تاریخچه چشن در آیین میسح وجشن میلاد مسیح
مسیحیان جهان 25دسامبر هر سال را به مناسبت سالروز میلاد مسیح جشن می گیرند. این جشن، کریسمس یا نوئل خوانده می شود.
از اوایل قرن بیستم ، به ویژه در کشورهای غربی، این جشن از محدودۀ یک جشن مذهبی فراتر رفت و جایش را به یک جشن ملی داد و فرصتی فراهم آورد برای دورهم جمع شدن بستگان و دوستان و هدیه دادن به همدیگر به خصوص به کودکان و نوجوانان.
از ویژگی این جشن تزیین و آراستن یک نهال کاج و حضور بابا نوئل در شب و روز جشن و آوردن هدیه برای کودکان و نوجوانان است.
«واژۀ کریسمس (به انگلیسی: Christmas)، به معنای "مراسم عشای ربّانی (مَس) در روز مسیح" در حدود سال ۱۰۵۰ میلادی به صورت واژه Christes maesse به معنی "جشن مسیح"، وارد زبانانگلیسی قدیم گردید... واژه‌های نَویداد (Navidadd) در اسپانیایی، ناتاله (Natale) در ایتالیایی و نوئل (Noëll) در فرانسوی، همگی معنای "میلاد" را تداعی می‌کنند»... منشأ دقیق انتخاب روز ۲۵ ماه دسامبر به عنوان میلاد عیسی مسیح در پرده یی از ابهام قراردارد و تاریخدانان در مورد آن که پیروان مسیح از چه زمانی شروع به برپاداشتن جشن میلاد او نمودند، به یقین نرسیده‌اند... بیشتر محقّقان معتقدند که این روز به عنوان جایگزینی برای جشن "روز میلاد خورشید شکست ناپذیر» ... که به هنگام انقلاب زمستانی به عنوان نماد نوزایی خورشید، به دور افکندن زمستان و ندای تولّد دوبارۀ بهار و تابستان، در امپراتوری روم برگزار می‌شد، رایج گردید و در واقع کریسمس، صورت "مسیحی شده" این جشن بود... آیین رازوَرزیمیترائیسم، بر پایه پرستش ایزد باستان ایران زمین،میترا، در سرزمینهای تحت فرمانروایی روم باستان اشاعه زیادی یافته بود و بسیاری از رومیان، رویداد بلندترشدن روزها به دنبال انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به منظور بزرگداشت زادروز میترا، در ۲۵ دسامبر جشن می‌گرفتند. این جشنها و سایر مناسک تا اول ژانویه ادامه می یافت که رومیان این روز را نخستین روز ماه و سال جدید می‌دانستند.
کلیسای کاتولیک روم روز ۲۵ دسامبر را به عنوان زادروز مسیح برگزید... کلیسا جشن زادروز میترا خدای نور و روشنایی را با جشن بزرگداشت زادروز عیسی که عهد جدید او را نور و روشنی جهان می‌نامد، جایگزین نمود. کلیسای کاتولیک با این امید که پیروان آیین میترا را به آیین مسیحیت وارد کند، به آنها اجازه داد تا به عنوان بزرگداشت زادروز مسیح به برگزاری جشن و سرور خود در تاریخ معین شدۀ پیشین ادامه دهند» (ویکی پدیا).
در جشن میلاد مسیح، پیرمردی مهربان و چاق و با لباسی سرخ رنگ و ریشی سفید و بلند، در میان برگزارکنندگان این جشن ظاهر می شود با نامهای بابانوئل (Papa noel)، سانتا کلوز (Santa claus) و سنت نیکولا (Saint Nicola)و...
(تصویری از سنت «نیکلاس» ـ گراور چوب ـ قرن چهارم بعد از میلاد مسیح)
بابا نوئل اشاره به نام یکی از کشیشان مسیحی به نام سن نیکولاس دارد که در قرن چهارم میلادی می زیست و از اهالی بیزانس و منطقه آناتولی در ترکیه فعلی بوده‌است. وی به خاطر کمک و دادن هدیه به فقرا شهرت داشت. جسد سنت نیکلا (نیکلاس) اکنون در کشور ترکیه در منطقه Demree (سواحل دریایی مدیترانه) مدفون است و به علت مومیایی شدن طبیعی (به علت سرما) هنوز قسمتهایی از آن سالم مانده‌است.
مسیحیان اروپایی، آمریکایی، برخی مسیحیان ارمنی و قسمتی از مسیحیان فارسی زبان، در شب کریسمس خود و کودکانشان را برای آمدن «بابا نوئل» آماده می‌نمایند. برخی از اعتقادات ایشان درباره بابا نوئل به شرح زیر است:
ـ کودکان جورابهای خود را بر میخهایی در بالای تخت خوابشان می‌آویزند (این نیز از کارهای «نیکلاس» قدیس برداشت شده که جورابهای بچه‌ها را پر از هدایایش می کرد).
ـ اعتقاد بر این است که بابا نوئل از «شومینه» وارد خانه می‌شود.
ـ خانه بابانوئل و کارخانه اسباب بازی سازی اش در قطب شمال قرار دارد.
ـ بابانوئل با نوعی سورتمه که چندین گوزن شمالی آن را می‌کشند به شهرهای مختلف می‌رود. سورتمه یی که قادر به پرواز است (ویکی پدیا).
به بچه ها گفته می شود که بابا نوئل برای کودکان و نوجوانان خوب هدیه هایی می آورد و بی آن که کسی او را ببیند، شب از راه «شومینه» به خانه وارد می شود و آن «کادو»ها را در زیر درخت تزیین شده کریسمس یا در جوراب و کفش بچه ها می گذارد. بابا نوئل از سرزمین برفخیز قطب شمال می آید.
برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنّت و رسم و رسوم آنان، تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارد. امّا مشترکات این مراسم این است که: مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیحبه کلیساها می‌روند، در منزل یا مکانهای عمومی یک درخت کاج را تزیین و چراغانی می‌کنند.
