زندانی سیاسی حسن صادقی شکایت‌نامه‌ای به خانم عاصمه جهانگیر٫گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در امور ایران نوشت. در نامه‌این زندانی سیاسی آمده است: «این‌جانب زندانی سیاسی حسن صادقی که هم‌اکنون در زندان گوهردشت کرج هستم به همراه همسرم فاطمه مثنی که در زندان اوین تحمل کیفر می‌کند، به ۱۵ سال زندان محکوم شده‌ایم. تنها بدین جرم که مرحوم پدرم و نیز مادرم در عضویت یا همکاری با شورای ملی مقاومت بوده‌اند. هم‌اکنون که من و همسرم هر دو در زندان هستیم و دو فرزندمان بدون سرپرست مانده‌اند٫در چنین شرایطی در آخرین ملاقات با فرزندانم ٫پسرم با نگرانی و اضطراب گفت که دادگاه برای تصرف و مصادره خانه‌مان هم اخطاریه فرستاده است و می‌خواهند خانه‌مان را هم از ما بگیرند. لازم به یادآوری است که ما از یازده سال پیش مغازه و کلیه املاک خانوادگیمان به جرم داشتن پدری که فعال سیاسی و عضو شورای ملی مقاومت بود٫مورد تصرف و مصادره قرار گرفت و به‌تدریج همه چیزمان را تصرف و مصادره کردند و تنها چیزی که برایمان باقیمانده بود همین خانه‌ای است که دو فرزندم (ایمان ۲۱ ساله و مریم ۱۴ ساله) در آن زندگی می‌کنند و حال بعد از مصادره و تصرف همه چیزمان و بعد از این‌که خودم و همسرم را هم تنها به‌دلیل وابستگی خانوادگی به ۱۵ سال زندان محکوم و پشت میله‌های زندان انداخته اند٫در غیاب ما تنها سرپناه فرزندانم یعنی خانه کوچکمان هم مورد طمع و موضوع مصادره قرار گرفته و حکم به تخلیه آن داده‌اند. این حکم تخلیه که توسط نهادی موسوم به ”ستاد اجرای فرمان امام ”صادر گردیده، اساساً برخلاف و مغایر با حکم دادگاه سال ۱۳۸۴ و نیز برخلاف حکم صادره از شعبه ۱۶ دادگاه انقلاب به‌ریاست قاضی احمدزاده در تاریخ۱۳۹۴ و حتی برخلاف حکم ابرام (تایید) شعبه تجدیدنظر که تنها منزل مسکونیمان را صراحتاً متعلق به ما دانسته صورت می‌گیرد. این اجحاف از طریق فشار و اعمال نفوذ سیاسی - مالی همان ستاد موسوم به ”ستاد اجرای فرمان امام ”صورت می‌گیرد. از آنجاییکه تلاشها و پیگیریهای مکرر و به مراجع مختلف داخلی به جایی نرسید٫لذا آخرین مرجع تظلم‌خواهی را شما و شورای حقوق‌بشر سازمان ملل دانستم، تا لااقل فریادمان به گوش شما رسیده باشد که در این حکومت نه تنها مخالفان سیاسی بلکه اقوام و خویشاوندان و فرزندان مخالفان سیاسی نه تنها از هیچ حقوق سیاسی برخوردار نیستند بلکه حتی اموال و داراییهای آنها هم به یغما و تاراج می‌رود و هیچ مرجع تظلم‌خواهی وجود نداشته و قوه قضاییه و قضات آن تنها مزدبگیرانی هستند که هیچ‌گاه نمی‌توانند رایی مستقل و به نفع عدالت بدهند، جز آنچه که به آنها دستور می‌دهند. من از شما و شورای حقوق‌بشر سازمان ملل درخواست پیگیری و کمک دارم.
رو نوشت به: سازمان عفو بین‌الملل، شورای حقوق‌بشر ملل متحد، کمیساریای عالی حقوق‌بشر
زندانی سیاسی حسن صادقی -زندانی گوهردشت کرج بند ۴ سالن ۱۲- ۷آبان۱۳۹۵.
