نبرد خلق - فراسوی خبر- ویژگی خانوادگی فساد در ج.ا : منصور امان
آخوند کاظم صدیقی، رییس «ستاد امر به معروف و نهی از مُنکر» و امام جُمعه تهران، برای دُوُمین بار طی ۱۵ ماه گذشته چهره اصلی یک پرونده فساد گردیده است. دستگاه قضایی از دستگیری پسر و عروس وی به اتهام کُلی «تخلُف و زدوبندهای مُختلف» خبر داده است. اگرچه هنوز به گونه مُشخص روشن نیست چه اتهامی به این دو نسبت داده می شود و نیز در این باره دستگیری هر دو پسر یا یک پسر کاظم صدیقی خبرهای ناهمگونی مُنتشر شده، با این حال گشوده شدن پرونده برای اعضای خانواده آخوند صدیقی، بار دیگر وی را - به دُرُستی - در مرکز موضوع فساد پایوران و رهبران ج.ا نشانده است.
زیر ذره بین اتهام رفتن کاظم صدیقی به دلیل فساد خانواده اش را نباید در ردیف متُد معمول دستگاه های امنیتی ج.ا علیه مُخالفان و مُنتقدان قرار داد که برای فشار بر آنها، اعضای خانواده آنان را نیز تحت پیگرد و آزار قرار می دهد. گسترش اتهام و مُجازات افراد به خانواده آنها و ساختن محملی به نام «مسوولیت جمعی خانوادگی» یک روش معمول هراس افکنی یا انتقام گیری رژیمهای استبدادی یا دیکتاتوری است. رژیم ج.ا نیز به وُفور از این متُد استفاده می کند، به گونه ای که از حیث میزان کاربُرد آن، شانه به شانه رکورد دار جهانی آن، رژیم نازی آلمان، می ساید.
اما فساد مقامات ج.ا به نُدرت یک پدیده فردی است. آنها از موقعیت خود به نفع اعضای خانواده و بستگان شان یا باند و محفل خود سوواستفاده می کنند. این گُروه کوچک که قُدرت را به گونه انحصاری در دست دارد، به گونه گُسترده و بی واسطه نزدیکان و همریشان اش را در امتیازات و بهره ناشی از قُدرت سهیم می کند. پدیده «آقازاده» یکی از جلوه های این مُناسبات فاسد است، اما نمودهای آن را در سطح وسیعی از دستگاه های بوروکراتیک، نظامی و اقتصادی می توان مُشاهده کرد.
مشهورترین مورد سوواستفاده از قُدرت به نفع خانواده، نقشه آخوند علی خامنه ای برای نشاندن «آقازاده» اش بر تخت جانشینی خود است و تازه ترین آن افشاگری عبداُلناصر همتی، وزیر برکنار شده اقتصاد، پیرامون باجگیری اعضای مجلس از او برای انتصاب فامیل و دوستان شان در پُستهای گوناگون است. نسبت فامیلی یا وابستگی باندی یک نردبان ترقی اصلی برای مناصب مُهم یا دسترسی مُستقیم به منابع ثروت است که گاه بهره برندگان به دلیل نزاع یا رقابت باندی، نپرداختن سهم شُرکا یا «مصلحت نظام» در نمایش مُبارزه با فساد به تیتر اول رسانه ها تبدیل و سپس فراموش می شوند.
در پهنه استفاده از نفوذ خانوادگی می توان به میر‌حُسین و مُحمد‌صادق، پسران مُحمد مُصدق کهنموی، معاون اول قوه قضاییه، با اتهام دریافت رشوه های کلان، حُسین فریدون، برادر آخوند حسن روحانی، با اتهام دریافت رشوه، احمد هاشمی شاهرودی، برادرزاده آخوند هاشمی شاهرودی، رییس اسبق قُوه قضاییه، با اتهام به جیب زدن داراییهای بانک سرمایه، ناصر واعظ طبسی، فرزند آخوند عباس واعظ طبسی، تولیت سابق آستان قُدس، با اتهامی مُشابه اما این بار از بانک ملی و جُز آنها اشاره کرد.
در پهنه دسترسی خویشاوندان به منابع ثروت و منصب، می توان به یک فهرست طولانی اشاره کرد که از برادران علی خامنه ای و فرزندان رفسنجانی تا پایوران دون پایه تر را در بر می گیرد. مشهور ترین موارد حاضر، حُسین شمخانی، پسر پاسدار علی شمخانی، دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی، است که در ابعاد کلان به غارت نفت اشتغال دارد. در همین رسته، سعید صادقی، فرزند پاسدار حُسین رضا صادقی، مُعاون سابق هماهنگ کننده حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران و مُشاور کنونی سرکرده این نیرو، قرار دارد که در مقام مُدیر عامل شرکت نیکو، عامل رسمی فروش نفت کشور، در کار چپاول است.
پسر و عروس کاظم صدیقی به گونه تصادُفی یا به اعتبار خود در موقعیتی قرار نگرفته اند که بتوانند «تخلُف و زدوبند» کنند؛ آنها محصول گردش ثروت و قُدرت در دایره خانواده و بستگان، محفل و باند هستند. بدون کُرسی آخوند صدیقی در دستگاه حاکم، پسران وی «آقازاده» و نصیب بر از آن نبودند. در مورد فساد خانوادگی آخوند صدیقی، حُقه بازی و استفاده از دین که دُکان نظم حاکم است، به یک تابلو هم مُزین شده: «ستاد امر به معروف و نهی از مُنکر»!
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
