محمد حیاتی: آنچه در قیام آبان ماه ۹۸ اتفاق افتاد، پدیده‌ای جدید است. خلق جدید است. که هرگز در گذشته وجود نداشته، اگر آدم به این ایمان داشته باشد میتواند به سوال شما پاسخ بدهد، بخصوص چیز مهمی که هست وقتی مردم به قیام مردم لبنان وعراق نگاه میکردند، این سوال را میکردند که پس ایران چی؟ پس مردم ایران چی؟
ظاهرا چیزی نمی‌دیدند، شاید عده‌ای اینطوری پاسخ میدادند که سرکوب شدیدی که در ایران هست، بی نظیر است، رژيمی که در این ۴۰سال با کشتار و قتل عام و سرکوب و زندان جای نفسی برای ایرانیان نگذاشته است. بعد هم بیش از ۷۰ ارگان کنترل کننده در هر کوچه و خیابانی! دستگیری و سرکوب و زندان سر هر چیز کوچکی! شاید برخی تعبیر کنند فشار است. این فشارها و سرکوبها در جاهای دیگر اینطوری نیست، بنابراین اگر سکوت است به این دلیل است. خلاصه هر کسی دلیلی برای خودش میآورد، ولی قیام آبان ماه نشان داد و برای هیچ کسی ابهامی باقی نگذاشت، کاری کرد که در تاریخ بی نظیر بود، ظرف دو روز آتشی به حاکمیت آخوندی ریخت که نظیر نداشت .
باید باور کرد قیام آبان ماه آن پتانسیل و قدرت و دریای خشم فرو خفته مردم را نشان داد، نشان داد مردم ایران این هستند با بیش از ۱۰۰ سال سابقه مبارزه برای آزادی، البته سرکوب جای خودش را دارد اما تا حدی! اول باید باور کرد مردم ایران نه تسلیم شدند و نه سکوت کردند. فقط آماده بودند که لحظاتی را شکار کنند و این بنزین بهانه‌ای بود، از این استفاده کردند و آنچه که باید کردند. باید به این اشاره بکنم قیامی که شد مبتنی بر گرسنگان بود.
اگر قبلا روشنفکران و دانشجویان، مالباختگان در صحنه بودند اینها کسانی در صحنه بودند که از شدت گرسنگی آهی در بساط نداشتند، چیزی برای از دست دادن نداشتند. دوما قیامهای که شده از سال ۷۸ در دوران خاتمی، ۱۰ سال بعد در ۸۸ که قیام سراسری بود و رژيم تنش میلرزید و میگفت مجاهدین هستند که دامن میزنند، از ۸۸ به ۹۶ بیاییم مردم به جایی رسیدند که فاتحه هر چه اصلاح طلب و اصولگرا و بندبازیهای رژیم را خواندند. هر کدام را نگاه کنید انفجار پشت انفجار بود، لذا هیچوقت به عقب برنمیگردد.
