کریسمس؛ تولد مسیح که با عشق به انسان آغاز کرد ومشعل مقاومت را برافراشت
عیسی مسیح با عشق به انسان آغاز کرد
کریسمس، یادآور تولد پیامآوری است که با دستانی خالی اما با قلبی سرشار از عشق، برای رهایی انسان از بند ستم و دروغ و خشونت برخاست. عیسی مسیح در جهانی پا به حیات گذاشت که فقر، نابرابری و سلطهگری ستمگران، زندگی تودههای مردم را درهم شکسته بود.
مسیح نه در کاخ قدرت، بلکه در میان محرومان و فرودستان سخن گفت و راهی گشود که محور آن آزادی انسان، کرامت انسانی و خدمت بیچشمداشت به دیگران بود. پیام او ساده اما ژرف بود: انسان برای آزاد زیستن و برای دوست داشتن آفریده شده است.
مسیح در برابر قدرتهای زمانهاش سر خم نکرد و حقیقت را، هرچند پرهزینه، بر مصلحت ترجیح داد. آنجا که گفت: «حقیقت شما را آزاد خواهد کرد»، آزادی را نه یک امتیاز، بلکه حق ذاتی انسان دانست. او با این کلام، خطی روشن میان ظلم و رهایی کشید؛ خطی که قرنها بعد نیز الهامبخش تمامی کسانی است که در برابر استبداد ایستادهاند. مسیح به پیروانش آموخت که بیتفاوتی در برابر رنج دیگران، خود شکلی از مشارکت در ظلم است و تأکید کرد: «خوشا به حال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا سیر خواهند شد.»
امروز، در میهن در زنجیر ما ایران مردمی زندگی میکنند که سالهاست طعم فقر، تبعیض و سرکوب را میچشند. ثروتهای ملیشان به یغما رفته و اکثریت جامعه در فشار معیشتی، بیکاری، گرانی و بیعدالتی دستوپا میزنند. کودکان کار، سفرههای خالی، حاشیهنشینی گسترده و فروپاشی امید اجتماعی، تصویری تلخ اما واقعی از وضعیت مردم ایران است. در چنین شرایطی، یاد و پیام مسیح تنها یک مناسبت مذهبی نیست، بلکه آینهای است که رنج امروز انسان را بازتاب میدهد و او را به مسئولیت اخلاقی و اجتماعی خود فرا میخواند.
کریسمس و مشعل مقاومت
در دل این تاریکی در میهن اسیر ما، مقاومت ایران بهعنوان جریانی برخاسته از بطن رنج مردم، راهی متفاوت برگزیده است؛ راهی که بهای آن زندان، شکنجه، تبعید و جانباختن هزاران رزمنده آزادی در میدان نبرد و تختهای شکنجه بوده است. همچنانکه مسیح میگفت: «هیچ عشقی بزرگتر از این نیست که برای دیگران زندگی خود را بپردازیم».
این مقاومت، همهچیز خود را برای آزادی گذاشته است؛ نه برای قدرتطلبی، بلکه برای پایان دادن به چرخه ظلم و بیعدالتی و بازگرداندن کرامت و آزادی به انسان ایرانی. همانگونه که مسیح گفت: «کسی که بخواهد جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد، و کسی که جان خود را در راه حقیقت از دست بدهد، آن را خواهد یافت.» این کلام، گویی روایت فشرده است از مسیری که مقاومت ما در پیش گرفته است.
پیوند رهاییبخش میان آرمان مسیح و مقاومت ایران، پیوندی ایدئولوژیک یا مذهبی صرف نیست؛ بلکه پیوندی انسانی و اخلاقی است. هر دو بر این اصل استوارند که آزادی بدون فداکاری ممکن نیست و صلح واقعی، زاده عدالت است، نه سازش با ظلم. گو که مسیح شمشیر نکشید، اما با ایستادن بر حقیقت، پایههای مشروعیت قدرتهای فاسد را لرزاند. مقاومت ایران نیز با تکیه بر آگاهی، سازمانیافتگی و فداکاری ، مشروعیت استبداد دینی را به چالش کشیده و نشان داده است که حتی در سختترین شرایط، میتوان ایستاد.
ایران به سوی آزادی و رهایی
در میان فقر و فلاکت تحمیلشده به مردم ایران، این مقاومت صدای بیصدایان است؛ صدایی که میگوید انسان محکوم به تسلیم نیست. همانگونه که مسیح به بیماران، طردشدگان و فقرا نزدیک شد، مقاومت ایران نیز خود را از مردم جدا نکرده و درد آنان را به مسئلهای سیاسی و تاریخی تبدیل کرده است. این همسرنوشتی با رنج مردم، همان حلقهای است که پیام مسیح را به مبارزه امروز مردم ایران پیوند میزند.
کریسمس، در چنین نگاهی، نه فقط جشن تولد یک پیامبر، بلکه یادآوری یک مسئولیت است: مسئولیت ایستادن در کنار رنجدیدگان و انتخاب آزادی، حتی اگر پرهزینه باشد. پیام مسیح که گفت «نور در تاریکی میدرخشد و تاریکی آن را درنمییابد»، امروز در مقاومت مردمی بازتاب یافته است که با دست خالی اما با ایمانی راسخ، در برابر ظلم ایستادهاند.
باشد که این کریسمس، برای مردم ایران نوید روزی باشد که فقر و سرکوب جای خود را به آزادی و عدالت بسپارد؛ روزی که آرمانهای انسانی مسیح و فداکاریهای مقاومت سترگ مردم ایران، در زندگی آزاد انسان ایرانی معنا یابد. از این رو کریسمس امسال از هر سالی برای مردم ایران مبارکتر و زیباتر خواهد بود چرا که همگان به چشم می بینند بنیانهای کاخ ستمگران حاکم بر میهن در حال فرو ریختن است و نهال آزادی و صلح و عدالت که محور پیام مسیح بود در حال بارور شدن در این خاک است.
🟢 # مرگ_بر_خامنهای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
