بیانیه جمعی از فعالین سیاسی و مدنی در حمایت
از اعتراضات اخیر
مردم ایران
با خیزش در دیماه ۹۶ نشان دادند که کارد به استخوانشان رسیده است . طی چهل
سال فرصتهای گوناگونی به حکومت دادند .اما حکومت در پاسخ به اعتماد و صداقت مردم
چه کرد؟ نخست آنکه در دهه 60 به نام حفاظت از انقلاب ، هزاران مرد و زن را آشکار و
نهان اعدام کرد.
سپس موذیانه و در خفا به غارت دارایی های
مردم پرداخت که به مرور باعث گسترش فقر و سپس فحشا گردید با نمایشی موهن ، مردم را
به انتخاب بین بد و بدتر مجبور کرد. حکومتی
که چوبه های دار را در کوی و برزن برافراشته و هر روز خون جوانی را بر زمین ریخت،
با وعده های دروغین و شعبده بازی های رنگ به رنگ کاسه صبر مردم را لبریز کرد .
بی کفایتی اش در حل
بحرانهای معیشتی مردم ، همزمان با اختلاسهای نجومی باعث شکاف عمیق طبقاتی شد. به
عبارتی جمهوری اسلامی در مدتی کمتر از چهل سال فقر را در سراسر سرزمینمان گسترد. اینک
مردم ایران یکصدا و هماهنگ فریاد میزنند که حکومت اخوندی نمیخواهند .
شیران دلیر در خیابانهای
سراسر ایران میغرند و میگویند تحت هیچ شرایطی این حکومت خونریز که همه خانواده های
ایرانی را به شکلی داغدار عزیزانشان کرده نمیخواهند.
اینک مادرانی که عزیزانشان دستگیر شده اند با
شهامت و قدرت پشت زندانها ایستاده و آزادی بی قید و شرط فرزندانشان را فریاد میزنند
. هر پیکر بی جانی که تحویل خانواده شده و به خاک سپرده میشود صفیر و سوتکی است
برای سرود آزادی .
دیگر سیاست النصر بالرعب جانیان حکومتی کارایی
ندارد . مردم ایران متحد شده و میخواهند دامن میهن خویش را از لوث وجود نحس حکومت
اسلامی پاک کنند .
در چنین شرایطی ما امضا کنندگان این نامه به
عنوان بخشی از مردم ایران به مردم جهان میگوییم :
حاکمیت جمهوری اسلامی نماینده مردم ایران
نبوده و مشروعیت خود را نزد مردم از دست داده است .میدانیم که مردم شریف جهان با
فشار به دولتهای خویش از قیام آزادیبخش مردم ایران حمایت خواهند کرد .
همه باید بدانند که ایرانیان دیگر اجازه
غارتگری به ظالمان نداده و از این پس زیر بار هیچ قرارداد اقتصادی و سیاسی که به
امضای مقامات جنایتکار جمهوری اسلامی رسیده باشد نخواهند رفت .
تنها فرصتی که برای ضحاک زمانه و نوچه هایش مانده این است که در
زندانها را باز کرده و فرزندان مردم را به آغوش خانواده هایشان برگردانده و بساط
خویش را جمع کند .
بی شک تک تک مقامات در
دادگاهی صالح و عادل محاکمه خواهند شد. زمان پاسخگویی فرا رسیده است .
مردم ایران یکدل و یکصدا با اتحاد و همبستگی
کامل ، اراده کرده اند که قاتلین فرزندانشان را به زباله دان تاریخ سرازیر کنند .
مزدوران دون پایه حکومت نیز باید سلاح و
باطوم را بر زمین گذاشته و به آغوش مردم بازگردند. در غیر اینصورت دچار قهر مردمی
خواهند شد که پاسخ مشت را با مشت خواهند داد.
ما با تمام امکانات و توان خویش از خروش و خیزش
مردم ایران در شهرهای کوچک و بزرگ حمایت میکنیم . چرا که تنها امیدمان به دستهای
پر توان مردم است . مردمی که یکصدا فریاد نه به حکومت غیر مردمی اسلامی سر داده
اند . خون هزاران سیاوش بیگناه پشتیبان درفش دادخواهی خواهد بود .
ما با تکیه بر یکدیگر پرچم آزادی را در قلب
سرمینمان خواهیم نشاند. دیکتاتور باید به پایان خویش بنگرد.
شهین مهین فر و ایرج تاجمیر (مادرو پدر امیرارشد
تاجمیر). شعله پاکروان (مادر ریحانه جباری ). شهناز اکملی و محمد کریم بیگی ( مادر
و پدر مصطفی کریم بیگی ) راحله راحمی پور (خواهر حسین راحمی پور). معصومه نعمتی و
حسین دائمی ( مادر و پدر آتنا دائمی) سیمین عیوض زاده (مادر امید علیشناس). فرنگیس
مظلوم(مادر سهیل عربی) مرجان داوودی (مادر زانیار سهرابی). جلیله جعفری (مادر بزرگ
ریحانه جباری). سید هاشم خواستار (نماینده ی معلمان ازاده ی ایران). محمد رضا بیات(
زندانی سیاسی دهه ی شصت و معلم اخراجی) زنجان. بهنام ابراهیم زاده (عضو کمیته پیگیری
ایجاد تشکل کارگری و فعال حقوق کودک). سعید آزادی (معلم)
پوران ابراهیم زاده، گلی ابراهیمی، میترا
اعتضاد، اقبال اقبالی، هما البرزی، شکوفه آذر، مینو بهادری، مانیا بهادری، نسرین
بهمن پور، فاطمه پروانه حاجیلو، رضی جعفرزاده، شفيقه جعفرزاده، لیلا جمشیدی، نرگس
جوانبخت، کاوه جویا، سیدهاشم خواستار، مرجان داوودی، اسفنديار درفشی، اعظم دفين،
يزدان سردشتی نيا، پويان سردشتی نيا، پدرام سردشتی نيا، ندا سلطانی، زانیار سهرابی،
سارا سیاهپور، منوچهر شكوری، نسترن شكوهی، عباس صداقت، سیمین عیوض زاده، كوروش فرزین،
داود فرهادپور، نسرين فرهومند، پرويز قنبری، جهانگیر لقایی، محبوبه مرادی، ناهيد
مرادی، فريده مرادی، امیرعلی مرادی، رضوان مقدم، فائقه ملک محمدی، مريم منشيان،
پروین نخستین، احمد نصيری، معصومه؛ احمد
عالی نژاد؛ نعمتی
مطالب مارا درتو ئیتر بنام @ bahareazady ودر وبلاک خط سرخ مقاومت دنبال کنید
