خامنه‌ای برسر دوراهی کدام مسیر را انتخاب کرد؟
پنجشنبه ۲۳ آبان ۹۸ منابع خبری بطور ناگهانی اعلام کردند که قیمت بنزین از نیمه شب افزایش خواهد یافت و از اولین ساعت جمعه ۲۴ آبان این طرح عملی شد.
بدنبال آن در روز جمعه وقتی مردم با این وضعیت مواجه شدند شروع به اعتراض کردند.
روز شنبه اعتراضات به شورش تبدیل شد و بسیاری از شهرهای ایران را در نوردید. آخوندها که در مواجهه با قیام مردم وحشت کرده بودند، تلاش کردند از این موضوع فاصله بگیرند و خود را بیگناه قلمداد کنند.
روز شنبه ۲۵ آبان آخوند رئیسی دروحشت از قیام در توییتر خود اعلام کرد که درجلسه سران قوا با این امر مخالف بوده
درهمین روز آخوند صافی گلپایگانی خطاب به نمایندگان مجلس خواهان عقب نشینی از این طرح شد.
پس از آنآخوند ذوالنور رئیس کمیسیون امنیت مجلس‌آخوندی اعلام کرد طرح دوفوریتی توقف افزایش قیمت بنزین را به هیات رئیسه مجلس خواهند داد.
همچنین مجمع تشخیص مصلحت وحشت‌زده اعلام کرد که نقشی در افزایش قیمت بنزین نداشته.
به این ترتیب عناصر و ارگانهای نظام درحالیکه از قیام جانانه مردم و به آتش کشیدن مراکز غارت و چپاول وحشت کرده بودند، بدنبال عقب نشینی در مقابل قیام مردم بودند. در روز شنبه این دست موضعگیریها و اعلام برائتها ادامه داشت . درچنین شرایطی، نظام منحوس ولایت فقیه در مقابل قیام مردم برسر یک دوراهی تعیین کننده قرار گرفته بود و باید تصمیم می‌گرفت که آیا عقب‌نشینی کند یا با قیام مردم مقابله کند؟
صبح روز یکشنبه ۲۶ آبان ولی فقیه نظام که ۴۸ ساعت درسکوت بود به صحنه آمد.
خامنه‌ای ضمن حمایت از حرکت دولت، جوانان معترض و شورشی را اشرار نامید و دستور سرکوب آنها را داد.
بدنبال دستور خامنه‌ای، وزارت منفور اطلاعات با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد که با تمام قوا جوانان شورشی و قیام کنندگان را سرکوب خواهد کرد.
همچنین، آخوندرئیسی با صدور بیانیه‌ای، دستگاه قضائیه رژیم را برای سرکوب بسیج کرد.
به این ترتیب در صبح روز یکشنبه ۲۶ آبان، نظام مسیر مقابله با قیام را در پیش گرفت.
اما نتیجه این اقدامات و تهدیدها چه شد؟
نتیجه این شد که از عصر روز یکشنبه، قیام به بیش از ۱۱۰ شهر درسراسر کشور گسترش یافت و در شیراز و شهریار دو مزدور نظام به هلاکت رسیدند و بطور بیسابقه‌ای مردم به موسسات غارت و سرکوب مانند بانکها و مراکز بسیج و کلانتریها حمله کرده و آنها را به آتش کشیدند. درکرج و برخی شهرهای دیگر مردم به ساختمانهای فرمانداری و دادگستری حمله کرده و آنها را به آتش کشیدند. دراصفهان و شیراز و استان البرز و بسیاری دیگر از شهرها و مناطق دروحشت از گسترش قیام مدارس و دانشگاهها را تا چهارشنبه تعطیل کردند. در اصفهان مترو این شهر تعطیل شد. اوضاع بگونه‌ای شد که عناصر رژیم به وحشت افتادند تا روز دوشنبه ۵تن از نمایندگان مجلس استعفا دادند. همچنین یکی از نمایندگان به‌نام جهانبخش محبی‌نیا ضمن بحرانی خواندن وضعیت شیراز گفت: «ملت فارس اگر اشتباهی شما را ناراحت کرده من محبی‌نیا نماینده میاندوآب هم شرمنده شما هستم» به این ترتیب خامنه‌ای که خربزه مقابله با قیام مردم را خورده، باید پای لرزش بنشیند و اینها تازه ابتدای کار است.
اکنون سوال این است که چرا خامنه‌ای عقب نشینی نکرد و فرصت را از دست داد؟ کوتاهترین پاسخ این است که چون مسیر انقباض را در مقابل بحرانهای گریبانگیرش انتخاب کرده، چاره‌ای جز مقابله با قیام ندارد زیرا اگر درمرکز خلافتش عقب‌نشینی کند، راه سلسله قیامها را باز خواهدکرد و از سوی دیگر با توجه به اوضاع عراق و لبنان، مجبور به عقب‌نشینی درعمق استراتژیکش خواهد شد.
اما واقعیت این است که درنهایت تفاوتی نخواهد کرد و صدای خرد شدن استخوانهای نظام ولایت فقیه درشهرهای ایران شنیده خواهد شد. این نظام گریزی از سرنگونی ندارد.
در توئیتر با نام Bahar iran@ ما را دنبال کنید
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# کانونهای شورشی در شهرهای ایران #
اعتصاب واعتراض و تظاهرات# سرنگونی رژیم # اتحادوهمبستگی
مرگ_بر_دیکتاتور ge#IranRegimeChan
