سه‌شنبه‌های نه به اعدام؛ فریادی از اوین تا خیابان علیه ماشین کشتار
در هفتاد و دومین هفته از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، موجی از همبستگی، دادخواهی و اعتراض، از دل زندان اوین تا خیابان‌های ایران طنین‌انداز شد. در روز سه‌شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۴، زنان زندانی سیاسی در اوین، خانواده‌های زندانیان سیاسی در تهران، و جوانان شورشگر در شهرهای مختلف کشور، یک‌صدا خواهان توقف موج اعدام‌ها و لغو احکام ظالمانه شدند.
در همان روز، در تهران، پدر و مادر دو زندانی سیاسی هوادار سازمان مجاهدین خلق، شاهرخ دانشورکار و وحید بنی‌عامریان، با در دست داشتن تصاویر فرزندان خود، در اعتراض به احکام اعدام، مقابل عموم ایستادند و شعار «نه به اعدام» سر دادند. مادر یکی از زندانیان از مردم خواست از کارزار سه‌شنبه‌ها حمایت کنند.
پیشینه کارزار
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» نخستین بار در بهمن ۱۴۰۲ از درون زندان‌ها آغاز شد؛ جایی که زندانیان سیاسی در واکنش به موج جدید احکام اعدام، با اعتصاب غذا و اعتراضات نمادین، جرقه این حرکت را زدند. به‌تدریج، این کارزار به بیرون از زندان گسترش یافت و خانواده‌ها، فعالان اجتماعی، گروه‌های مقاومت مردمی و شهروندان معترض در آن مشارکت کردند. اکنون، پس از بیش از ۷۰ هفته، این کارزار به یکی از مؤثرترین حرکت‌های اعتراضی علیه سیاست اعدام در جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
