خامنهای و بنبست هستهای - قمار نهایی بر سر غنیسازی
خامنهای و بنبست هستهای: قماری برای بقا
در حالی که مذاکرات هستهای ایران با میانجیگری عمان ادامه دارد و فشارهای بینالمللی به خامنهای برای توقف برنامه غنیسازی اورانیوم شدت گرفته، سخنرانی اخیر او در سالمرگ خمینی بار دیگر نشان داد که رژیم ایران در تنگنای استراتژیک قرار دارد. خامنهای با لحنی تند، پیشنهاد آمریکا را «ضد ما میتوانیم» خواند و غنیسازی را کلید استقلال ملی دانست. اما این اظهارات نه نشانه قدرت، بلکه نمایانگر اضطراب و استیصال رژیم در برابر فشارهای داخلی و خارجی است. این مقاله به تحلیل اظهارات خامنهای و وضعیت رژیم در مذاکرات هستهای میپردازد.
اضطراب در قلب نظام
خامنهای در سخنرانی خود، با ارجاع به «عقلانیت» خمینی و تأکید بر ولایت فقیه و استقلال ملی، تلاش کرد غنیسازی را بهعنوان رکن بقای رژیم توجیه کند. اما این سخنان نشاندهنده فقدان استراتژی منسجم است. خامنهای نه توان پذیرش توافق (زهر خوردن) را دارد و نه میتواند با ادامه غنیسازی، فشارهای بینالمللی را تحمل کند. گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی نشان میدهد که ایران حتی در جریان مذاکرات، غنیسازی را تا سطح ۶۰ درصد افزایش داده است. این پارادوکس – مذاکره در ظاهر و پافشاری بر غنیسازی در عمل – رژیم را در موقعیت شکنندهای قرار داده است.
خامنهای با این «بندبازی» به دنبال خرید زمان است تا بند غروب (Sunset Clause) توافق هستهای و مکانیزم ماشه (اسنپبک) را دور بزند. اما این استراتژی، به دلیل فقدان صداقت و فشارهای فزاینده بینالمللی، محکوم به شکست است.
مذاکرات اخیر، از جمله سفرهای دیپلماتیک مقامات ایرانی مانند عراقچی و پزشکیان به کشورهای منطقه، نشاندهنده تلاشهای ناامیدانه رژیم برای جلب حمایت یا کاهش فشارها است. با این حال، اظهارات ضد و نقیض مقامات، از جمله شمخانی که پیشنهادهای مذاکره را «غیرحرفهای» خوانده، نمایانگر سردرگمی در سیاستگذاری رژیم است.
غنیسازی: شمشیر دولبه بقا
برای رژیم ایران، غنیسازی نهتنها یک پروژه فنی، بلکه ابزار سیاسی برای حفظ قدرت است. رژیم، به بهای فقر و بحران معیشتی مردم، میلیاردها دلار صرف برنامه هستهای کرده است. خامنهای این برنامه را ضامن بقای نظام میداند، اما این قمار پرهزینه، رژیم را در برابر جامعه جهانی منزویتر کرده است. «رژیم نه راه پس دارد و نه راه پیش» ادامه غنیسازی، خطر فعال شدن مکانیزم ماشه و تشدید تحریمها را افزایش میدهد، در حالی که توقف آن، به معنای تسلیم در برابر فشارهای خارجی و تضعیف جایگاه داخلی رژیم است.
اظهارات خامنهای درباره «استقلال ملی» و مقایسه برنامه هستهای ایران با کشورهای دیگر، تلاشی برای مشروعیتبخشی به این سیاست است. اما این ادعاها فاقد پایه است، چرا که رژیم بارها ملیگرایی را سرکوب کرده و مفهوم استقلال را به ابزاری برای توجیه سرکوب داخلی و ماجراجویی خارجی تبدیل کرده است. او میافزاید که رژیم حتی در میان متحدان منطقهای خود، مانند گروههای نیابتی، حمایت سابق را ندارد و اظهارات خامنهای درباره دولتهای اسلامی و پیمان ابراهیم، نشانه استیصال او در برابر کاهش نفوذ منطقهای است.
مذاکرات: نمایشی برای وقتکشی
با وجود مذاکرات پیشرو، که طبق گزارش وال استریت ژورنال به زودی برگزار میشود، رژیم به دنبال توافق واقعی نیست. اظهارات مقامات ایرانی، از جمله عراقچی که خود را «دیپلمات ذاتی» خوانده، نشاندهنده تلاش برای طولانی کردن مذاکرات است. هدف رژیم، ایجاد شکاف در ائتلاف بینالمللی، بهویژه میان کشورهای اروپایی و آمریکا، و تأثیرگذاری بر گزارشهای آژانس است. اما زمان به نفع رژیم نیست. با نزدیک شدن به پایان بند غروب در اکتبر، فشارها برای تصمیمگیری قاطع افزایش یافته و آمریکا نیز، طبق گزارشها، از محکومیت ایران در شورای حکام حمایت خواهد کرد.
هرگونه توافق موقت با این رژیم بیفایده است، چرا که ماهیت آن تغییرناپذیر است. الیوت آبرامز، دیپلمات ارشد سابق آمریکا، میگوید که رژیم ایران به دنبال سلاح هستهای است و هر امتیازی، تنها به افزایش غنیسازی منجر خواهد شد.
راهحل نهایی: قدرت مردم
در نهایت، باید تاکید کرد که حل بحران هستهای ایران در دست مردم این کشور است. با یادآوری جمله چرچیل که آمریکاییها پس از آزمون همه راهها به راهحل درست میرسند، باید تاکید کرد که حمایت از مقاومت مردم ایران و جایگزینی رژیم با یک نظام دموکراتیک و غیرهستهای، تنها راهحل پایدار است. سخنرانی خامنهای، با همه تندی و ادعاهایش، نه نشانه قدرت، بلکه نمایانگر ضعف سیستمی است که در برابر فشارهای داخلی و خارجی، به بنبست رسیده است.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7