سایت دیفنس بلاگ : ایالات متحده علائمی از حمله احتمالی به تأسیسات هسته‌ای ایران نشان می‌دهد
ایالات متحده به‌طور بی‌سر و صدا در حال آماده‌سازی برای یک عملیات نظامی احتمالی علیه زیرساخت‌های هسته‌ای ایران است. این موضوع بر اساس چندین نشانه مشاهده‌شده در منطقه گزارش شده است.تحرکات دارایی‌های استراتژیک و ارتباطات دیپلماتیک اخیر نشان‌دهنده افزایش تنش‌ها در حالی است که مهلت مذاکرات جدید هسته‌ای نزدیک می‌شود.
در روزهای اخیر، ناظران متوجه جابه‌جایی چندین بمب‌افکن رادارگریز B-2 Spirit از یگان ۵۰۹ بمب‌افکن نیروی هوایی ایالات متحده به دیگو گارسیا شده‌اند؛ پایگاهی دورافتاده در اقیانوس هند که اغلب برای عملیات تهاجمی دوربرد استفاده می‌شود.
یک اطلاعیه هوانوردی (NOTAM) منطقه پرواز ممنوعه‌ای را بر فراز این جزیره تا اول ماه مه برقرار کرده است.
این استقرار شامل یک بسته پشتیبانی گسترده‌تر نیز می‌شود: ده هواپیمای سوخت‌رسان KC-135R Stratotanker و سه هواپیمای ترابری C-17 در ۴۸ ساعت گذشته به این جزیره رسیده‌اند.
این تحرکات، همراه با افزایش نظارت منطقه‌ای، نشان می‌دهد که ایالات متحده در حال آماده‌سازی برای یک مأموریت احتمالی حمله دقیق است.
علاوه بر این، گروه ضربت ناو هواپیمابر یو‌اس‌اس کارل وینسون از غرب اقیانوس آرام خارج شده و هم‌اکنون در مسیر دریای عرب است؛ جایی که ناو یو‌اس‌اس هری اس. ترومن در حال انجام عملیات، از جمله حملات هوایی علیه مواضع حوثی‌ها در یمن، است. هم‌زمانی حضور دو گروه ناو هواپیمابر، گمانه‌زنی‌ها درباره آماده‌سازی برای اقدام نظامی را تقویت می‌کند.
این تحولات در حالی رخ می‌دهد که گزارش‌ها حاکی از آن است که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ نامه‌ای مستقیم و «قاطع» به رهبر انقلاب ایران، آیت‌الله علی خامنه‌ای، ارسال کرده است. به گزارش آکسیوس، ترامپ به تهران دو ماه فرصت داده تا با یک توافق هسته‌ای جدید موافقت کند و هشدار داده که در صورت ادامه پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران، «عواقبی» در پی خواهد داشت.
دولت ایالات متحده نگران پیشرفت ایران به سمت دستیابی به توانایی ساخت سلاح هسته‌ای است. ارزیابی‌های اطلاعاتی نشان می‌دهد که ایران بیش از هر زمان دیگری به ساخت یک دستگاه هسته‌ای نزدیک شده است؛ تغییری که باعث ایجاد فوریت جدید در واشنگتن شده است.
تحلیلگران نظامی خاطرنشان می‌کنند که هرگونه حمله ایالات متحده به تأسیسات هسته‌ای مستحکم و پراکنده ایران نیازمند حملات دقیق و هماهنگ دوربرد خواهد بود که احتمالاً شامل هواپیماهای رادارگریز مانند B-2 و پشتیبانی از سکوهای دریایی موجود در منطقه می‌شود.
