ویژگیهای قیام ایران با پشتوانه حمایت های بین المللی: گفتگو با جواد دبیران

ویژگیهای قیام ایران و تاثیرحمایت های بین المللی از حرکات اعتراضی جامعه و مجموعه فشارهایی که ازطرف جامعه بین المللی علیه رژیم وارد شده و اینکه این وضعیت از چه اهمیتی برخورداراست ؛ موضوعاتی است که آقای جواد دبیران، عضو کمیسیون خارجه و معاون دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در آلمان درگفتگویی با شبکه تصویری ایران آزادی به آن می‌پردازد و به سئوالات پاسخ میدهد

پرسش: یکی از ویژگی‌های قیام دیماه ۹۶ و حرکت‌های اعتراضی بعد از آن، برخورداری این اعتراضات از حمایت‌های بین المللی بوده. رژیم به این حمایت‌ها می‌گوید «تحریک خارجی!»، شما ابعاد و اهمیت این حمایت‌ها را چطور می‌بینید؟

جواد دبیران: رژیم تحلیل خودش را از قضایا دارد اما حقیقت امر این هست که قیام دی‌ماه ۹۶، قیام‌های مردمی بود که درکشورمان شروع شد و خیلی سریع گسترش پیدا کرد کشورهای غربی اول شوکه شدند، انتظارش را نداشتند، بخصوص رژیم و بخصوص روحانی تبلیغات زیادی کرده بود، که گویا برجام با یک مجموعه قراردادهای اقتصادی با شرکتهای رنگ وارنگ و با کشورهای مختلف، رژیم به یک ثبات سیاسی و اقتصادی درازمدت دست پیدا می‌کند، کار سازمان مجاهدین خلق و ما در خارج کشور یک فعالیت بی وقفه بود در مورد اقدامها و پوشش مطبوعاتی بدهد به این قیامها و همینطور حمایت‌های سیاسی برای قیامها جلب بکنیم، در سطوح مختلف از کانالهای سیاسی، از نمایندگان مجلس تا حمایتهای دولتی، آن موقع با گسترش سریع قیام در شهرهای مختلف ایران و فداکاری که قیام آفرینان می‌کردند و خصلت مردمی که این اعتراضات داشت، بطوری که همه مردم در آن شرکت می‌کردند، در واقع به دولتهای غربی تحمیل کرد، یک همسویی با قیامها، که همسویی نشان بدهند، به هرحال این دولتها ادعای حمایت از مردم را دارند و نمی‌توانند سکوت کنند، با این حال وقتی دولتهای مثل آمریکا سریعتر موضعگیری کردند ولی در اروپا دولتها مدعی مماشات با رژیم بودند و دیرتر واکنش نشان دادند، آلمان موضعگیری وزیرخارجه‌ش یک هفته تا ۱۰ روز طول کشید، مقصودم این است منشاء جلب حمایت خارجی و نقطه شروع آنها از اعتراضات و توانمندی خود این اعتراضات هست، وقتی اعتراضات گسترده شد و فشار اقشار کم درآمد و مردم که در صحنه حضور داشتند اقشاری که تا آن روز رژیم مدعی بود، که این قشر پایه رژیم هست، وقتی تظاهرات کنندگان از همان ابتدا با شعار «اصولگرا، اصلاح‌طلب، دیگه تمومه ماجرا» مرز قاطعی کشیدند با کل حاکمیت و من فکر می‌کنم آن موقع بود که دولتهای غربی تردید کردند، نسبت به سیاستهای که قبل از آن در قبال رژیم داشتند، به هرحال هر فاصله گرفتن از رژیم و هر حمایت از تظاهراتها در داخل کشور بلافاصله دست رژیم را می‌بندد در قدرتنمایی در مقابل تظاهراتهای داخل ایران و بطور مضاعف هم ما می‌دیدیم در تضادهای درونی رژیم و جنگ قدرت در درون رژیم می‌ریزد، بنابراین رژیمی هست متشکل از جریانات متخاصم، جریانات متضاد با هم که در یک چیز با هم وحدت دارند و آن هم سرکوب و چپاول مردم ما است و باصطلاح وقتی زمین سفت می‌شود به همدیگر شاخ می‌زنند.