وجدان تاریخ – قسمت ۲۴دوستان سلام…! در ادامة بحثمون در برنامه وجدان تاریخ، وارد فصل جدیدی میشویم. تا اینجا یعنی پس از سی خرداد، ما در حال پاسخ دادن به این سئوال بودیم که پس از تظاهرات مسالمت‌آمیز ۳۰خرداد۶۰ زمانی که خمینی همه راه‌های مسالمت‌آمیز رو بست؛ چرا و چگونه باید در مقابل این رژیم مقاومت کرد؟ آیا اصلا باید مقاومت کرد؟
در همین رابطه ابتدا تحلیل سازمان از سه عنصر دشمن، خودی و جامعه رو مورد بررسی قرار دادیم و سپس به راهبردهای مفروض پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که اولا بین تسلیم به دیکتاتوری مذهبی و مقاومت به هر قیمت، با فرض عاشورا باید مقاومت کرد و ثانیا در مرحله اول باید رژیم رو بی‌آینده کرد! که این فصل رو پشت سر گذاشتیم. اما در این فصل وارد فاز دوم راهبرد مسلحانه یعنی در هم کوبیدن جنگ ضد میهنی و سیاست انقلابی صلح خواهیم شد. با ما همران باشید!
راهبرد موفق و پيروزمند براي مقابله با دشمن مردم در هر جامعه، راهبردی است كه ضمن توجه به تجارب ساير جوامع والگوهاي گوناگون، بتواند الگوي خاص نبرد خود را با درك شرايط ويژه جامعه اش طراحي كند. برای نمونه مائو وقتي توانست انقلاب چين را از بن‌بست خارج كند كه الگوبرداری روشنفکرانه از انقلاب شوروی را کنار گذاشت و با تحلیل مشخص از جامعه چین مبارزه مسلحانه را از روستا آغاز نمود.
كمااينكه سازمان مجاهدین وقتي توانست دیکتاتوری پلیسی-نظامی رژیم شاه را درک کند؛ والگوي جنگ چريكي شهري با تقدم راهبردی شهر را ارائه کند، که ابتدا تغییر بافت جامعه ایران از بورژوا ـ ملاك به سرمایه‌داری وابسته در انقلاب سفید شاه در ششم بهمن ۱۳۴۱را درک کرد و به سرعت به جلو حرکت کرد.
الگويي كه حقانیت خود را به اثبات رساند و اگر پرانتز خميني نبود قطعاً نبرد رهايي‌بخش، ما را برعليه رژيم شاه به پيروزي مي‌رساند
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# کانونهای شورشی درشهرهای ایران # اعتصاب واعتراض و تظاهرات# سرنگونی رژیم # اتحادوهمبستگی مرگ_بر_دیکتاتور #IranRegimeChange
مطالب ما را در وبلاک خط سرخ مقاومت ودر توئیتر @bahareazady دنبال کنید
