وزیر بهداشت ودرمان روحانی
وزیر بهداشت ودرمان کابینه روحانی :یک جا نشان بدهید که وضع خراب نیست!
یکی از جاهایی که دولت روحانی خیلی تبلیغات میکند، وضعیت بهداشتی درمانی و طرح موسوم به طرح جامع سلامت است؛ اما بر اثر تضادها و شکافهای درون رژیم، گوشههایی از واقعیت از لابلای تبلیغات رژیم بیرون میزند.
تلویزیون رژیم چهارشنبه شب گذشته 24آذر، طی برنامهیی قاضیزاده هاشمی وزیر بهداشت و درمان کابینه روحانی را به صحنه آورده بود تا طبق معمول تبلیغات کند؛ اما این برنامه در عمل به صحنه جنگ و دعوای مجری تلویزیون که بهنمایندگی از باند خامنهای صحبت میکرد و وزیر مربوطه تبدیل شد. مجری ابتدا از طرح جامع سلامت که دولت روحانی خیلی درباره آن تبلیغات میکند، صحبت کرد و این سؤال را مطرح کرد که قرار بود این طرح با پدیده ”زیرمیزی“ در نهادهای تحت نظارت وزارت بهداشت و درمان مبارزه کند، اما چرا تعرفههای درمانی در بخش خصوصی و دولتی بر اثر این طرح یکشبه دو و نیم برابر شد؟ جواب وزیر بهداشت و درمان دولت روحانی را در این باره میخوانیم:
قاضی زاده: «نهایتاً بازنگری صورت گرفت تعرفهها، بهصورت ملی بهویژه برای دو هزار شغل جدید که اصلاً تعرفه نداشته، تعرفه ایجاد شد و با نگاه به اینکه آن بخشی که مردم از جیبشون پرداخت میکردند تحت عنوان زیرمیزی به تعبیر شماها، حدود 7هزار تا 10هزار میلیارد برآورد شده و اون رو ما میخواستیم از بین ببریم و من فکر میکنم یکی از کارهای بسیار ارزشمندی که در این دولت با کمک نظام پزشکی و دستگاههای مرتبط انجام شد، همین بخش بود.»
اعتراف وزیر بهداشت در مورد ابعاد زیرمیزی رایج در این وزارتخانه جالب توجه است: 10هزار میلیارد تومان! و ادعا میکند یکی از اهداف این طرح سلامت با آن همه دود و دم برای آن، از بین بردن زیرمیزی بوده، اما تا آنجا که به مردم برمیگردد آن است که تعرفهها و قیمت خدمات درمانی یکشبه دو و نیم برابر شد و این به جیب لایه نازکی از پزشکان مرتبط با حکومت رفت. به گزارش خبرگزاری فارس (22آذر 95) بهنقل از علی محمد آدابی رئیس سازمان نظام پرستاری رژیم: «درطرح تحول نظام سلامت، سالانه بیش از 10هزارمیلیارد تومان به جیب کمتر از 9هزار نفر میرود». حالا ببینیم درآمد بعضی موارد آن قشر نازک برخوردار چقدر است؟
مجری: «یک در واقع فیشی هست که سال91، قبل از طرح تحول در زمان دولت سابق ربطی به این دولت هم نداشته، 866 میلیون تومن کارانه سالانهاش بوده در سال 91، آن عزیز حالا ظاهراً با ایشون برخوردی هم میشه ولی الآن در ستاد وزارتخونه هستند. فیش حقوقی بعدی فیش حقوقی یکی ازبیمارستانهای در واقع علوم پزشکی هستش اگر اشتباهی هست شما میتونید بگید اینها همه عدد و رقم داره، 49 میلیون تومن در واقع در اسفندماه 94 هست و خالصی پرداختیشون 21 میلیون و خوردهای با توجه بهصورتی که هست، بعدی خالص پرداختی 52 میلیون تومان اسفند ماه 94 باز دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بعدی 49 میلیون تومن اسفندماه 94 از همون دانشگاه، 54 میلیون تومن در یک ماه کارانه، این فقط کارانه هست، همون طور که فرمودید یک حقوق 5-6 میلیونی هم اضافه میشه به این، بعدی باز 46 میلیون تومن، یکی دیگه هست که دیگه خیلی ویژه هست، ظاهراً در مناطق محروم بوده، هم کار تمام وقتی میگرفته، میگه خیلی ویژه بوده کارشون، ایشون 558 میلیون تومن از 1اردیبهشت95 تا 31اردیبهشت95 یعنی اردیبهشت ماه امسال».
ملاحظه میشود یک پزشک که البته معاون وزارتخانه هم هست در سال 91، در یک ماه 866میلیون تومان حقوق گرفته است و یک پزشک دیگر در مناطق محروم در همین اردیبهشت ماه امسال 585میلیون تومان حقوق گرفته است. حالا ببینیم منطقهیی که این پزشک ویژه در آن کار میکرده، وضعیتش از چه قرار است. قسمت کوتاهی از صحبت مردم محروم آنجا را که تلویزیون رژیم در همان برنامه پخش میکرده، با هم بخوانیم:
«اینجا آب آشامیدنی دارید یا نه
یک مرد روستایی: نه! آب آشامیدنی هیچ خبری نیست، همون سر تلمبه آب سرد، بدن میشورن.
یک مرد دیگر: خانمها از اونجا سر موتور آب میرن بر میدارن داخل 20 لیتری برای آب خوردن، آبش هم که بهداشتی نیست، آبش برای کشاورزیه، از همین آب ما داریم استفاده میکنیم.
یک خانم: اصلاً سرویس بهداشتی وجود نداره اینجا، خودمون چاه میزنیم، دورشم پرچین میکشیم، سرویس بهداشتی درست میکنیم، آب آشامیدنی هم که نداریم، این چاهه که بعضی موقعها هم این موتور خراب میشه از این چاههای دور و بری آب میاریم.
- خانه بهداشت دارید اینجا؟
یک مرد: از اینجا تا خانه بهداشت 25 کیلومتره، یک خانه بهداشت که دو تا پرستاره داره که یک آمپولی میزنند بهخاطر اینکه یک مسکنی باشه فقط.
یک خانم: یک آمپول داشتیم، جمعه رفتیم خانه بهداشت میگه امروز جمعه است من خستهام نمیتونم بیایم آمپول تو رو بزنم.
یک مرد: «دو روز پیشتر همین مشکل برای بچه همین آدم بهوجود اومد من با یک وانت او را بردم که به مقصد نرسیدم خدا شاهده تا بردمش به جیرفت رسوندمش دیگه نفس آخرش بود».
اما توضیح وزیربهداشت رژیم در برابر این حرفها قابلتوجه است:
قاضی زاده: «یکی از محرومترین مناطق کشور جنوب کرمان هست، آنجا نه تنها آب ندارند بلکه شناسنامه هم ندارند... . من 37سال پیش رفتم آنجا، از اون منطقه به محلی که امروز تحت عنوان بشاگرد میشناسیمش، قبل از دوره وزارتم چندین بار رفتم، و نه تنها جنوب کرمان، بلکه جیرفت، بلکه کرمان، اون منطقه چیزی حدود 800هزار نفر جمعیت داره، 200 تخت بیمارستانی ما داریم درجیرفت، این معنایش چی هست، این معنایش بیعدالتی است در کشور، معنایش اینه که رها کردیم ما اونها رو، فقط بهداشتشون نیست، فقط درمانشون نیست، شما دیدید کفش پاشون چی بود، شما خونههاشون رو دیدید، شما اون آبی رو که داشتند از چاه میآوردن بالا دیدید، وضعیت زندگیشون را دیدید، بالاخره قبول کنیم که شعار دادیم، اما عملمون مطابق با آرمانهامون نبوده و دربعضی بخشها غفلت کردیم».
کاملا واضح است که تمام افراد این حکومت چطور درسشان را بلدند و آنجا که کمیت توجیهشان لنگ میشود، چطور ژست اپوزیسیون و مخالف میگیرند و اندر باب خرابی اوضاع داد سخن میدهند، اما توجیه این وزیر درباره دادن حقوقهای نجومی این بود که گویا میخواستهاند زیرمیزیها را جمع کنند و آن را روی میز بیاورند، اما او اعتراف میکند که زیرمیزی و رشوه همچنان رایج است:
قاضی زاده: «بنابراین اگر شما پول رو به مولد، درست ندید، خب بازار سیاه راه میافته، مگر شما در سایر جاها بازار سیاه ندارید؟ متأسفانه در اون جاها هم که پول خوب میدید، باز زیر میزی وجود دارد. شما بگید که کجا زیر میزی وجود ندارد در این کشور؟! یک جا به من بگید که زیر میزی نیست».
آری، جان کلام همین است! در حاکمیت این رژیم یک جا نشان بدهید که آباد باشد و خراب نباشد، یک جا نشان بدهید که رشوه و فساد وجود نداشته باشد و این حرف ما نیست، حرف وزیر این حکومت است.
البته این تازه جزء ناچیزی از واقعیت است که بر اثر جنگ و دعوای باندی از پرده بیرون میافتد، ببینید روزی که تمام پردهها کنار برود چه چیزهایی برملا خواهد شد
.
.