پروین اعتصامی در ۲۵ اسفند۱۲۸۵ شمسی در تبریز به دنیا آمد. او ازهمان کودکی تحت نظر استادانی چون دهخدا و ملک‌الشعراء بهار سرودن شعر را آغاز کرد.دختری دوازده ساله، که اسباب بازی‌اش « کتاب» بود. هر روز در دستان کوچکش، دیوان قطوری از شاعری کهن دیده می‌شد. اشعار آن را می‌خواند و در سینه نگه می‌داشت. درهمین سن و سال بود که شعر «ای مرغک » و «گوهر و سنگ » را سرود .
اشعارش، خواه قصیده، خواه مثنوی و قطعه و خواه مناظره‌ی دو یا چند شخصیت خیال انگیز، سرشار از مفاهیم رنگارنگ و معانی بلند اخلاقی و انسانی با روحیه ظلم ستیزی و همدردی با محرومان و ستمدیدگان بود.
پروین اعتصامی با فروتنی، وقار و عزت نفس نه معلمیِ دربار را پذیرفت و نه نشان و افتخار دستگاه ستم شاهی را ؛ او سرانجام در سن ۳۵ سالگی به بیماری حصبه مبتلا و در ۱۵فروردین ۱۳۲۰ درگذشت.
مشق آزادگی نزد استادن بزرگ
پروین سرودن شعر را تحت نظر پدرش و استادانی چون دهخدا و ملک‌الشعرای بهار از همان کودکی آغاز کرد. بی‌شک، افزون بر شعر در نزد آنان مشق آزادگی نیز آموخت.
در سال ۱۳۱۵ مدال درجه سه لیاقت از طرف دولت به پروین داده می‌شود ولی او این مدال را نمی‌پذیرد. در عین اینکه پیشنهاد رضاشاه را نیز برای تدریس ملکه و ولیعهد رد می‌کند. زیرا چنان که خود گفته بود اعتقاداتش علیه استبداد به او اجازه نمی‌‌دهد که در چنین مکان‌هایی حاضر شود.
دفاع از حقوق رنجبران
در دیوان او بیش از هفتاد نمونه مناظره آمده که وی را از این لحاظ در میان شاعران فارسی برجسته ساخته‌است. وی در بیان مقاصد خود از هنرهای «شخصیت‌بخشی» و «تخیل» و «تمثیل»، با شیوایی کم‌نظیری استفاده کرده و به دفاع ازحقوق رنجبران و رنجدیدگان پرداخته است .
در شعر «اشک یتیم» ـ گفتگوی «کودک یتیم» با «پیرزن گوژپشت»، ستم اغنیای کاخ نشین را سرچشمه همه درد و داغ یتیمان و خون دل رعیّت بینوای کوخ نشین می‌داند.
در مناظره «دزد و قاضی»، با تندی ، به قاضی و حاكم شرع می‌تازد كه دين را وسيله زراندوزی و رنگ و ريا می‌كنند.
در شعر «شكايت پيرزن» از زبان پير زن سفید مویی بر شاه می‌تازد كه از آتش فساد او بجز آه برای مردم چیزی نمانده است.
پروين فلاكت و درماندگی فرودستان را ابدی نمی‌داند. به باور او، قفلِ اسارت به هنگامی باز خواهد شد كه مردم دربند، دستی بجنبانند. برای ستيز قیام کنند. به باور او، وقتی مشعل مقاومت به اهتزاز درآيد, قلب تاريكی آتش خواهد گرفت.
هيچ بيدادگر از افتاده راه نشين نمی‌ترسد. هراس‌شان همه از تيزتازانِ عرصه نبرد است.
جشن فارغ‌التحصیلی پروین اعتصامی
پروین در جشن فارغ‌التحصیلی به سخنرانی می‌پردازد. وی گفت: «داروی بیماری مزمن شرق، منحصر به تربیت و تعلیم است. تربیت و تعلیم حقیقی که شامل زن و مرد باشد و تمام طبقات را از خوان گسترده معرفت مستفید نماید».
«ایران که تمدن قدیمش اروپای امروز را رهین منت و مدیون نعمت خویش دارد. ایران با عظمت و قوتی که قرن‌ها بر اقطار و ابحار عالم حکمروا بود، از مصائب و شداید شرق سهم وافر برده اکنون دنبال گمگشته خود می‌دود و بدیدار شاهد نیکبختی می‌شتابد».
این سخنان توسط دختری ۱۸ساله ایراد می‌شود؛ که به برجسته‌ترین شاعر زن معاصر ایران تبدیل شده بود.
🌹# بر اندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوانه
️❣️ # ️ ️️️ مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi #IranRegimeChange
🌻 پیوند با حساب توئیتری BaharIran@7
