجلس و احمد امیرآبادی فراهانی عضو هیأت‌رئیسه مجلس ارتجاع در گفتگو با شبکه 1 تلویزیون رژیم 23فروردین 96 به صراحت اذعان می‌کنند که هزینه‌های انتخاباتی نامزدهای انتخابات رژیم در مجلس، شورای قلابی شهر و ریاست جمهوری غیرشفاف است به گونه‌یی که بعد آنها در معرض نفوذ آتی جریانهایی قرار می‌گیرند که هزینه‌های انتخاباتی آنها را تأمین کرده‌اند.

احمد توکلی به این پرسش مجری برنامه که ”الان چقدر شفاف هستیم ما چقدر فاصله داریم مقایسه بخواهیم بکنیم با سایر نقاط دنیا در چه شرایطی هستیم؟ ”چنین جواب می‌دهد ”متأسفانه شفاف نیست و اگر شفاف بود تجارت نفوذ اتفاق نمی‌افتاد، تجارت نفوذ اصطلاحی است که به پولهایی گفته می‌شود که از طرف همین افراد ناشناس پولهایی داده می‌شود به مسئولانی که در معرض انتخاب یک سمتی هستند به‌وسیله مردم مثل شورای شهر مجلس، ریاست‌جمهوری و پیش خرید می‌کنند نفوذ آتی را... “

نماینده مجلس ارتجاع نیز به هزینه‌های غیرشفاف و گزاف انتخاباتی نمایندگان مجلس اشاره می‌کنند: ”برخی از نمایندگان مجلس بین یک تا سه میلیارد تومان هزینه کرده‌اند“.

امیرآبادی اذعان می‌کند که حقوق 4ساله نمایندگان مجلس رژیم 250 میلیون تومان است و در رابطه با تفاوت درآمد و خرج انتخاباتی یک نماینده مجلس رژیم می‌گوید ”حالا ۲.۵ میلیارد را از کجا می‌خواهد بیاورد نمی‌دانم و حالا بحث آن جای دیگر است“.

نماینده مجلس رژیم به یک نمونه از نفوذ چپاولگران اقتصادی بر نمایندگان مجلس رژیم اعتراف می‌کند: ”در مجلس یک آقایی در مجلس پیشنهاد داد که به عوارض گمرکی ماشین‌های خارجی 5 درصد اضافه شود و این 5 درصد خرید خرج آمبولانس شود. همان موقع من اطلاع داشتم یک نفر 2000 ماشین خارجی از گمرک ترخیص کرد با این 5 درصد حدود 3میلیارد تومان سود کرد“.

یکی از مجریان برنامه به وعده‌های پوشالی کاندیداهای رژیم اشاره می‌کند و می‌گوید: ”یکی از نامزدهای مجلس قبلی از یکی از شهرهای جنوبی، به مردم گفته بود من روی شهر سقف می‌زنم تا مردم گرمشان نشود اگر در اثر این سقف هوا گرم شد کولر هم برایتان می‌گذارم. می خواست در کل شهر سقف بزند و زیر آن هم کولر بگذارد“.

آنها در همین برنامه به وعده‌های پوشالی روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری و انکار آن در روزهای اخیر اشاره می‌کنند و نتیجه می‌گیرند که در رژیم آخوندی کارگزاران آن با صرف هزینه‌های زیاد از منابع مالی غیرشفاف به مردم نیز وعده‌های دروغین و پوشالی می‌دهند.

طبعا انتظار شفاف بودن هزینه‌های انتخاباتی روسای جمهور نظام آخوندی و مجلس آن انتظاری واهی است، زیرا نمایندگان مجلس و کاندیداهای ریاست‌جمهوری در نظام آخوندی برآمده از این نظام فاسد هستند و به قول معروف از کوزه  همان برون تراود که در اوست.

اعترافهای فوق که از قول نزدیکترین مهره‌های رژیم بیان می‌شود بیانگر عمق پوسیدگی نظام از یک طرف و عمق فتنه و فساد در آن است