جهانی بیکران واسرار آمیز با هزاران ناشناخته ها بنام مغز انسان! -از دکتر کلی رید، عصبپژوه ارشد پروژه نقشهبرداری از مغز انسان
در دل یک میلیمتر، جنگلی از نورونها
من هنوز روزی را که اولین تصویر واضح از یکی از برشهای میکرونی مغز را روی مانیتورم دیدم، فراموش نمیکنم. لحظهای بود که احساس کردم دارم به درون یک جنگل شفاف، پر از پیچوخمهای اسرارآمیز و درخشان قدم میگذارم. نه، این اغراق نیست. دقیقاً همین حس را داشتیم—من و بیش از ۱۵۰ پژوهشگری که در طول هفت سال بیوقفه روی این پروژه کار کردیم.
ما در آمریکا، در همکاری میان چند مؤسسه علمی از جمله پرینستون، استنفورد و هاروارد، تلاش کردیم غیرممکن را ممکن کنیم: گرفتن دقیقترین نقشه سهبعدی از مغز انسان، نورون به نورون، سیناپس به سیناپس.
نقطه شروع ما؟ تنها یک میلیمتر مکعب از مغز انسان. اما بگذارید صادق باشم—این فقط «یک میلیمتر مکعب» نبود. آنچه در دل این نقطه نهفته بود، معماریای پیچیدهتر از هر ابرشهر مدرن یا شبکه ارتباطیای بود که تا به حال بشر دیده است.
ما این بافت کوچک را به ۲۵هزار لایهی نازک برش زدیم—لایههایی که هرکدام ۴۰۰ برابر باریکتر از موی انسان بودند. تصور کنید بخواهید یک کتاب ۲۵هزار صفحهای را با لنزی که بتواند در هر صفحه میلیاردها حرف را ببیند، بخوانید. حالا بفهمید ما چه کردیم.
با کمک هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، و الگوریتمهای پیشرفتهی شبکههای عصبی، ما موفق شدیم از دل این تصاویر، مدلی سهبعدی بسازیم. نتیجه؟ دقیقترین و اولین گوگلمپ از مغز انسان.
در این نقشه، بیش از ۲۰۰هزار سلول عصبی، ۴ کیلومتر اتصالات نورونی و ۵۲۵ میلیون سیناپس قرار دارد. همهی اینها، تنها در همان «یک میلیمتر» کوچک. این دادهها حجمی بالغ بر ۱.۶ پتابایت دارند—تقریباً معادل ۲۲ سال ضبط مداوم یک برنامهی تلویزیونی بدون لحظهای توقف!
ما اغلب در علم به دنبال درک بزرگی هستیم—کهکشانها، انفجارهای کیهانی، روباتهای غولپیکر. اما شاید حقیقت در ظرافت پنهان باشد. در همان میلیمتر، آنجا که زندگی و هوش، در همتنیدهاند.
نگاهی به لایه پنهان ذهن بشر
هر نورون با پیچیدگی خاصی شاخه دوانده بود، و هر اتصال به نورونی دیگر داستانی از تصمیمگیری، حافظه، احساس یا خیال را بازگو میکرد. ما احساس کردیم داریم به زیرساخت اصلی آگاهی نگاه میکنیم—به لایهی پنهان ذهن بشر.
اما چرا این پروژه اینقدر مهم است؟ چون دروازهای است به سوی درمان بیماریهایی مثل آلزایمر، پارکینسون، اوتیسم، اسکیزوفرنی. هر یک از این بیماریها، خرابی در بخشی از این نقشهی پیچیدهاند. ما با دیدن این ساختارها، با تجسم آنچه که در مغز رخ میدهد، میتوانیم بالاخره بفهمیم کدام مسیر اشتباه میرود، و شاید آن را اصلاح کنیم.
بزرگترین چالش؟ این فقط آغاز است. این یک میلیمتر، کمتر از یک میلیاردم از کل مغز است. حالا هدف ما مشخصتر از همیشه است: مدلسازی کل مغز انسان.
میدانم، این کار به نظر غیرممکن میآید. اما همین پروژه نشان داد که غیرممکن تنها واژهای موقتی است. ما از جایی شروع کردیم که بشر هیچ تصویری نداشت و امروز، تصویری داریم که تا عمق ذهن میرود.
آینده؟ شاید روزی برسد که بتوانیم هوش مصنوعی را از روی شبکه واقعی مغز انسان کپی کنیم. شاید بتوانیم دستگاهی بسازیم که فراموشی را از مغز پاک کند یا ذهنهای آسیبدیده را بازسازی کند.
و شاید، فقط شاید، با ادامه این مسیر، روزی بفهمیم که خودآگاهی چیست. که “من” از کجا شروع میشود.
تا آن روز، ما به نگاهکردن به درون آن میلیمتر ادامه خواهیم داد. چون گاهی، در دل یک نقطه ریز، یک جهان عظیم پنهان است.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
