۱۳۹۳ اسفند ۱۲, سه‌شنبه

پرواز را بخاطر بسپار.... نکیسا بامداد

خبر آمد که" آندو" رفت. پروازی تا اوج، تا بیکران ،
بی برگشت و جاودان... روحش به آسمان ابدیت پیوست و نامش با بیش از صدها یادگار از هنر و موسیقی و مبارزه و ایستادگی بر جریده تاریخ به ثبت رسید.
دوستداران هنر و هنرمندان آخرین بدرود خود با هنرمند مردمی کشور "آندرانیک آساطوریان" را در کشورهای مختلف با ادای احترام به وی نشان دادند. تمامی کسانی که "آندو" را از دور یا نزدیکتر می شناختند قلبشان از سوگ چنین عزیزی به ماتم نشست. بیاد و به احترامش و به سپاس از عمری خلق آثار هنری و زندگی سیاسی و کوتاه نیامدن در برابر رژیم ضد هنر و آواز و موسیقی ، شمعی روشن کردند و گل سرخی به پایش نشاندند تا بگویند تو همچون نوری همیشه در دلها می تابی و چون گلی می مانی که عطر تو از آنچه که بودی و کردی همیشه در روح و جان باقی خواهد ماند. در این میان افسوس و دریغی است که میماند بر نسلی از کشور، که هرگز مجال آنرا نیافت تا با چنین گوهر موسیقی وطن بقدر کفایت بهره برده و انس و کام یابد.
هنرمند بزرگی که حاضر نشد تا هنرش را به زر بفروشد و تنها به عرضه آن به هر قیمتی در بازار کالا بیاندیشد. هنرمندی که متعهد بود و خود را براستی همراه و همنوا با مردمش می دید. سرود آزادی برایش زیباترین نوایی بود که ملودی آنرا بهتر از هر کسی می شناخت و خود به زیباترین شکل ممکن آنرا عمری با قرار گرفتن در کنار مقاومت ایران نواخت و به گوش جان دیگران رساند.
زندگی"آندو" نواگر پیام مبارزه و ایستادگی بود. هنرمندی که در خدمت مردمش ماند و نواآهنگ اشرفیانی شد که در برابر رژیم ملایان ایستاده اند و می جنگند. قرار گرفتنش در کنار مقاومت و مقاومتش در برابر ظلم و استبداد ستودنی بود. گوشهایی که حاضر بودند تا بشنوند، چه خوب می توانند اقرار کنند از همه لطایف و محاسنی که "آندو" در مقام یک هنرمند اشرفی و نیز یک ایرانی مبارز و انسانی آزاده در تک تک نتهای زندگی آنرا همواره به ظهور گذاشت.

امروز اگر چه بسیاری از دوستدارانش به سوگش نشسته و از فراقش اندوهگینند، اما فراموش نکنیم از روزی که بعنوان یک انسان زاده میشوی و پا به دنیای هستی و مادی می گذاری، نواهای بسیاری را در زندگی خواهی شنید و "آندو" از آن دسته از هنرمندانی بود که عمری در تو شور و احساس و حس خوب بودن و امید آفرید. "آندو" عمری نوازشگر دلها و جانها شد و هماهنگ با نوای آزادی خود نیز ایستاد و مبارزه کرد. وقتی در نظام فاشیسم مذهبی که اهریمنانه با هنر و هنرمند در جنگ است، اشرف گونه بنوازی گویی هر ملودی تیری خواهد بود در قلب دشمنان میهن و این صداهاست که می ماند و اوج می گیرد."آندو" اینچنین بود، اینچنین زیست و اینگونه پروازش بخاطر خواهد ماند.