۱۳۹۵ اردیبهشت ۸, چهارشنبه

اميد گشايش براي ايران محو مي شود





منبع :هافينگتون پست ،  آوريل 2016
نویسنده مقاله سناتور ژان پير ميشل
اميد گشايش براي ايران محو مي شود؟
اميد براي گشايش ايران بعد از توافق اتمي هر روز كمي بيشتر از بين مي رود. براي سرمايه گذاران كه روي مدراسيون براي غلبه بر بازار ايران حساب باز كرده بودند، بيانيه اخير ولي فقيه ملاها، علي خامنه اي دلگرم كننده نيست و همچنين شليك موشكي سپاه پاسداران انقلاب براي آنهايي كه روي جديت و ثبات يك رژيم سياسي جنجالي با حكومتي غير قابل پيش بيني حساب كرده بودند،   نگران كننده است.
در سن 76 سالگي علي خامنه اي كه مكررا عليه ”نفوذ خارجي” و ”انحراف از جمهوري اسلامي”  هشدار مي داد، اين اظهارات تند را در 30 مارس ايراد كرد:
دشمنان انقلاب (اسلامي) از مذاكرات، تجارت، تهديدات نظامي و ساير شيوه هاي ديگر عليه منافع ما استفاده ميكند و ما بايد بتوانيم در همه زمينه ها دفاع كنيم. كساني كه فكر مي كنند كه آينده در مذاكرات است و نه در موشكها، نادان و يا خائن هستند. 
رهبر عالي ملاها اين پيام را در سايت رسمي اش چند ساعت بعد از اقدام فرانسه و ائتلاف غرب در سازمان ملل بخاطر آزمايش موشكي تهران گذاشت. در حقيقت پاسداران موشكهايي با برد 1400 كيلومتر را آزمايش كرده بودند. كشورهايي غربي در نامه شان به بانكي مون عقيده داشتند كه شليك موشكها ”تحريك كننده و بي ثبات كننده و در سرپيچي از بيانيه 2231 سال 2015 بوده است”. اين بيانيه در تاييد بالا بردن عمده تحريمهاي بين المللي عليه تهران بوده اما ممنوعيت ايران در كار كردن روي موشكها كه قادر به حمل كلاهك هسته اي هستند را حفظ مي كند. در نامه گفته مي شود كه دو نوع موشك كه در ماه مارس شليك شده اند (شهاب 3 و قيام 1) طوري طراحي شده اند كه بتواند سلاحهاي اتمي را حمل كند.
سرمايه گذاري در ايران؟
جنجال بر سر موشكهاي ايراني و اظهارات علي خامنه اي چشم انداز بازگشت اعتماد شركتهاي اروپايي در سرمايه گذاري در ايران را بيشتر دور مي كند. علي خامنه اي كه به نظر مي رسد سرنوشت خود تن داده است، در پيام خود در سال جديد ايراني در 20 مارس تعهدش را به مفهوم ”اقتصاد مقاومتي” در مخالفت با  ”گشايش” تاكيد كرده است.  سال (ايراني) 1395 بايد سال اقتصاد مقاومتي، عمل و اجرا باشد. وي گفت: ”جمهوري اسلامي بايد تدابيري براي كاهش ضربه پذيري از طرحهاي دشمن اتخاذ كند”.
عملكردهاي تنش آميز افراطيون  در ايران تنها سو ظن ها درباره تمايل واقعي و توانايي رژيم به گشايش را دامن مي زند. برداشتن تحريمهاي بين المللي نمي تواند با سياست سازش عمل كند و بازگشت ايران به رفتا متمدنانه. اما ايران همچنان با سركوب شديد عليه مردش، بالاترين رقم اعدامها به نسبت جمعيت در دنيا را دارد. دهها خبرنگار و فعالين حقوق بشر، فمينستهاي متعهد، مخالفين سياسي در جنبش مجاهدين خلق و ديگر گروهها كه در زندانهاي پاسدارها در شرايط سخت به سر مي برند.
در خارج از كشور جمهوري اسلامي بر خلاف همه انتظارات به حمايت از ديكتاتور سوريه ادامه مي دهد و در جنگ عليه اپوزيسيون مدره و قتل عام مردم به ستوه آمده شركت ميكند. در يمن در لبنان، در بحرين در عراق از جنبش هاي افراط گرا حمايت بعمل مي آورد و به درگيريها سوخت مي رساند. اينها علاوه بر تحريكات موشكي است كه بعد از شانتاژ هسته اي از سر گرفته شده است. 
تجارت با ايران بدون مانع نيست. سيستم بانكي ايران بطور بلقوه متكي به پولشويي و حمايت مالي از تروريزم است. شركتهاي فرانسوي كه تمايل به سرمايه گذاري در ايران دارند، نگران تحريمهايي هستند كه بر سپاه پاسداران سنگيني ميكنند. سپاه پاسداران همچنان بعنوان نهاد تروريستي از سوي ايالات متحده به حساب مي آيد و فراهم كردن خدمات مالي براي آنها ممنوع است. بيش از 50 درصد اقتصاد ايران در دست پاسداران است و آنها در پوشش هاي  مختلفي خود را پنهان كرده اند كه رد يابي آنها را مشكل مي سازد.
يك معضل بنيادين رژيم را از درون مي خورد
نقص نظام ولي فقيه در ناتواني ماهويش براي رفرم است.  هر گونه گشتايش سياسي بعنوان خطر در كشوري كه قيام عمومي 2009 را تجربه كرده است تلقي ميشود. يك رژيم منفور كه با سركوب و سانسور سرپا است يك رژيم شكننده و بي ثبات است.  بخصوص كه اوتوريته خامنه اي اخيرا از يك شكست جدي در پارلمان و مجلس خبرگان رنج مي برد و در نزد پايگاه رژيم كه براي آينده اش نگران است، شكننده شده است. نمايش قدرت موشكي ماه مارس از نگاه تحليلگران بعنوان يك عمل نا اميدانه از جانب خامنه اي و پاسداران بود.
اين وسواس وجودي و اين هشدارهاي تكراري روزانه از سوي مقامات رژيم درباره  ”تهديد نفوذ غرب” و ”توطئه هاي دشمن” ناشي از يك بيماري بنيادين مي باشد كه رژيم را از درون مي خورد. روبروي ارزشهاي مدرن رژيم مذهبي بر اساس قدرت مطلقه يك شخص بنا شده است. يك ولي فقيه بي كفايت كه فراخوانها براي عزل او و لغو اصل ولايت فقيه هر روز بيشتر در ايران شنيده مي شود. به اين ترتيب رژيم در برابر يك دو راهي لاعلاج مواجه شده است: گشايش به معني دست كشيدن از اصل ولايت فقيه و سلطه پاسداران خواهد بود. چنين چشم اندازي به معني اعتراف به ضعف در برابر مردمي است كه منتظر اولين فرصت براي تعيين تكليف نهايي با اين نظام قرون وسطايي هستند.