:
منبع : همنشین بهار آزادی ، ژوئن 2016
«از زنوبیا تا مریم رجوی»مقالهیی بهقلم سرتیپ ستاد مصطفی احمد الشیخ رئیس شورای نظامی ارتش آزاد سوریه
در بدترین لحظات ظلمت، که تاریخ آنرا بهعنوان واقعهیی کیفی و اساسی برای زندگی و آینده مردم در دههها و قرنهای بعدی مینویسد، میبینیم که در نتیجه این حوادث متناوب، جهشهایی صورت میگیرد.
در دورهیی از تاریخ سوریه، زنوبیا ظاهر شد تا مجدداً توان زنان برای قرار گرفتن در صفوف بالای رهبری اثبات شود. این امر محقق نمیشود مگر از طریق برخی دادهها که مهمترین آنها وضعیت فرهنگی عام است که الزاماً فضای مناسبی برای ظهور مردان هم هست و رهبرانی که تاریخ آنها را بهعنوان کسانی ثبت میکند که جریان تاریخ را تغییر دادند و تغییر کیفی ایجاد کردند، آنچنانکه پژواکش در درسها باقی میماند…
با دریافت دعوتی از جانب رئیسجمهور (منتخب) مقاومت ایران برای جلسه افطار رمضان در همبستگی با انقلاب سوریه و برای تأکید بر وحدت هدف در کوران مبارزهیی که در خاورمیانه و بهطور خاص سوریه در جریان است، شگفتزده شدم و در حالتی قرار گرفتم که از من پاسخی منصفانه میطلبید.
مبارزه این سازمان ۳۷ سال است که بهطور خستگیناپذیر علیه رژیم آخوندها در تهران ادامه دارد؛ تمامی حاضران در آن جلسه به این گروه با تعجب نگاه میکردند. با دقت شاهد سازماندهی و انضباط آنها در سطوح رهبری و آگاهی و فرهنگ سطح بالای آنها بودم. همه آنها از سطوح مختلف فرهنگی هستند که بدون حقوق بهسختی کار میکنند. چیزی که توجهم را جلب کرد این بود که این گروه بزرگ، شامل مردان و روشنفکران و سیاستمدارانی هستند که دست از تمامی لذایذ دنیا شستهاند و همه وقت خود را صرف آرمانشان میکنند، آنچنانکه چیزی باور نکردنی را میشنوی و با چشم خودت میبینی، مردانی که تماماً از همسران خود جدا شدهاند و همه آنها عهد بستهاند تا آرمانشان را به پیروزی برسانند.
خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده مقاومت، بهمعنی واقعی کلمه رهبری کاملالعیار است. او در دوران حاکمیت شاه با مسیر مبارزه آشنا شده است. تعدادی از اعضای خانوادهاش بهدست شاه و سپس رژیم آخوندی اعدام شدهاند. زنی است که به نجابت و تقوا شناخته میشود و بهرغم آثار درد و رنج در چهرهاش که هر ناظری را دردمند میکند از قدرت و بینش عمیقی برخوردار است.
با اشتیاق به آنچه در سخنرانیاش و همچنین در جلسه خصوصی به دور از رسانهها گفت، گوش کردم، احساساتم را پنهان نمیکنم که طی آن مدت چیزی جز زنوبیا به ذهنم خطور نکرد. با چشمان خودم دیدم که آنها زنان و مردان از دنیاگذشتهیی هستند که نمیتوانستم سطح خلوص آنها را در این عصر و دوران تصور کنم. همگی آنها مانند کندوی زنبور عسل، بدون هیچ سر و صدایی در احترام و با خضوع کار میکنند. یک نمونه نظیر آنها در یک کشور بگویید که از پتانسیل و انضباط آنها برخوردار است! با چشمان خودم دیدم که چگونه یک دکتر و پروفسور، خودش برای میهمانان غذا سرو میکند و هیچ کارگر خارجی مزدبگیر وجود ندارد. از نزدیک تمامی حرکات آنها را مشاهده و زیرنظر گرفتم. با تمام تلاشم، بهدنبال یک خلل و بینظمی و بیاحترامی به دیگران در آنها بودم اما هرگز چیزی پیدا نکردم.
یک نگاه به مریم رجوی کافیست تا آنچه را که میخواهید بهدست آورید، از انضباط و احترامی که من شاهدش بودم تا آگاهی و فرهنگ روشن و بدون تبعیض بین انسانها.
تخصص در کار و پتانسیل عظیم آنها همراه با سختی زیاد تا سطح رهبری نیز قابل مشاهده است و فراتر از این، کار گروهی بهعنوان فرهنگ و رفتار و روش کار آنهاست.
بهمدت طولانی در اعماق وجودم اندیشیدم تا بلکه بتوانم این تجربه را در کوران انقلاب سوریه، پیاده کنم اما نمیتوانم مانع سرازیر شدن اشکهایم برای مردمم و وطنم و وضعیتی که در آن قرار گرفتهایم، بشوم. در هر حال این امکان ندارد، مگر اینکه این مقاومت پیروز شود.
این نمونهیی است که بعد از ۱۳ سال مبارزه، توانست جهان را به خروج نامشان از لیست وادار کند و واقعاً که شایستگی آنرا داشتند. مبالغه نمیکنم اگر بگویم نمونه مشابهی برای این بزرگان و بهطور خاص خانم والامقام و نمونه شایسته، مریم رجوی، وجود ندارد. با چنین نمونهیی، دستاندرکاران، دست بهکار میشوند و با چنین نمونهیی، ما سوریها تلاش میکنیم تا پیروزی را از چنگ ظالمان بهدست بیاوریم.
باید که غبار جهل و عقبماندگی و افکار فردی را بزداییم و باید که گردهم آییم و تلاشهایمان را متحد کنیم. باشد که این زمانه ما را کمتر متأسف کند.
آنها برای شهدای ما میگریستند!
با گوشهای خودت بشنو صدای مترجم را که بر قربانیان انقلاب ما میگریست، با چشمان خودت آن زن را ببین که چشمانش از وضعیت مردم ما و درد و رنجهایش، مملو از اشک است و باورم کن که مبالغه نمیکنم وقتی با اقتدار گفتم مریم رجوی، زنوبیای این دوران است.
درود بر شهدای این مقاومت قهرمان که محصولش زنوبیای این دوران مریم رجوی است. درودهای بسیار بر این مقاومت که از جانب ما سوریها شایان تشکر و قدردانی است که آشکارا، در برابر انظار این جهان ضعیف، بدون ذرهیی ترس و خجالت، در کنار ما ایستاده است.
درود بر آنان که شایسته پیروزی هستند و باشد که ایران آینده در دستان این بزرگان باش