سایت ایلاف لندن : درس‌هایی از سوریه و قیام ایران: فروپاشی عمق استراتژیک رژیم ولایت فقیه - راه‌حل ایران نه در مماشات و نه جنگ‌های منطقه‌ای است
سایت ایلاف لندن : درس‌هایی از سوریه و قیام ایران: فروپاشی عمق استراتژیک رژیم ولایت فقیه
در طول دو دهه گذشته، رژیم ولایت فقیه به رهبری خامنه‌ای بر استراتژی صدور تروریسم و جنگ‌های نیابتی تکیه کرده بود تا بقای خود را تضمین کرده و ملت‌های منطقه را به اطاعت وادارد. اما سال گذشته نقطه عطف تعیین‌کننده‌ای رقم خورد: فروپاشی عمق استراتژیک رژیم پس از شکست سیاست‌هایش در سوریه، لبنان، عراق و یمن، هم‌زمان با اوج‌گیری قیام فراگیر مردم ایران در سال ۲۰۲۲. این وضعیت، شکنندگی رژیم در برابر خشم ملت‌های داخلی را برملا کرد، علیرغم آنکه ابزارهای قابل‌توجهی از قدرت نظامی و سیاسی در اختیار داشت.
این تحولات هم‌زمان شد با برگزاری تظاهرات بزرگ در نیویورک در جریان نشست‌های مجمع عمومی سازمان ملل متحد، جایی که ایرانیان شعارهای خود را علیه سرکوب هسته‌ای و سیاسی سر دادند و خواستار تغییر رژیم و حمایت از مقاومت ایران شدند.
فروپاشی ابزارهای حفاظت منطقه‌ای
سوریه، لبنان، عراق و یمن همان چیزی بودند که خامنه‌ای آن را «عمق استراتژیک» خود می‌نامید، جایی که رژیم بر هم‌پیمانان نیابتی‌اش به‌عنوان سپر حفاظتی و ابزار باج‌گیری منطقه‌ای تکیه داشت. اما سقوط بشار اسد در دسامبر ۲۰۲۴ ضربه‌ای راهبردی و جبران‌ناپذیر به رژیم وارد کرد؛ ارتش سوریه فروپاشید، فرماندهان به خارج گریختند، و ایران توان کنترل در سوریه را از دست داد. هم‌چنین نفوذ حزب‌الله در لبنان، حشد الشعبی در عراق و حوثی‌ها در یمن کاهش یافت.
این رویداد بار دیگر نشان داد که تکیه بر نیروی نیابتی یک استراتژی پایدار نیست و ملت‌ها همواره عنصر تعیین‌کننده در تغییر معادلات باقی می‌مانند. این تغییر در سلسله اعتراضات، اعتصابات و تظاهراتی که ایرانیان در داخل و خارج برپا کردند تجلی یافت، از جمله تظاهرات نیویورک که حمایت جامعه بین‌المللی از حق مشروع ملت ایران در مقاومت و تغییر رژیم را تأیید کرد.
استراتژی داخلی در برابر شکست‌های خارجی
تحولات اخیر نشان می‌دهد ادامه سیاست‌های سرکوب داخلی و دخالت‌های خارجی رژیم دیگر پایدار نیست. هزینه‌های سنگین نظامی در خارج، از جمله حمایت از اسد و هم‌پیمانانش، منابع اقتصادی و اجتماعی کشور را به‌شدت فرسوده کرده است. در همین حال، قیامهای داخلی گسترش یافته و اعتراض‌ها علیه فقر، فساد و سرکوب فزونی گرفته است.
سؤال اساسی که اکنون تحلیلگران مطرح می‌کنند این است: رژیم چگونه می‌تواند با این شکست‌های پی‌درپی روبه‌رو شود؟ پاسخ آن روشن است که هر استراتژی برای آینده باید بر خود ملت تکیه کند، وگرنه فروپاشی سریع‌تر و گسترده‌تر خواهد بود.
درس‌های سوریه: سقوط یک متحد استراتژیک
تجربه سوریه ثابت کرد که اگر کنترل افکار عمومی و میدان داخلی از دست برود حتی قوی‌ترین متحدان نیز بقای رژیم را تضمین نمی‌کنند. سقوط اسد شکنندگی رژیم ولایت فقیه را آشکار ساخت و صحنه‌های پاره‌کردن تصاویر اسد، سلیمانی و حسن نصرالله به‌دست مردم سوریه میزان خشم و نفرت ملت‌ها از رژیم ایران را بازتاب داد.
این تحولات هم‌چنین ضعف ذاتی مفهوم «عمق استراتژیک» مورد ادعای رژیم را برجسته کرد و نشان داد جنگ‌های نیابتی نه جایگزین از دست دادن مشروعیت داخلی میشود و نه مانع خیزش‌های مردمی.
قیام ایران و حمایت بین‌المللی: تظاهرات نیویورک و بروکسل
قدرت ملت ایران در سلسله تظاهرات جهانی نمود یافت که همبستگی با مبارزه ایرانیان علیه استبداد و سرکوب دینی را نشان داد.
مهم‌ترین این رویدادها، تظاهرات بزرگ روز ۶ سپتامبر ۲۰۲۵ در بروکسل، پایتخت سیاسی اروپا بود؛ جایی که ده‌ها هزار ایرانی از حامیان مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق از سراسر اروپا گرد آمدند و شعارهایی علیه رژیم آخوندی سر دادند و آزادی و دموکراسی را خواستار شدند. بروکسل به‌مثابه یک زلزله سیاسی ارکان رژیم در تهران را لرزاند و صدای ملت ایران را به نهادهای اروپایی و مراکز تصمیم‌گیری بین‌المللی رساند.
هم‌زمان با این تظاهرات، ایرانیان در تدارک برگزاری تظاهرات عظیم دیگری در نیویورک، پایتخت سیاسی آمریکا، در روزهای ۲۳ و ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۵ هستند. این تظاهرات در برابر مقر سازمان ملل در میدان داگ همرشولد (خیابان ۴۷ و خیابان دوم) برگزار خواهد شد. در اینجا، با حضور صدها ایرانی از بیش از ۴۰ ایالت آمریکا، همان فریاد علیه سرکوب سیاسی و برنامه هسته‌ای ایران سر داده خواهد شد، و خواستار حمایت از شورای ملی مقاومت ایران به‌عنوان «گزینه سوم» پس از شکست سیاست مماشات و جنگ‌های خارجی خواهند شد.
اگر بروکسل زلزله سیاسی شدیدی علیه آخوندها بود، نیویورک ده‌ها و چندین برابر آن خواهد بود، زیرا به مرکز اصلی تصمیم‌گیری جهانی، یعنی سازمان ملل متحد نزدیک‌تر است و اثرگذاری‌اش بر رژیم تهران شدیدتر و عمیق‌تر خواهد بود.
این حرکت‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که ملت ایران در مبارزه‌اش تنها نیست و هر فشار بین‌المللی مستمر که با قیامهای داخلی هماهنگ شود می‌تواند سقوط رژیم سرکوبگر را تسریع کند و اراده ملت را به نتایج سیاسی و دیپلماتیک ملموس در عرصه جهانی تبدیل نماید. گسترش دامنه فعالیت کانونهای در ماه‌های اخیر گواه این حقیقت است.
نتیجه‌گیری
سقوط متحد اصلی منطقه‌ای ایران در سوریه و شکست‌های پیاپی مزدوران رژیم نشان‌دهنده شکنندگی چیزی است که به‌عنوان عمق استراتژیک رژیم شناخته می‌شد. تداوم خیزش‌های مردمی در داخل ایران نیز ثابت می‌کند که راه‌حل نه در مماشات است و نه در جنگ‌های منطقه‌ای ، بلکه در حمایت از ملت ایران و مقاومت سازمان‌یافته‌اش است؛ همان «راه سوم» برای تحقق تغییر و سرنگونی رژیم سرکوبگر.
🟢 # مرگ_بر_خامنه‌ای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
