رحمان کریمی شاعر ، ادیب وعضو شورای ملی مقاومت ایران :‌ طلیعه امیدبخش سرنگونی در افق روشن کهکشان «بورژه»

بی هیچ جانبداری متعصبانه، به حق؛ گردهمآیی بزرگ «بورژه» در نوع خود با ویژگی چشمگیر آن، در نهایت درخشندگی و سرشاری از پیام های امیدمند با موفقیت کامل بپایان رسید. واقعا از هر جهت دیدنی و آموزنده بود. دیدنی بود که شکوه عظیم دریای انسانی آزادگان ایران و جهان را به نمایش گذارده بود، بی هیچ پیرایه و حشو و زواید در خور سوژه حقد و حسد رژیم و مزدورانش.

وارد سالن که می شدی، انگار که به دریایی از شادابی و طراوت و جنب و جوش آزادیخواهان داخل شده یی. به ذهن پیری چون نگارنده چنین رسید که این سالن بزرگتر از سال های پیش آماده کارزار تاریخی سالانه نمی شد مگر آنکه انسان هایی هدفمند و پرتوان با تحمل روزها و شب ها آن را برای ما آراسته و آماده کرده باشند. و حضور شیفتگان پرشمار حکایت از یک بسیج بزرگ مردمی می کرد. نگارنده براین بسیج و آماده کنندگان سلام می کنم. رژیم فاشیستی ملایان پاچه ورمالیده و شیطان صفت حاکم بر ایران، شریف ترین و دلاورترین فرزندان آزادی ستان ایران ستمکش را به موشک ها بستند تا مگر فروغ این کهکشان را بی فروغ کنند و خوشا که چونان دگر پندارهای پیشین شان، پندار محتضری بیهوده دست و پازن از آب درآمد. چرا که فهم مسیر دشوار و پرفراز و نشیب تاریخ از شعور و درک آنان بیرون است. آنان ضد تاریخند. ارزش مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت در همین نکته پر از راز و رمز و رنج و تعب نهفته است که فقط ایمان راسخ می طلبد و حوصله یی به ظرفیت رنج درازنای تاریخ ستمدیدگان جامعه بشری. فرخنده بادا مجاهدین خلق که پرورده مکتب آزادگی و مقاومت تمام عیار در برابر مهیب ترین و سنگین ترین مصائب روزگار استبداد زده اند. وقتی مجاهد راستین خلق باشی، با جثه یی به ظاهر نحیف می توانی پشت پهلوانان و پیلتنان ناجوانمرد و نامردمی را بخاک آوری. این همان شگفتی یا معجزه یی ست که نگارنده به سال ها شاهد آن بوده و هستم. اینهمه شگفتی و اعجاب و حضور درخشان ایمان و ایثار با صرف انرژی های بیرون از توان یک انسان حاصل نمی شد اگر مکتب انسانساز و رهبران و انقلاب درونسازمانی نمی بود. رنجمایه دردناک و تأسفبار شکست های پی در پی تاریخی ایران، بی هیچ تعارف و ملاحظه؛ بیانگر ناصافی ها و ناصداقت ها و فرصت طلبی های اخلاقی ملتی ست که همواره زیر سیطره بدترین استبدادهای غیرقابل تصور، به صحنه آمده و زحمت زحمتکشان سیاسی و انقلابی را به هدر داده است. انقلاب اخلاقی درونسازمانی مجاهدین خلق حامل چنین دقت و توجه لازم بوده است که امروز ما نتیجه آن را در «بورژه» دیدیم. بگذار جیره خواران حقیر رژیم مستأصل فاشیستی خفه کننده ملت ایران همصدا با دیگر اضداد، این شکوه معجزه انسانی را مطابق ظرفیت ناچیز خود با پول و امثالهم قیاس و تبلیغ کنند. تازگی ندارد. همواره دیکتاتورها سمپاش های خود را نیز داشته اند.
کهکشان «بورژه» از حیث جمعیت و ارزش های پیامی، نه آنچه بود که هرساله بود. این تجمع عظیم، نشان داد که مقاومت ایران با پرچمداری یک بانوی آگاه و خستگی ناپذیر خواهان جدی سرنگونی رژیمی نامتعارف است که همراه با تسمه کشیدن بی رحمانه از گرده ملت مظلوم ایران، می خواهد با تعدی و تجاوز و تفرقه افکنی و دسته بندی از تهی مغزان منطقه؛ با به آشوب کشیدن خاور میانه؛ کام کارتل ها و تراست های استعماری را شیرین کند تا بلکه با حمایت آنان بماند. هر رژیم دیکتاتوری با هر مقدار از سرکوب و تاراج منافع ملی و حمایت بین الدولتی، بالاخره فرصتی محدود دارد. این محدودیت در ذات و عملکرد احمقانه و در عین حال خوشباورانه دیکتاتورها مستتر است. آلترناتیو نظام ملایان خواهان صلح و امنیت و برابری و برادری و حسن همجواری و همزیستی با تمامی ملل منطقه و جهان است. ما هواداران می گوییم که برای سرنگونی این جرثومه خون و فساد و فتنه، بی توجه به تبلیغات دشمنان رهایی خلق ، استقبال می کنیم از هر دستی که این هدف را مدد کند و شر فاشیست ها را از سر ایران و جهان کوتاه.