مهرداد بذرپاش: در توافق ژنو ۴خطای راهبردی مرتکب شدند
بذرپاش عضو هیأت رئیس مجلس ارتجاع در جلسه یکشنبه 17خرداد 94مجلس، تیم مذاکره کننده رژیم را بهخاطر مواضع ذلتبار در جریان مذاکرات اتمی مورد حمله قرار داد و گفت:
در توافق ژنو 4 خطای راهبردی مرتکب شدند، هر چه گفتیم جز توهین چیزی نشنیدیم.
1 - عجله در توافق ژنو برای ارائه گزارش 100روزه اول دولت، دشمن را دچار خطای محاسباتی کرد چرا که این پیام را داد که نیاز به توافق در ایران بالاست و ایران با هر شرطی توافق میکند.
2 - عدم توازن داده و ستانده که در آن توافق موئلفههای اصلی هستهای را در مقابل چیزی شبیه ”هیچ ”معاوضه کردید.
3- عدم شفافیت خطوط قرمز برای طرف مذاکرهکننده که ایران به هیچوجه از آن کوتاه نخواهد آمد.
4- سیاهنمایی گسترده در داخل توسط دولت که خود پیام بسیار روشنی به طرفهای غربی بود، مواردی از قبیل خزانه خالی، حتماً جزو خطاهای راهبردی دولت در آن تاریخ بود که امیدواریم از سر خیرخواهی بوده باشد.
این 4 خطای راهبردی را مرتکب شدید که آمریکا 16ماه پس از ژنو ناگهان از طرحی بهنام لوزان رونمایی کرد.
بیانیه لوزان بهعلاوه گزاره برگ (فکت شیت) آمریکاییها که بهتر است آن را همان پیشنویس توافق بدانیم، چرا که نه تکذیب شد و نه نسخه جایگزینی منتشر شد، حاوی سه محور اساسی است.
مهرداد بذرپاش نسبت به عواقب زهرخوران اتمی هشدار داد و گفت:محدویتهای هستهای پذیرفته شده توسط ایران که باید در فرصت کافی روی آن بحث مفصل کرد و به ازای آن همانطور که گفته شد، باید خود را مهیای برگزاری مراسم ختم صنعت هستهای کنیم، که بعد از این یک صنعت فانتزی بیخاصیت خواهیم داشت، توافقی که ما را حدود 15سال فریز میکند و فعالیتهای ما را متوقف میکند، 15سالی که خود در دوره محصور تکنولوژیهای روز دنیا یک عمر تکنولوژی محسوب میگردد و هر روز در دنیای فناوری باید آماده عرضه تکنولوژیهای جدید و نوین باشیم.
نظارتهای پروتکلی که خود جای بحث بسیار دارد چون پروتکل الحاقی اگر کنار بگذاریم، نظارت فرا پروتکلی ویژهای که داستان خواندنی برای تاریخ خواهد بود و همه منتظرند ببینند واکنش ما به این درخواست چگونه است.
در ژنو آنگونه رفتار کردیم و امتیاز دادیم که باید در لوزان چنین پیشنهادهایی را به چشم خود نظاره کنیم و ببینیم که درخواست بازجویی از مقامات نظامی و امنیتی ما را بدهند، نظارتی که بهنظر و در صورت پذیرش نه تنها خیانت به کشور، بلکه خیانت به تاریخ و سایر ملتهاست، چرا که بعد از ایران میتوانند ملتهای دیگر را با همین رویه زیر شدیدترین فشارها قرار دهند و برخورد کنند.
برداشتن تحریمها که محور سوم لوزان است خود داستان جالب توجهی است. پس از اینکه ما اقدامات خودمان را انجام دادیم و آژانسی که تاریخچه خیانت آن به ملت ما هویدا است، کار ما را تأیید کرد، آنوقت بخشی از تحریمها، دقت کنید ”بخشی از تحریمها ”لغو میشود، دقت کنید، ”لغو نمیشود بلکه تعلیق میشود ”.
راستی یک سؤال اینجا پیش میآید، اقدامات ما توسط آژانس تأیید میشود و اگر ما بخشی از تعهدات خودمان را انجام ندهیم در مقابل کشورهای عضو آژانس مسئولیم و آنها میتوانند علیه ما اقدام مشترک تعریف کنند، ولی اگر آنها تعهدات خود را انجام ندهند، در مقابل هیچ سازمان و هیچ مقامی غیر از خود ما پاسخگو نیستند.
نکند تیم مذاکرهکننده که باید در همین جا از زحمات آنها تقدیر و تشکر کرد، اشتباه کرده و صنعت هستهای را با موضوعات اصل 44 اشتباه گرفته و نقش هیأت عالی واگذاری را ایفا کند.
حق نداریم امنیت ملی را به مزایده بگذاریم و در این صورت تاریخ قضاوتهای بدی خواهد کرد.
