علیرضا نوریزاده، مزدور اجاره ای دونظام شیخ وشاه - پرونده
علیرضا نوریزاده، چهره‌ای با سابقه طولانی در خدمت به دیکتاتوری‌های پهلوی و خمینی، به‌عنوان یکی از مزدوران اجاره‌ای رژیم در خارج از کشور شناخته می‌شود. او با چرخش‌های سیاسی متعدد، از همکاری با ساواک تا مدح خمینی و سپس فعالیت علیه سازمان مجاهدین خلق و حمایت از بقایای سلطنت، مسیری پر از تناقض را طی کرده است.
دوران رژیم پهلوی: خدمت به ساواک
نوریزاده در رژیم پهلوی به‌عنوان عنصری وفادار به ساواک فعالیت می‌کرد. در سال ۱۳۴۷، مسئولیت سرویس سیاسی روزنامه اطلاعات به او واگذار شد. در سال ۱۳۵۰، به‌عنوان مسئول دفتر محمود جعفریان، از عوامل ساواک و معاون تلویزیون رژیم پهلوی، منصوب شد. جعفریان او را برای آموزش زبان عربی و مطالعات خاورمیانه به مصر فرستاد. پس از بازگشت، نوریزاده در رادیو و تلویزیون ملی زیر نظر چهره‌های بدنامی چون جعفریان و پرویز نیکخواه فعالیت کرد و اجازه اجرای برنامه‌های زنده دریافت نمود، امری که بدون تأیید ساواک ممکن نبود. او در گفت‌وگویی با صدای آمریکا (۶ شهریور ۱۳۷۱) از معاشرت با افرادی چون منوچهر آزمون، جواد منصور و بیژن صفاری سخن گفت. از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷، در روزنامه اطلاعات فعالیت داشت و به دلیل خدماتش، مدالی از دربار پهلوی دریافت کرد.
چرخش به سوی خمینی
با آغاز قیام ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، نوریزاده که تغییر در فضای سیاسی را احساس کرده بود، برای فرار از مجازات و بهره‌مندی از مزایای رژیم جدید، به مدح خمینی پرداخت. او در روزنامه اطلاعات (۲۷ دی‌ماه ۱۳۵۷) با اشعاری سخیف، خمینی را ستایش کرد و او را «امام» خواند. این چرخش ۱۸۰ درجه‌ای نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری او در تغییر مواضع برای حفظ منافع شخصی بود. نوریزاده در روزهای اولیه انقلاب، همراه با عوامل اداره هشتم ساواک، در خدمت افرادی چون محسن رفیق‌دوست و هادی غفاری قرار گرفت و برای محاکم شرع خمینی توجیهات ارائه داد. او در روزنامه اطلاعات (۲۵ بهمن ۱۳۵۷) با تحسین اعدام امرای ارتش پهلوی، از جمله نصیری و خسروداد، صحنه‌های اعدام را توصیف کرد و خود را شاهد این اعدام‌ها معرفی نمود.
مهاجرت به خارج و تغییر مواضع
پس از قطع حمایت مالی رژیم و مهاجرت به خارج، نوریزاده بار دیگر مواضع خود را تغییر داد. خمینی که زمانی در شعرهایش فرشته بود، در نوشته‌هایش به دیو تبدیل شد. او در نشریه پیام ایران (۲۴ تیر ۱۳۷۰) از شاپور بختیار حمایت کرد و خود را مسئول نزدیک کردن مردم به او خواند. همچنین، فرخ‌رو پارسا، که در سال ۱۳۵۸ او را «مخدره» و مستحق مجازات دانسته بود، پس از مهاجرت به «بانوی نازنین» و «فرزانه» تبدیل شد. این تناقض‌گویی‌ها نشان‌دهنده ماهیت فرصت‌طلبانه نوریزاده بود.
در خارج از کشور، نوریزاده ابتدا ژست ملی‌گرایی و مصدقی گرفت، اما به دلیل عدم درآمد کافی، به همکاری با عوامل اطلاعاتی رژیم روی آورد. روزنامه رسالت (۱۶ تیر ۱۳۸۰) گزارش داد که او با دریافت ماهانه ۵۰ هزار دلار، در تماس مستقیم با محمدعلی ابطحی، مسئول دفتر خاتمی، فعالیت‌های رژیم را در خارج هماهنگ می‌کرد. نوریزاده این اتهامات را نه‌تنها تکذیب نکرد، بلکه (در کیهان لندن ۱۳اردیبهشت ۱۳۷۷) دریافت پول از رژیم را توجیه کرد و آن را «طیب و طاهر» خواند.
هتاکی علیه مجاهدین و همکاری با وزارت اطلاعات
نوریزاده به‌طور مداوم علیه سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت فعالیت کرده است. او در صدای آمریکا (۷ شهریور ۱۳۷۸) نظام کنونی را تنها آلترناتیو موجود خواند و در برنامه «پنجره‌ای رو به خانه پدری» (۳اردیبهشت ۱۴۰۴) مجاهدین را به نبود دموکراسی متهم کرد. او همچنین از مأموران وزارت اطلاعات، مانند مسعود خدابنده، (که در حال حاضر در دادگاه‌های نمایشی رژیم علیه مجاهدین فعالیت میکند) حمایت کرد.
او همچنین با پاسدار مدحی، افسر ارشد سپاه که برای نفوذ در اپوزیسیون به اروپا اعزام شده بود، همکاری داشت. وزارت اطلاعات در سال ۱۴۰۳ اعلام کرد که از طریق ارتباط با افرادی چون نوریزاده، عملیات فریب اپوزیسیون را اجرا کرده است. نوریزاده در این همکاری‌ها، به‌عنوان ابزاری برای شقه کردن اپوزیسیون و هتاکی علیه مجاهدین عمل کرد.
حمایت از بقایای سلطنت
نوریزاده در خارج از کشور، به حمایت از بقایای سلطنت پرداخت و در برنامه «پنجره‌ای رو به خانه پدری» (۱۷ مرداد ۱۴۰۳) از اپوزیسیون خواست که گذشته را فراموش کرده و به جوانانی که با شاهزاده ارتباط دارند، میدان دهند. او در نامه‌ای به محمدرضا پهلوی (۶ آذر ۱۳۵۸) او را «شاه بزرگ» خوانده و از او خواسته بود رهبری مردم را بر عهده گیرد.
در این برنامه پرونده با تکیه به اسناد پروسه این مزدور اجاره‌ای را بررسی کرده‌ایم.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
