۱۴۰۳ مهر ۱, یکشنبه

نبرد خلق - یادداشت سیاسی - آش شُله قَلمکارِ آبکی و بی مزه به نام وفاق: مهدی سامع


                  نبرد خلق - یادداشت سیاسی - آش شُله قَلمکارِ آبکی و بی مزه به نام وفاق: مهدی سامع

واژه «آش شله قلمکار» را رسول منتخب نیا، دبیرکل «حزب جمهوریت ایران اسلامی» پیرامون برداشت اشتباه از کابینه پزشکیان به کار برده است. آخوند منتخب نیا گفته است: «وفاق ملی آش شُله قَلمکار نیست. آنانی که تلاش کردند تا پزشکیان رای نیاورد حقی در دولت ندارند.» (خبرآنلاین، شنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۳) البته اگر «وفاق» به طور واقعی «ملی» باشد، حرف این اصلاح طلب حکومتی درست خواهد بود. اما واقعیت این است که کابینه مسعود پزشکیان نه بویی از «وفاق» دارد و نه خصلت «ملی». این کابینه بیان واقعی درماندگی نظام و در راس آن خامنه ای در شرایط پس از جنبش انقلابی سال ۱۴۰۱، پس از هلاکت رئیسی و پس از تحریم بی نظیر دو شُعبده انتخاباتی است. بر اساس آمار حکومت، پزشکیان فقط حمایت ۲۶ درصد صاحبان حق رای را دارد و در کابینه از نمایندگان ۷۴ درصد بقیه کسی وجود ندارد. «وفاق ملی» بر اساس یک برنامه که بتواند نیازهای مبرم جامعه و اکثریت شهروندان را در دستور کار قرار دهد، تحقق می پذیرد و بدیهی است که در رژیم استبدادی مذهبی ولایت فقیه که مبتنی بر تبعیض جنسیتی، ملی و مذهبی است و آزادی اندیشه و بیان به رسمیت شناخته نمی شود و... کاربرد واژه «ملی» یک حقه بازی نَخ نما شده است.

کاربرد واژه «وفاق»، حتی میان کارگزاران درون نظام هم، با واقعیت فاصله بسیار دارد. پیش از این هم خامنه ای در روز تنفیذ رئیسی در منصب ریاست جمهوری از واژه وفاق استفاده کرده است. بنابرین کاربرد واژه وفاق فاقد هرگونه ارزش سیاسی است. نمی توان یک سرهمبندی مورد تایید ولی فقیه را وفاق میان کارگزاران حکومتی معنی کرد. در همین مدت محدودی که از عمر کابینه می گذرد، شکافهایی بروز کرده که برخی از «نفاق» به جای «وفاق» سخن می گویند. این برخیها، مخالفان نظام نیستند، آنان کسانی هستند که در حکمرانی شرکت موثر دارند، کرسیهای بهارستان را با چهار پنج درصد رای اشغال کرده اند، صدا و سیمای ولی فقیه را کنترل می کنند، در نهادهای تحت امر ولی فقیه و در بیت خامنه ای نقش موثر دارند و...

وفاق یا نفاق، انسجام یا شکاف

روز دوشنبه ۲۶ شهریور اولین کنفرانس مطبوعاتی مسعود پزشکیان بعد از یک ماه و نیم از زمان تشکیل دولت او برگزار شد. پزشکیان مبنای کار خود را بر «وفاق و وحدت و انسجام» دانست.

در همان روز وبسایت رجانیوز، وابسته به جبهه پایداری این کنفرانس را در سه کلمه «ضعیف، ضد وفاق و کاریکاتوری» توصیف کرد و رسانه اعتماد در روز سه شنبه ۲۷ شهريور، دیدار پزشکیان با اصحاب رسانه را «ساده، صمیمی، شفاف و صریح» توصیف کرد.

اما پیش از این نشست مطبوعاتی، شکاف درون هِرَم قدرت به شکل برجسته ای خود را نشان داد.

آخوند علی رضا پناهیان، نایب رئیس نهاد سرکوبگر «قرارگاه عمار» و روضه خوان بیت ولی فقیه که حرفهای جنجالی پیشین او پوشش رسانه ای کثیری داشته، با یک موضع گیری ناگهانی، در یک مجلس روضه خوانی مشهد به چند رسانه حکومتی از جمله کیهان به خاطر «دو قطبی» کردن رویدادها حمله کرد. او روز سه ‌شنبه 13شهریور در سخنرانی خود با حضور قالیباف و پزشکیان گفت: «روزنامه ‌هایی که با خرج دولت ساخته و پرداخته می ‌شوند از کیهان گرفته تا اطلاعات، از جمهوری اسلامی تا هر جمهوری غیر اسلامی... اینها حق ندارند بیایند دوقطبی بازی بکنند... روزنامه ها حق ندارند بگویند چون دولت از جناح مقابل است پس دوقطبی ایجاد کنند. این روش ها پلید است درِ این روزنامه را ببندند دروغ بد است، اما دو قطبی ‌سازی روزنامه ها از نشر اکاذیب بدتر است.» (انتخاب، چهارشنبه ۱۴شهریور)

روز بعد از این سخنان، کانال خبری رجانیوز، وابسته به «جبهه پایداری» به پناهیان با چماق «ترویج خط معاویه» و اشاره به سخنان ولی فقیه که به «جهاد تبیین و مقابله با فتنه و تحریف» تاکید کرده پاسخ داد و به نقل از خامنه ای نوشت: «باید در برابر جریان غیرانقلابی درون نظام ایستادگی کرد.»، و نتیجه گرفت: «جای تعجب فراوان است که چرا حجت ‌الاسلام پناهیان به جای تمجید از رسانه‌های انقلابی، مشغول نصیحت به کسانی شده که جز به تکلیف خود عمل نکرده‌ اند. تکلیفی که در دوران وفاق دروغین و منفعت ‌طلبی سیاسیون نه تنها زایل نمی ‌شود بلکه اهمیتی دوچندان پیدا می ‌کند!»

کیهان آنلاین در روز جمعه ۱۶ شهریور با عنوان «پاسخ برادرانه کیهان به یک اظهارنظر نسنجیده» سوال کرد که «آقای پناهیان کدام طرف ایستاده ‌اید؟!» در پایان این پاسخ نوشته شده که «کیهان یاد گرفته است که خط‌ شکن باشد.». در متن مقاله خط شکنی این گونه تعریف شده که «کیهان به حضور زاویه ‌دارها در برخی پستهای حساس اعتراض کرد...».

کیهان تاکید کرد: «به کارگیری افراد زاویه ‌دار و بیگانه با انقلاب "وفاق ملی" نیست... چرا از روزنامه‌ های زنجیره‌ ای مثل هم‌میهن و سازندگی و اعتماد و شرق و … نامی نبرده ‌اید؟! آیا نگاهی گذرا به مطالب آنها که کار ویژه ‌شان نفرت‌ پراکنی و دو قطبی‌سازی است در این چند سال انداخته ‌اید؟»

آش این «نفاق» موسوم به «وفاق» چنان رژیم سوز شد که مهدی فضائلی عضو «دفتر حفظ و نشر آثار» خامنه ای با هشدار به میدان آمد و در حساب خود در شبکه ایکس نوشت: «مراقب باشیم بحث بر سر ‎دوقطبی خودش موجب قطب بندی نشود.» (خبر آنلاین، شنبه ۱۷ شهریور)

درست در هم روزی که هشدار عضو بیت ولی فقیه منتشر شد، آخوند محمود نبویان، از فعالان جبهه پایداری و از اشغالگران پنج شش درصدی بهارستان، پزشکیان را دروغگو نامید و یکی از وزیران او را قاتل دانست و گفت: «بنابر تعبیر روایت امام رضا، این آقا و هرکسی مثل او که راضی به فتنه جنبش زن زندگی آزادی بود در قتلهایی که انجام شده است شریک است و در اصل خود قاتل است.» (خبر آنلاین) و محمد سراج در مجلس ارتجاع گفت: «جناب آقای رئیس‌ جمهور تشکر می کنم اسم دولت را دولت وفاق ملی گذاشتی اما در ظاهراً فقط برای رای اعتماد بوده.» (شبکه خبر، شنبه ۱۷ شهریور)

آخوند روانبخش از دیگر اشغال کنندگان بهارستان هم وفاق پزشکیان را این گونه معنی می کند: «این وفاق ملی نیست بلکه نفاق ملی است چنین دولتی دوام نخواهد داشت». زیرا به گفته او: «فتنه‌ گران سابق دستشان به‌ خون مردم آلوده است و کشور را به ‌فتنه و مصیبتهای جدید وارد خواهند کرد.» (خبر آنلاین، شنبه ۲۴شهریور)

و سرانجام سعید جلیلی، سرکرده دولت در سایه، وفاق پزشکیان را «کَج فهمی»، «نمایشی و کاریکاتوری» معنی می کند و می گوید: «نمی‌شود صحبت از وفاق و وحدت کرد امّا کسانی را که بیشترین تفرقه افکنیها و کینه ‌توزیها را در سابقهِ خود داشته ‌اند را وارد میدان کرد... سخن از وحدت نباید به صورت یک حرکت نمایشی و کاریکاتوری یا یک بازی سیاسی مطرح شود.» (فرهیختگان، چهارشنبه ۲۸ شهریور)

و در پایان

به نظر می رسد کنترل جدالهای درون نظام کارساز نبوده و به همین دلیل آخوند حسن ابوترابی ‌فرد، روضه خوان نماز جمعه تهران، باندهای درونی که به جان هم افتاده اند را این گونه نصیحت می کند: «باید رابطه خود را با یکدیگر اصلاح کنیم؛ "محبت" پیوندهای اجتماعی را مستحکم می‌ کند.» (انتخاب، جمعه ۳۰ شهریور)

کاربرد واژه «محبت» برای کارگزاران رژیمی که هُنَر و پیوندشان بر اساس غارت و سرکوب است، شوخی بی مزه ای است. راست این است که «پیوندهای اجتماعی» نه بین حاکمان که در میان مردم ایجاد شده است. این واقعیت را تحریم بی سابقه سه شُعبده موسوم به انتخابات نشان داد.

منبع: نبرد خلق شماره ۴۸۱، یکشنبه 1 مهر ۱۴۰۳ – ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴

http://www.iran-nabard.com/N481/yadasht%20481.htm



🌴براندازیم  #تيك_تاك_سرنگوني    #قیام_تنها_جوابه  

🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران  #  کانونهای شورشی

🌳# MaryamRajavi  # IranRegimeChange   

🌻 پیوند این بلاک  با  توئیتر BaharIran@ 7سخن رو‍