دانشآموز در سایه سرکوب پلیس؛ پروژه امنیتیسازی مدارس برای جلو گیری از شورش دانش آموزان کلید خورد!
تحلیل تفاهمنامهی پلیس و وزارت آموزش و پرورش
در روزهای پایانی فروردین ۱۴۰۴، وزارت آموزش و پرورش و پلیس رژیم ایران تفاهمنامهای امضا کردند که به ظاهر هدفش «افزایش آگاهی، نظم اجتماعی و پیشگیری از آسیبها» عنوان شده است. اما با نگاهی دقیقتر به مفاد این تفاهمنامه، روشن میشود که این کار بیش از هر چیز، تلاشی هدفمند برای امنیتیکردن فضای مدارس و گسترش نفوذ پلیس در محیطهای آموزشی است. تحلیلی که تنها با نگاه به بستر سیاسی، اجتماعی و امنیتی ایران امروز معنا پیدا میکند؛ کشوری که نسل جوان آن در کانون اعتراضات و قیامهای پیاپی، مهمترین تهدید برای رژیم حاکم تلقی میشود.
بستر اجتماعی تفاهمنامه: ترس از شورش در تقدیر
تفاهمنامهی اخیر را نمیتوان در خلأ تحلیل کرد. ایران طی سالهای اخیر شاهد رشد شتابان اعتراضات اجتماعی بوده است؛ از خیزش ۹۶ و آبان ۹۸ تا قیام ۱۴۰۱. در تمام این تحولات، عنصر کلیدی حضور نسل جوان، بهویژه دانشآموزان و دانشجویان بود. همچنین کانونهای شورشی که بدنهی اصلی آن را جوانان تشکیل میدهند، فعالیتهای اعتراضی گسترده و نمادینی در سراسر کشور به نمایش گذاشتهاند؛ از نوشتن شعار بر دیوار مدارس تا پخش صوت و آتشزدن نمادهای حکومتی.
در چنین شرایطی، گسترش «همکاری پلیس و آموزش و پرورش» چیزی جز یک واکنش پیشدستانه برای مهار آیندهای نگرانکننده نیست. نگاهی به مفاد تفاهمنامه این واقعیت را عیانتر میکند.
نظم اجتماعی یا مهندسی انضباط امنیتی؟
یکی از کلیدواژههای تکرارشونده در تفاهمنامه، واژهی «نظم اجتماعی» است. بهظاهر این مفهوم، خنثی و مثبت بهنظر میرسد، اما وقتی در کنار عباراتی چون «همکاری با پلیسهای تخصصی»، «توسعه فرهنگ انضباط اجتماعی» و «پیشگیری از رفتارهای مخاطرهآمیز» مینشیند، مفهوم واقعی آن روشن میشود: اجرای نظم مورد نظر پلیس، نه تربیت اجتماعی دانشآموزان.
در بخش تعهدات آموزش و پرورش آمده است:
«ترویج نظم و انضباط اجتماعی در کتب و مواد آموزشی با همکاری پلیس، همکاری در اجرای طرحهای پلیسهای تخصصی از جمله پلیس فتا، پلیس مواد مخدر، راهور، پیشگیری، آگاهی و اطلاعات.»
این بدان معناست که نهاد امنیتی کشور مستقیماً در تدوین محتوای آموزشی دانشآموزان دخالت خواهد کرد. برنامهای که هدفش نه پرورش شخصیتهای مستقل، بلکه تولید شهروندانی مطیع، سازگار و هراسان است.
امنیت مدارس یا نفوذ اطلاعاتی؟
از نکات تأملبرانگیز تفاهمنامه، همکاری در طرحی موسوم به نظام مراقبت اجتماعی دانشآموزی (نماد) است. در ظاهر، این طرح برای حفاظت اجتماعی از دانشآموزان تعریف میشود، اما در عمل، ابزاری است برای رصد، طبقهبندی، مداخله و در مواردی سرکوب.
همچنین در تفاهمنامه آمده است:
«برگزاری دورههای آموزشی برای معلمان، مشاوران، دانشآموزان و اولیا با مشارکت پلیس در زمینههای آسیبهای اجتماعی، امنیت فضای مجازی، جرائم و رفتارهای مخاطرهآمیز»
این موضوع به پلیس این امکان را میدهد که به بهانه «آموزش»، ساختار ذهنی و رفتاری معلمان و والدین را نیز در راستای امنیتیسازی بازسازی کند. تردیدی نیست که هدف این «دورهها» ایجاد ابزارهای کنترل رفتاری و حتی نفوذ اطلاعاتی در درون مدارس هستند.یعنی همان جایی که رژیم از معلمان و دانش آموزان به یک اندازه وحشت دارد.
از اردو تا بازدید از کلانتری: تبدیل پلیس به الگو؟
در بند دیگری از تفاهمنامه، صراحتاً آمده است:
«فراهم کردن شرایط بازدید حضوری و مجازی دانشآموزان از اماکن انتظامی، نمایشگاههای پلیسی، و همکاری برای خوشایندسازی حرفهی پلیسی.»
در شرایطی که کودکان و نوجوانان کشور، بارها صحنههایی از خشونت پلیس علیه معترضان را دیدهاند، معرفی پلیس بهعنوان الگوی تربیتی به چه معناست؟ این بند آشکارا نوعی مهندسی روانی است برای تطهیر پلیس در ذهن نسل آینده.
کانونهای شورشی و واکنش امنیتی رژیم
یکی از دلایل اصلی هراس رژیم از مدارس، فعالیت کانونهای شورشی است که عمدتاً متکی به همین نسل جواناند. این کانونها با شیوههای خلاقانه، بیسابقهترین اشکال اعتراض در مدارس و دانشگاهها را رقم زدهاند. از شعارنویسی در کلاسها و راهروها تا تحریم کلاسها و اعتراضات به طرحهای امنیتی در مدارس.
این تفاهمنامه، پاسخ حکومت به این «تهدید نرم» است: پلیس به درون مدارس بیاید، «نماد» را اجرا کند، و با عنوان «پیشگیری از آسیب اجتماعی»، شورشگران و جوانان انقلابی را تحت مراقبت و یا تهدید قرار بدهد.
مدرسه یا بازوی پلیس؟
تفاهمنامهی پلیس و آموزش و پرورش در ذات خود، سندی است برای تبدیل مدارس به نهادهای امنیتی با پوششهایی چون «آموزش»، «پیشگیری از آسیب» و «توسعه نظم»، هدف آن چیزی نیست جز برقراری انضباط امنیتی، کنترل ذهنی، رصد و در صورت لزوم سرکوب. در نهایت،
البته نباید تردید کرد که این طرح هم مثل صدها طرح و پروژه امنیتی دیگر رژیم با شکست مواجه خواهد شد. تردید نباید کرد که نسل شورشی دانشآموز حضور پلیس سرکوبگر را در کلاس و مدرسه نخواهد پذیرفت. و البته این پلیسهای سرکوبگر هدفهای مشروعی برای نسل جوان و کانونهای شورشی خواهند بود.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
