مجاهد خلق اشرفي عليمراد |
انجمن نجات ايران
در
اين روزها خبر و تحليل و تفسير درباره توافق رژيم با كشورهاي پنج بعلاوه يك تحت
عنوان «برنامه جامع اقدام مشترك» فراوان است و طبعاً قصد وارد شدن در جزئيات و
تكرار مطالب را ندارم، بعد از حدود يك هفته كه از اين توافق گذشته است، میخواهیم
به اين سؤال جواب بدهيم كه آيا واقعاً ولیفقیه ارتجاع جام زهر را سر كشيده يا
خير؟ آيا از مرز سرخهایی كه خودش بيان كرده بود، عقبنشینی كرده است يا خير؟
قبل از ورود در متن توافق كه در 159 صفحه تنظیمشده و شامل يك متن اصلي و 5 ضميمه است، بايد يادآوري كرد كه 20 سال گذشته با پافشاری بر این پروژه و هدر دادن سرمایه کلان مردم ايران، زندگی حداقل مردم ما را به نابودي كشانده، اقتصاد جامعه را ويران كرده، خاورميانه را در آستانه یک رقابت هستهای قرار داده است. اكنون با اجازه كشورهاي بزرگ حق غنیسازی 3 و ششدهم درصد را كسب كرده است، بهعنوان پيروزي قلمداد میکند. اگر قرار بود همين حد غنیسازی را به دست بياورد، ده سال مخفیکاری و 12 سال مذاكره و مناقشه خستهکننده و صرف هزينههاي نجومي چه نيازي بود؟ بسياري از كشورهاي جهان اين امتياز را بهصورت شفاف دارند و غنیسازی اورانيوم را در كشور خود انجام میدهند. برزيل، ژاپن، انگلستان، هلند، آرژانتين، پاكستان، هند، آلمان، اسپانيا، بلژيك، ايتاليا، فرانسه، چين، روسيه و آمريكا بهصورت علني و شفاف قادر به غنیسازی اورانيوم براي توليد انرژي و يا مصارف علمي و تجاري هستند. بدون اينكه هيچ محدوديت يا مشكلي با سازمان ملل يا جامعه جهاني داشته باشند، بسياري كشورها هم اورانيوم غنیشده 5 درصد براي مصارف خود از خارج آر كشور تهيه میکنند. بنابراين بهرغم شيادي و دجال بازیهای آخوندي، در مقابل امتيازهايي كه داده و محدودیتهایی كه پذيرفته، هيچي دريافت نكرده است. كاريكاتوري از غنیسازی را برايش نگهداشتهاند كه اگر 20 سال مخفيانه دنبال سلاح اتمي نميبود و اگر جامعه جهاني به آنها مشكوك نبود، میتوانست مثل يك كشور ديگري همين سازوکار را داشته باشد. رژيم از 20 سال پيش بهطور مخفيانه دنبال غنیسازی سه و ششدهم درصد براي كارهاي تحقيقي و علمي نبوده است، بلكه با تمام قوا دنبال ساختن سلاح هستهای بود، مقاومت ايران و سازمان مجاهدين جلويش ايستادند و با افشاي مراكز مخفي غنیسازی، جام زهر ديگري برايش مهيا كردند. اكنون با پذيرش توافقهای لوزان و وين، با پذيرش اجباري محدودیتها آژانس بینالمللی انرژي اتمي، فعلاً امكان دستيابي به سلاح اتمي را ندارد و اين اصليترين عقبنشینی از مقاصد بلندپروازانه و خطرناك رژيم و همان زهر کشندهای است كه به دليل ترس از خيزش اجتماعي و قيام مردم به آنتن داد.
اكنون بامطالعه برخي مواد و يا ضمیمههای توافق وين به برخي از عقبنشينيهاي خامنهای از خطوط قرمزي كه خودش بارها اعلام كرده بود، میپردازیم.
1- تحریمها
خامنهای بارها گفته بود كه در زمان رسيدن به توافق بايد تمام تحریمها یکباره لغو شود. درحالیکه طبق سند انگليسي ضميمه پنجم، لغو تحریمها در روز توافق يعني 14 ژوئيه انجام نمیشود، بلكه مشروط به اجراي تعهدات كامل رژيم و بعد از گزارش راستي آزمايي آژانس در دسامبر امسال خواهد بود. رژيم تا ماه نوامبر فرصت دارد كه تعهدات خود را اجرايي كند و بعد از گزارش آژانس بینالمللی انرژي اتمي، مبني بر اجراي كامل تعهدات رژيم، طبق همين سند تحریمها بهصورت تدريجي و نه یکباره لغو خواهند شد.
طبق سند ضميمه دوم در صورت عدم پايبندي رژيم به تعهدات مشخصشده، تحریمها بهصورت خودكار ظرف 65 روز بازخواهد گشت؛ و راه تحريم مجدد همچنان بازخواهد ماند.
بااینوجود تنها تحریمهای مربوط به فعالیتهای مخفيانه اتمي لغو میشوند و تحریمهای مربوط به حمايت از تروريسم و دخالت در منطقه تغيير نخواهد كرد، تحریمهای مربوط به توسعه موشكي به مدت 8 سال تحریمهای تسليحاتي تا 5 سال همچنان باقي خواهند ماند. رژيم اجازه فعالیتهای موشك بالستيك را ندارد. مقامات رژيم بارها اعلام كرده بودند كه با هیچگونه محدوديت در برنامههای توسعه توان موشكي خود را قبول نخواهند كرد. رژيم نمیتواند سلاح به كشورهاي منطقه به فروش برساند. امكان خريد سلاحهای پيشرفته از كشورهاي ديگر را ندارد.
همینطور قانون مصوب كنگره آمريكا در مورد كنترل فعالیتهای مبادلات مواد هسته اي سه كشور ايران، كره شمالي و سوريه پابرجا خواهد بود. تحریمهای ايالتي برخي ايالات آمريكا عليه رژيم همچنان باقي خواهد ماند. بنابراين در همين موضوع تحریمها چندين مرز سرخ خامنهای زیرا گذاشتهشده است،
2- غنیسازی
- مرز سرخ ديگر خامنهاي كه در سند ضميمه اول از آن عبور شده، ظرفيت غني سازي است كه خامنهای در سخنراني علني خودش داشتن ۱۹۰ هزار سو (واحد جداسازي ايزوتوپهاي اورانيوم) را مرز سرخ اعلام كرده بود، حالآنکه با ترتيب پذیرفتهشده در توافق، تعداد سانتريفيوژهاي مجاز رژيم حداقل تا ده سال بعد از اجراي توافق، از 19 هزار سانتريفيوژهاي موجود، تنها میتواند 5060 سانتريفيوژهاي قديمي پي-۱ داشته باشد و ماكزيمم تا 3،6 درصد غنیسازی بكنند.
- خامنه اي تأكيد كرده بود كه توليدات اورانيوم ما در كشور باقي خواهد ماند، حالآنکه بر پايه متن ضميمه اول، حدود دههزارم كيلوگرم اورانيوم غني سازي شده در نطنز، بايد به اكسيد اورانيوم تبديل و از ايران خارج شود. رژيم تعهد داده كه تا 15 سال آينده 300 كيلو اورانيوم داشته باشد. يعني فقط دو درصد آن باقي مِهماند. اين كار بايد در روز پايان تعهدات مرحله اول بهعنوان پیششرط انجامشده باشد.
- از مركز غني سازي فردو فقط كاريكاتوري باقي خواهد ماند تا حداقل 15 سال آينده اجازه غنیسازی در سايت فردو را ندارد و با نظارت آژانس و نصب دوربینهای مختلف در آنجا، تنها براي كار مطالعه و تحقيقات علمي استفاده میشود.
3- بازرسي و پروتكل الحاقي
پذيرش بازرسیها و پروتكل الحاقي عبور آشکار و علني از مرز سرخ ديگري است كه ولیفقیه ارتجاع شعارش را داده بود.
در سند ضميمه اول. رژيم متعهد شده اجراي كامل پروتكل الحاقي را بر عهده بگيرد و آن را از تصويب مجلس نيز گذرانده و به اجراي آن شكل قانوني بدهد. درحالیکه مجلس رژيم در سال 2006 بعد ا ز تصويب اولين قطعنامه شوراي امنيت در زمان احمدینژاد مخالفت خودش را با اجراي پروتكل الحاقي اعلام كرده بود و خامنهای هم در ماههای اخير خودش بارها مخالفتش را با بازرسیها و نظارتهای مختلف اعلام كرد.
بازرسیهای پذیرفتهشده شامل موارد زير است:
طبق پروتكل الحاقي اجازه بازرسي به هر تأسیساتی كه آژانس مشكوك بداند، داده میشود و آژانس انرژي اتمي بهطور مستمر مراكز اعلامشده كنوني را زير نظر میگیرد تا براي توليد بمب هستهای مورداستفاده قرار نگيرد.
رژيم پذيرفته كه مركز پارچين بهطور جداگانه كنترل و بررسي شود، يعني پذيرفته است كه درباره فعالیتهای مخفي گذشته به آژانس جواب بدهد. درحالیکه بارها سر اين مخالفت خودش را ا علام كرده بود؛ و گفته بود كه به فعالیتهای گذشته ما كاري نداشته باشيد.
رژيم پذيرفته كه مراكز نظامي را بااطلاع قبلي آژانس مورد بازرسي قرار گيرد، اما اگر رژيم درخواست را رد كرد در آن صورت به يك هياًت داوري متشكل از كشورهاي پنج بعلاوه يك مراجعه خواهد شد. در صورت عدم حل در هيأت مزبور به شوراي امنيت سازمان ملل محول میشود.
علاوه بر پروتكل الحاقي رژيم پذيرفته است كه آژانس به مدت 20 سال بر مراحل مقدماتي فرآوري سنگ معدن اورانيوم و آمادهسازیهایی قبل از غنیسازی نظارت كند، كه از امكان غنیسازی در آينده جلوگيري شود.
هرچند مقاومت ايران و رئیسجمهور برگزيده آن، خواهان اجراي كامل قطعنامههای شوراي امنيت و قاطعيت جامعه جهاني در برچيده شدن همه سيستم غنیسازی رژيم بوده و هست، اما عقبنشینیهای زبونانه خامنهای از خطوط قرمزي كه خودش ترسيم كرده بود، بسيار آشكار است. مقاومت از آن استقبال میکند و بايد واقعيت را براي مردم ايران روشن كرد كه خامنهای از سر استيصال و درماندگي و از ترس قيام مردم و جوانان ايران عقبنشینی كرده است. طوري كه ولیفقیه دجال در سخنرانیهای بعد از توافق، مثل قبل نتوانست از پيروزي بر استكبار جهاني داد سخن براند، بلكه براي انحراف اذهان بسيجی هاي سرگردان از مردم میخواهد سر اين موضوع بحث نكنند و به مسئولين بسپارند و جهت سرپوش گذاشتن بر عقبنشینی از خط قرمزهايش میگوید كه توافق اتمي تأثيري در سياست صدور تروريسم و بنيادگرايي به سراسر منطقه نخواهد داشت تا بدینوسیله مانع عملكرد زهري بشود كه در رگ و ريشه نظامش آرامآرام جاري میشود.
قبل از ورود در متن توافق كه در 159 صفحه تنظیمشده و شامل يك متن اصلي و 5 ضميمه است، بايد يادآوري كرد كه 20 سال گذشته با پافشاری بر این پروژه و هدر دادن سرمایه کلان مردم ايران، زندگی حداقل مردم ما را به نابودي كشانده، اقتصاد جامعه را ويران كرده، خاورميانه را در آستانه یک رقابت هستهای قرار داده است. اكنون با اجازه كشورهاي بزرگ حق غنیسازی 3 و ششدهم درصد را كسب كرده است، بهعنوان پيروزي قلمداد میکند. اگر قرار بود همين حد غنیسازی را به دست بياورد، ده سال مخفیکاری و 12 سال مذاكره و مناقشه خستهکننده و صرف هزينههاي نجومي چه نيازي بود؟ بسياري از كشورهاي جهان اين امتياز را بهصورت شفاف دارند و غنیسازی اورانيوم را در كشور خود انجام میدهند. برزيل، ژاپن، انگلستان، هلند، آرژانتين، پاكستان، هند، آلمان، اسپانيا، بلژيك، ايتاليا، فرانسه، چين، روسيه و آمريكا بهصورت علني و شفاف قادر به غنیسازی اورانيوم براي توليد انرژي و يا مصارف علمي و تجاري هستند. بدون اينكه هيچ محدوديت يا مشكلي با سازمان ملل يا جامعه جهاني داشته باشند، بسياري كشورها هم اورانيوم غنیشده 5 درصد براي مصارف خود از خارج آر كشور تهيه میکنند. بنابراين بهرغم شيادي و دجال بازیهای آخوندي، در مقابل امتيازهايي كه داده و محدودیتهایی كه پذيرفته، هيچي دريافت نكرده است. كاريكاتوري از غنیسازی را برايش نگهداشتهاند كه اگر 20 سال مخفيانه دنبال سلاح اتمي نميبود و اگر جامعه جهاني به آنها مشكوك نبود، میتوانست مثل يك كشور ديگري همين سازوکار را داشته باشد. رژيم از 20 سال پيش بهطور مخفيانه دنبال غنیسازی سه و ششدهم درصد براي كارهاي تحقيقي و علمي نبوده است، بلكه با تمام قوا دنبال ساختن سلاح هستهای بود، مقاومت ايران و سازمان مجاهدين جلويش ايستادند و با افشاي مراكز مخفي غنیسازی، جام زهر ديگري برايش مهيا كردند. اكنون با پذيرش توافقهای لوزان و وين، با پذيرش اجباري محدودیتها آژانس بینالمللی انرژي اتمي، فعلاً امكان دستيابي به سلاح اتمي را ندارد و اين اصليترين عقبنشینی از مقاصد بلندپروازانه و خطرناك رژيم و همان زهر کشندهای است كه به دليل ترس از خيزش اجتماعي و قيام مردم به آنتن داد.
اكنون بامطالعه برخي مواد و يا ضمیمههای توافق وين به برخي از عقبنشينيهاي خامنهای از خطوط قرمزي كه خودش بارها اعلام كرده بود، میپردازیم.
1- تحریمها
خامنهای بارها گفته بود كه در زمان رسيدن به توافق بايد تمام تحریمها یکباره لغو شود. درحالیکه طبق سند انگليسي ضميمه پنجم، لغو تحریمها در روز توافق يعني 14 ژوئيه انجام نمیشود، بلكه مشروط به اجراي تعهدات كامل رژيم و بعد از گزارش راستي آزمايي آژانس در دسامبر امسال خواهد بود. رژيم تا ماه نوامبر فرصت دارد كه تعهدات خود را اجرايي كند و بعد از گزارش آژانس بینالمللی انرژي اتمي، مبني بر اجراي كامل تعهدات رژيم، طبق همين سند تحریمها بهصورت تدريجي و نه یکباره لغو خواهند شد.
طبق سند ضميمه دوم در صورت عدم پايبندي رژيم به تعهدات مشخصشده، تحریمها بهصورت خودكار ظرف 65 روز بازخواهد گشت؛ و راه تحريم مجدد همچنان بازخواهد ماند.
بااینوجود تنها تحریمهای مربوط به فعالیتهای مخفيانه اتمي لغو میشوند و تحریمهای مربوط به حمايت از تروريسم و دخالت در منطقه تغيير نخواهد كرد، تحریمهای مربوط به توسعه موشكي به مدت 8 سال تحریمهای تسليحاتي تا 5 سال همچنان باقي خواهند ماند. رژيم اجازه فعالیتهای موشك بالستيك را ندارد. مقامات رژيم بارها اعلام كرده بودند كه با هیچگونه محدوديت در برنامههای توسعه توان موشكي خود را قبول نخواهند كرد. رژيم نمیتواند سلاح به كشورهاي منطقه به فروش برساند. امكان خريد سلاحهای پيشرفته از كشورهاي ديگر را ندارد.
همینطور قانون مصوب كنگره آمريكا در مورد كنترل فعالیتهای مبادلات مواد هسته اي سه كشور ايران، كره شمالي و سوريه پابرجا خواهد بود. تحریمهای ايالتي برخي ايالات آمريكا عليه رژيم همچنان باقي خواهد ماند. بنابراين در همين موضوع تحریمها چندين مرز سرخ خامنهای زیرا گذاشتهشده است،
2- غنیسازی
- مرز سرخ ديگر خامنهاي كه در سند ضميمه اول از آن عبور شده، ظرفيت غني سازي است كه خامنهای در سخنراني علني خودش داشتن ۱۹۰ هزار سو (واحد جداسازي ايزوتوپهاي اورانيوم) را مرز سرخ اعلام كرده بود، حالآنکه با ترتيب پذیرفتهشده در توافق، تعداد سانتريفيوژهاي مجاز رژيم حداقل تا ده سال بعد از اجراي توافق، از 19 هزار سانتريفيوژهاي موجود، تنها میتواند 5060 سانتريفيوژهاي قديمي پي-۱ داشته باشد و ماكزيمم تا 3،6 درصد غنیسازی بكنند.
- خامنه اي تأكيد كرده بود كه توليدات اورانيوم ما در كشور باقي خواهد ماند، حالآنکه بر پايه متن ضميمه اول، حدود دههزارم كيلوگرم اورانيوم غني سازي شده در نطنز، بايد به اكسيد اورانيوم تبديل و از ايران خارج شود. رژيم تعهد داده كه تا 15 سال آينده 300 كيلو اورانيوم داشته باشد. يعني فقط دو درصد آن باقي مِهماند. اين كار بايد در روز پايان تعهدات مرحله اول بهعنوان پیششرط انجامشده باشد.
- از مركز غني سازي فردو فقط كاريكاتوري باقي خواهد ماند تا حداقل 15 سال آينده اجازه غنیسازی در سايت فردو را ندارد و با نظارت آژانس و نصب دوربینهای مختلف در آنجا، تنها براي كار مطالعه و تحقيقات علمي استفاده میشود.
3- بازرسي و پروتكل الحاقي
پذيرش بازرسیها و پروتكل الحاقي عبور آشکار و علني از مرز سرخ ديگري است كه ولیفقیه ارتجاع شعارش را داده بود.
در سند ضميمه اول. رژيم متعهد شده اجراي كامل پروتكل الحاقي را بر عهده بگيرد و آن را از تصويب مجلس نيز گذرانده و به اجراي آن شكل قانوني بدهد. درحالیکه مجلس رژيم در سال 2006 بعد ا ز تصويب اولين قطعنامه شوراي امنيت در زمان احمدینژاد مخالفت خودش را با اجراي پروتكل الحاقي اعلام كرده بود و خامنهای هم در ماههای اخير خودش بارها مخالفتش را با بازرسیها و نظارتهای مختلف اعلام كرد.
بازرسیهای پذیرفتهشده شامل موارد زير است:
طبق پروتكل الحاقي اجازه بازرسي به هر تأسیساتی كه آژانس مشكوك بداند، داده میشود و آژانس انرژي اتمي بهطور مستمر مراكز اعلامشده كنوني را زير نظر میگیرد تا براي توليد بمب هستهای مورداستفاده قرار نگيرد.
رژيم پذيرفته كه مركز پارچين بهطور جداگانه كنترل و بررسي شود، يعني پذيرفته است كه درباره فعالیتهای مخفي گذشته به آژانس جواب بدهد. درحالیکه بارها سر اين مخالفت خودش را ا علام كرده بود؛ و گفته بود كه به فعالیتهای گذشته ما كاري نداشته باشيد.
رژيم پذيرفته كه مراكز نظامي را بااطلاع قبلي آژانس مورد بازرسي قرار گيرد، اما اگر رژيم درخواست را رد كرد در آن صورت به يك هياًت داوري متشكل از كشورهاي پنج بعلاوه يك مراجعه خواهد شد. در صورت عدم حل در هيأت مزبور به شوراي امنيت سازمان ملل محول میشود.
علاوه بر پروتكل الحاقي رژيم پذيرفته است كه آژانس به مدت 20 سال بر مراحل مقدماتي فرآوري سنگ معدن اورانيوم و آمادهسازیهایی قبل از غنیسازی نظارت كند، كه از امكان غنیسازی در آينده جلوگيري شود.
هرچند مقاومت ايران و رئیسجمهور برگزيده آن، خواهان اجراي كامل قطعنامههای شوراي امنيت و قاطعيت جامعه جهاني در برچيده شدن همه سيستم غنیسازی رژيم بوده و هست، اما عقبنشینیهای زبونانه خامنهای از خطوط قرمزي كه خودش ترسيم كرده بود، بسيار آشكار است. مقاومت از آن استقبال میکند و بايد واقعيت را براي مردم ايران روشن كرد كه خامنهای از سر استيصال و درماندگي و از ترس قيام مردم و جوانان ايران عقبنشینی كرده است. طوري كه ولیفقیه دجال در سخنرانیهای بعد از توافق، مثل قبل نتوانست از پيروزي بر استكبار جهاني داد سخن براند، بلكه براي انحراف اذهان بسيجی هاي سرگردان از مردم میخواهد سر اين موضوع بحث نكنند و به مسئولين بسپارند و جهت سرپوش گذاشتن بر عقبنشینی از خط قرمزهايش میگوید كه توافق اتمي تأثيري در سياست صدور تروريسم و بنيادگرايي به سراسر منطقه نخواهد داشت تا بدینوسیله مانع عملكرد زهري بشود كه در رگ و ريشه نظامش آرامآرام جاري میشود.