۱۳۹۹ فروردین ۱۹, سه‌شنبه

ایران آبستن قیام - فاجعه کرونا در ایران : جمعبندی اعتراضات ایران در ماه مارس۲۰۲۰



ایران آبستن قیام - فاجعه کرونا در ایران : جمعبندی اعتراضات  ایران در ماه  مارس۲۰۲۰

در ماه مارس۲۰۲۰، با اینکه تمامی استان‌ها و اکثر شهرهای ایران، درگیر ویروس کرونا و بی‌تدبیری رژیم آخوندی درقبال سلامت و معیشت مردم، قرار داشت، سیل در تعداد زیادی از استان‌ها جاری شد و رژیم منع عبور و مرور و به نوعی، حکومت نظامی در تمامی شهرهای ایران، برقرار کرد، تعداد ۲۱۶حرکت اعتراضی در ۶۵شهر توسط اقشار مختلف صورت گرفت. در هر روز بطور میانگین ۷حرکت اعتراضی وجود داشته است.
شورش و اعتراضات زندانیان:در ماه مارس۲۰۲۰ زندانیان عادی، با محکومیت‌های سنگین، حبس ابد و اعدام در ۱۲زندان (زندان‌های پارسیلون خرم آباد، الیگودرز، مرکزی تبریز، سقز، الوند همدان، تهران بزرگ، مهاباد، عادل آباد شیراز، پیربنو، سپیدار اهواز، شیبان اهواز و زندان مرکزی یزد)، در اعتراض به خودداری رژیم از مرخصی موقت یا آزادی‌شان، به‌جان آمده و برای مقابله با ویروس کرونا در زندان‌ها، در فاصله زمانی ۱۴روز (از روز پنجشنبه ۲۹اسفند۹۸ تا چهارشنبه ۱۳فروردین۹۹) دست به شورش و اعتراض زدند. این پدیده در طول حاکمیت رژیم آخوندی، بیسابقه بوده و رژیم را غافلگیر کرد. تعدادی از زندانیان موفق به فرار شدند، تعدادی به وحشیانه‌ترین شکل کشته و تعدادی زخمی شدند.
مختصری از شورش و اعتراضات در زندان‌های مختلف:زندان پارسیلون خرم آباد: بعدازظهر روز پنجشنبه ۲۹اسفند۹۸ تعداد ۲۵۰نفر از زندانیان دست به شورش زدند. زندانیان، نگهبانان را خلع‌سلاح کرده، درب زندان را شکسته و فرار کردند. در درگیری با نگهبانان، یک درجه‌دار کشته و ۸سرباز مجروح شدند. زندانبانان و نیروهایی که برای کمک آنها برای سرکوب زندانیان، رفته بودند، زندانیان را از پشت به رگبار بستند و شماری را به قتل رسانده، تعدادی را هم مجروح کردند. تعداد ۱۳۰زندانی موفق به فرار شدند. زندانیان با یک مینی‌بوس از محل فرار کردند. آنها یک خودروی شاسی بلند را در فرودگاه به آتش کشیده و جاده را بستند. رژیم بعد از فرار زندانیان، در خرم آباد حکومت نظامی برقرار کرد و تعدادی از مردم شهر را دستگیر کرد. مردم خرم آباد با ماشین‌های خودشان، زندانیان را از شهر خارج کردند تا مانع دستگیری زندانیان بشوند. زندانیان با پای برهنه در حال فرار بودند. مردم شهر کفش‌هایشان را به زندانیان دادند تا کمکی به فرار آنها بکنند.
زندان الیگودرز: شب جمعه اول فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. آنها تعدادی از مأموران زندان را خلع‌سلاح کردند. رژیم که تجربه شورش در زندان پارسیلون خرم آباد را داشت، از واحدهای سپاه پاسداران برای سرکوب زندانیان استفاده کرد. درگیری زندانیان و مأموران رژیم به بیرون زندان کشیده شد. این درگیری‌ها چند ساعت به طول انجامید. تعدادی از زندانیان در این درگیری کشته و تعدادی مجروح شدند.
زندان مرکزی تبریز: بعدازظهر روز پنجشنبه ۷فروردین۹۹ زندانیان بندهای۷ و ۹ دست به شورش زدند. آنها در بند۹ دو سرباز را خلع‌سلاح کرده و اقدام به تیراندازی کردند. زندانیان با جمع‌کردن پتو و تشک‌ها در انتهای سالن و حیاط زندان، آتش بزرگی بوجود آوردند. در داخل بند۷ درگیری بین زندانیان و مأموران امنیتی زندان، شکل گرفت. مأموران اقدام به شلیک گاز اشک‌آور کردند. گارد ویژه استان آذربایجان شرقی، در داخل زندان و بیرون زندان مستقر شد. یگان ویژه کل اطراف زندان را پوشاند. در روی پل کابلی که در کنار زندان است، تک‌تیراندازهای رژیم مستقر شدند تا هر زندانی که فرار کرد را بزنند. تعدادی از زندانیان موفق به فرار شدند. رژیم ۱۵نفر از زندانیان را همان روز، دستگیر کرد. زندانیان چند روز بعد در اعتراض به خبر تحریک‌آمیز صداوسیمای رژیم که گفته بود به جزء زندانیان پرخطر همه مرخصی رفته‌اند، فریاد می‌زدند «ما بی‌خطریم و در زندانیم».
زندان سقز: عصر روز جمعه ۸فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. به جزء بند زنان و بند زندانیان سیاسی – عقیدتی زندان، کلیه زندانیان ۶بند دیگر زندان، فرار کردند. طبق اخبار دریافتی ۸۰زندانی فرار کردند. اول صدای انفجار بزرگی به گوش رسید و درب اصلی زندان باز شد و کلیه زندانیان از درب اصلی زندان خارج شدند و تعدادی از زندانیان بوسیله اتومبیل‌هایی که در محوطه مقابل زندان پارک شده بودند، از محل دور شدند. تمامی مسیرها منتهی به زندان توسط نیروهای امنیتی بسته شد. تعدادی زیادی از مردم و جوانان در مقابل درب زندان، تجمع کردند. این زندان ۴۰۰زندانی داشت و تعدادی به مرخصی رفته بودند و ۲۵۰نفر در زندان باقی مانده بودند.
زندان الوند همدانبعدازظهر روز شنبه ۹فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. آنها برای ایجاد امکان فرار اقدام به ایجاد آتش سوزی در زندان کردند. مأموران زندان و یگان‌های سپاه پاسداران به روی زندانیان شلیک کردند و تعدادی کشته و تعدادی زخمی شدند. این زندان ۴۰۰۰زندانی دارد. خانواده‌های زندانیان برای مطلع‌شدن از وضعیت زندانیان، به مقابل زندان رفتند.
زندان مهاباد: در اولین ساعات بامداد یکشنبه ۱۰فروردین۹۹، زندانیان اقدام به شورش کردند. آنها با شکستن درب زندان، اقدام به فرار کردند. نیروهای زندان به سمت زندانیان آتش گشودند. دستکم ۲زندانی بر اثر شلیک مامورین رژیم کشته شده و ۳نفر زخمی شدند. گفته می‌شود بیش از دهها تن از زندانیان موفق به فرار شدند. صدای شلیک از درون زندان به گوش می‌رسید. از داخل شهر صدای شلیک و آژیر ماشینهای پلیس و ضدشورش می‌آمد.
زندان عادل آباد شیراز: یکشنبه شب ۱۰فروردین۹۹ زندانیان بند۱۰ قدیم دست به شورش زدند. زندانیان از طبقه۳ بند۱۱ نرده‌های زندان را بریده و از طریق پشت‌بام، فرار کردند. زندانیانی که فرار کردند دارای حبس‌های سنگین، ابد و اعدام داشتند و در اقدامی هماهنگ به شورش دست زده و فرار کردند. طبق اخبار بدست آمده، زندانیان با هماهنگی قبلی با چند مأمور اقدام به فرار کردند. یکی از نفرات کلانتری۳۱ جنت گفت ۲۰۰زندانی فرار کردند و حدود ۷۰زندانی مجدد دستگیر شدند. یکی از مأموران زندان در درگیری با زندانیان، به هلاکت رسید. یکی از مسئولین زندان هم زخمی شد. همزمان با فرار زندانیان، صدای آژیر سرتاسر خیابان‌ها را پوشانده بود. خانواده زندانیان، جهت کمک به زندانیان به سمت زندان رفتند. مأموران رژیم برای دستگیری زندانیان به زور و با تهدید وارد خانه‌های مردم شده و خانه‌ها را بازرسی کردند. ۵زندانی در اثر شلیک گلوله زندانبانان، کشته شدند، بیشتر از ۳۰زندانی زخمی و ۱۱زندانی هم در اثر اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای بینایی خودشان را از دست دادند. درگیری‌ها در زندان تا ۴بامداد دوشنبه ۱۱فروردین۹۹ ادامه یافت. تعداد بسیار زیادی از نیروهای گارد ویژه داخل کریدور مرکزی زندان مستقر شدند. رژیم ۳۰۰نفر از زندانیان را از بند سلامت و سایر بندهای این زندان به زندان پیربنو که محل نگهداری محکومین جرایم مواد مخدر و معتادین است، منتقل کرد.
صبح یکشنبه ۱۰فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. این زندان، در ۲۵کیلومتری شیراز و خارج از شهر قرار دارد. بعلت اینکه این زندان همجوار روستای پیربنو است، مردم به این زندان نام پیربنو دادند. در این زندان محکومین جرایم مواد مخدر و معتادین نگهداری می‌شوند. بدلیل اینکه این زندان بیرون شهر قرار دارد، امکان کمک مردم به این زندانیان، وجود نداشت و زندانیان هم نتوانستند فرار کنند.
زندان سپیدار اهواز: دوشنبه شب ۱۱فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. صدای فریاد و شلیک در خیابان‌های اطراف زندان به گوش می‌رسید. همچنین آتش‌سوزی در زندان از خیابان‌های اطراف زندان دیده می‌شد. تعدادی از زندانیان در حمله مأموران رژیم به زندان، کشته شدند. ۳مأمور رژیم هم به هلاکت رسیدند. ۱۲فروردین خانواده زندانیان در مقابل زندان تجمع کردند. آنها با شیون و داد و فریاد، خواهان وضعیت خانواده خود شدند.
زندان شیبان اهواز: ظهر سه‌شنبه ۱۲فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. سپاه و بسیج با شلیک گلوله و زدن گاز اشک‌آور به مقابله زندانیان درآمدند. از فاصله دور دود از محوطه زندان، دیده و فریاد «الله اکبر» زندانیان شنیده می‌شد. مأموران رژیم تمامی راه‌های اطراف زندان را بستند. مأموران رژیم تعدادی از زندانیان را کشته و تعدادی را مجروح کردند. خانواده زندانیان در جاده اهواز به شوشتر تجمع کردند. مأموران رژیم به خانواده زندانیان حمله و تعدادی را مجروح کردند. خانواده زندانیان مجدد در مقابل زندان تجمع کردند و خواستار آزادی زندانیان شدند. حدود ۳۰آمبولانس با اسکورت خودروهای نظامی وارد زندان شد و زندانیان کشته‌شده و مجروح را به بیمارستان منتقل کرد.
زندان تهران بزرگ (فشافویه): زندانیان عادی تیپ یک روز جمعه ۸فروردین‌۹۹، دست به اعتراض و شورش زدند. گارد زندان و یگان ویژه به بندها حمله و زندانیان را سرکوب کرد. سپس رژیم اقدام به بازرسی کل بند نمود.
اعتصاب غذا زنان زندان مرکزی ارومیه۲۵۰نفر زندانی بند زنان روز شنبه ۹فروردین۹۹ دست به اعتصاب غذا زده و وعده غذایی ظهر خود را نگرفتند و آن را روی زمین ریختند.
زندان مرکزی یزد: صبح روز چهارشنبه ۱۳فروردین۹۹ بیش از هزار زندانی مربوط به بندهای ۶ و ۸ زندان در اعتراض به ندادن مرخصی به زندانیان، اجباری بودن نماز و مراسم مذهبی، در هواخوری زندان، تجمع و اعتراض کردند. گارد زندان به زندانیان حمله و ۵نفر را مجروح کردند. زندانیان هم در اعتراض به حمله گارد زندان، مقاومت کرده و پنجره‌های بند را شکستند.
اعتراضات اقشار:آمار اعتراضات اقشار به این قرار است:
کارگران: ۱۱۷مورد در ۴۶شهر
فرهنگیان: ۶مورد در ۲شهر
کشاورزان: ۲مورد در ۲شهر
بازاریان: ۲مورد در ۱شهر
سایر اقشار: ۵۱مورد در ۲۳شهر
زندانیان: ۲۱مورد در ۳شهر (۱۲مورد مربوط به شورش در زندان‌های مختلف است)
اعتصاب غذای زندانیان: ۱۷مورد (فردی ۱۳مورد / جمعی ۴مورد)
کارگران:با گسترش کرونا، وضعیت کارگران بسیار بغرنج شده است. کارگران اولیه‌ترین وسایل و الزامات برای محافظت در مقابل کرونا، را در محیط کار در دسترس ندارند. از طرفی هم بخاطر وضعیت اقتصادی مجبور به رفتن سر کار هستند، چون با اخراج از کار مواجه می‌شوند. با اینحال در ماه مارس کارگران ۱۱۷حرکت اعتراضی در ۴۶شهر شکل دادند. اصلی‌ترین دلیل اعتراضات کارگران در این ماه، نداشتن امکانات اولیه برای مقابله با کرونا بوده است.
سایر اقشار:اقشار مختلف در این ماه ۵۱حرکت اعتراضی در ۲۳شهر داشتند. یکی از اصلی‌ترین دلایل اعتراضات در این ماه، به مشکلاتی که حول وجود کرونا در شهرها بوجود آمده، برمی‌گردد. در این زمینه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– اعتراض چند روزه خانواده زندانیان به عدم مرخصی و آزادی زندانیان و سرکوب زندانیان در تهران، ارومیه و اهواز
– اعتراض رانندگان حمل و نقل جاده‌ای بیرجند به نبودن آزمایشات کرونا در پلیس راه‌ها
– اعتراض تاکسیرانان تهران نسبت به عدم تهیه پکیج بهداشتی از سوی وزیر بهداشت
– اعتراض مردم قم به تصمیم ایجاد بیمارستان صحرایی سپاه در منطقه قم
– اعتراض به عدم تغییر ساعت کاری کارکنان وزارت نفت برای مقابله با کرونا
– اعتراض مردم بوکان و فسا به حضور آخوندهای قم در شهر
– اعتراض کارکنان باغ رضوان در اصفهان به فتوای خامنه‌ای درخصوص متوفیان کرونا
– اعتصاب پزشکان بیمارستان سیدالشهدا تهران، کارکنان  بیمارستان الزهرا رشت و پرستاران بانه به نبود امکانات پیشگیری از کرونا
– اعتراض مردم ماسال به دفن شبانه جوانان که در اثر کرونا فوت کرده‌اند
– اعتراض مردم گلشهر گلپایگان در اعتراض به ریختن زباله‌های آلوده بیمارستان در زمین‌های شهر
– اعتراض چندروزه پرستاران بیمارستان‌های مشهد نسبت به استخدام شرکتی در قراردادهای کوتاه مدت در پی شیوع کرونا
– اعتراض کارکنان ادارات استان مرکزی در اعتراض به ادامه کار علیرغم شیوع کرونا
جمعبندی اعتراضات در ایران مارس۲۰۲۰ در ماه مارس۲۰۲۰، با اینکه تمامی استان‌ها و اکثر شهرهای ایران، درگیر ویروس کرونا و بی‌تدبیری رژیم آخوندی درقبال سلامت و معیشت مردم، قرار داشت، سیل در تعداد زیادی از استان‌ها جاری شد و رژیم منع عبور و مرور و به نوعی، حکومت نظامی در تمامی شهرهای ایران، برقرار کرد، تعداد ۲۱۶حرکت اعتراضی در ۶۵شهر توسط اقشار مختلف صورت گرفت. در هر روز بطور میانگین ۷حرکت اعتراضی وجود داشته است. شورش و اعتراضات زندانیان: در ماه مارس۲۰۲۰ زندانیان عادی، با محکومیت‌های سنگین، حبس ابد و اعدام در ۱۲زندان (زندان‌های پارسیلون خرم آباد، الیگودرز، مرکزی تبریز، سقز، الوند همدان، تهران بزرگ، مهاباد، عادل آباد شیراز، پیربنو، سپیدار اهواز، شیبان اهواز و زندان مرکزی یزد)، در اعتراض به خودداری رژیم از مرخصی موقت یا آزادی‌شان، به‌جان آمده و برای مقابله با ویروس کرونا در زندان‌ها، در فاصله زمانی ۱۴روز (از روز پنجشنبه ۲۹اسفند۹۸ تا چهارشنبه ۱۳فروردین۹۹) دست به شورش و اعتراض زدند. این پدیده در طول حاکمیت رژیم آخوندی، بیسابقه بوده و رژیم را غافلگیر کرد. تعدادی از زندانیان موفق به فرار شدند، تعدادی به وحشیانه‌ترین شکل کشته و تعدادی زخمی شدند. مختصری از شورش و اعتراضات در زندان‌های مختلف: زندان پارسیلون خرم آباد: بعدازظهر روز پنجشنبه ۲۹اسفند۹۸ تعداد ۲۵۰نفر از زندانیان دست به شورش زدند. زندانیان، نگهبانان را خلع‌سلاح کرده، درب زندان را شکسته و فرار کردند. در درگیری با نگهبانان، یک درجه‌دار کشته و ۸سرباز مجروح شدند. زندانبانان و نیروهایی که برای کمک آنها برای سرکوب زندانیان، رفته بودند، زندانیان را از پشت به رگبار بستند و شماری را به قتل رسانده، تعدادی را هم مجروح کردند. تعداد ۱۳۰زندانی موفق به فرار شدند. زندانیان با یک مینی‌بوس از محل فرار کردند. آنها یک خودروی شاسی بلند را در فرودگاه به آتش کشیده و جاده را بستند. رژیم بعد از فرار زندانیان، در خرم آباد حکومت نظامی برقرار کرد و تعدادی از مردم شهر را دستگیر کرد. مردم خرم آباد با ماشین‌های خودشان، زندانیان را از شهر خارج کردند تا مانع دستگیری زندانیان بشوند. زندانیان با پای برهنه در حال فرار بودند. مردم شهر کفش‌هایشان را به زندانیان دادند تا کمکی به فرار آنها بکنند. زندان الیگودرز: شب جمعه اول فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. آنها تعدادی از مأموران زندان را خلع‌سلاح کردند. رژیم که تجربه شورش در زندان پارسیلون خرم آباد را داشت، از واحدهای سپاه پاسداران برای سرکوب زندانیان استفاده کرد. درگیری زندانیان و مأموران رژیم به بیرون زندان کشیده شد. این درگیری‌ها چند ساعت به طول انجامید. تعدادی از زندانیان در این درگیری کشته و تعدادی مجروح شدند. زندان مرکزی تبریز: بعدازظهر روز پنجشنبه ۷فروردین۹۹ زندانیان بندهای۷ و ۹ دست به شورش زدند. آنها در بند۹ دو سرباز را خلع‌سلاح کرده و اقدام به تیراندازی کردند. زندانیان با جمع‌کردن پتو و تشک‌ها در انتهای سالن و حیاط زندان، آتش بزرگی بوجود آوردند. در داخل بند۷ درگیری بین زندانیان و مأموران امنیتی زندان، شکل گرفت. مأموران اقدام به شلیک گاز اشک‌آور کردند. گارد ویژه استان آذربایجان شرقی، در داخل زندان و بیرون زندان مستقر شد. یگان ویژه کل اطراف زندان را پوشاند. در روی پل کابلی که در کنار زندان است، تک‌تیراندازهای رژیم مستقر شدند تا هر زندانی که فرار کرد را بزنند. تعدادی از زندانیان موفق به فرار شدند. رژیم ۱۵نفر از زندانیان را همان روز، دستگیر کرد. زندانیان چند روز بعد در اعتراض به خبر تحریک‌آمیز صداوسیمای رژیم که گفته بود به جزء زندانیان پرخطر همه مرخصی رفته‌اند، فریاد می‌زدند «ما بی‌خطریم و در زندانیم». زندان سقز: عصر روز جمعه ۸فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. به جزء بند زنان و بند زندانیان سیاسی - عقیدتی زندان، کلیه زندانیان ۶بند دیگر زندان، فرار کردند. طبق اخبار دریافتی ۸۰زندانی فرار کردند. اول صدای انفجار بزرگی به گوش رسید و درب اصلی زندان باز شد و کلیه زندانیان از درب اصلی زندان خارج شدند و تعدادی از زندانیان بوسیله اتومبیل‌هایی که در محوطه مقابل زندان پارک شده بودند، از محل دور شدند. تمامی مسیرها منتهی به زندان توسط نیروهای امنیتی بسته شد. تعدادی زیادی از مردم و جوانان در مقابل درب زندان، تجمع کردند. این زندان ۴۰۰زندانی داشت و تعدادی به مرخصی رفته بودند و ۲۵۰نفر در زندان باقی مانده بودند. زندان الوند همدان: بعدازظهر روز شنبه ۹فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. آنها برای ایجاد امکان فرار اقدام به ایجاد آتش سوزی در زندان کردند. مأموران زندان و یگان‌های سپاه پاسداران به روی زندانیان شلیک کردند و تعدادی کشته و تعدادی زخمی شدند. این زندان ۴۰۰۰زندانی دارد. خانواده‌های زندانیان برای مطلع‌شدن از وضعیت زندانیان، به مقابل زندان رفتند. زندان مهاباد: در اولین ساعات بامداد یکشنبه ۱۰فروردین۹۹، زندانیان اقدام به شورش کردند. آنها با شکستن درب زندان، اقدام به فرار کردند. نیروهای زندان به سمت زندانیان آتش گشودند. دستکم ۲زندانی بر اثر شلیک مامورین رژیم کشته شده و ۳نفر زخمی شدند. گفته می‌شود بیش از دهها تن از زندانیان موفق به فرار شدند. صدای شلیک از درون زندان به گوش می‌رسید. از داخل شهر صدای شلیک و آژیر ماشینهای پلیس و ضدشورش می‌آمد. زندان عادل آباد شیراز: یکشنبه شب ۱۰فروردین۹۹ زندانیان بند۱۰ قدیم دست به شورش زدند. زندانیان از طبقه۳ بند۱۱ نرده‌های زندان را بریده و از طریق پشت‌بام، فرار کردند. زندانیانی که فرار کردند دارای حبس‌های سنگین، ابد و اعدام داشتند و در اقدامی هماهنگ به شورش دست زده و فرار کردند. طبق اخبار بدست آمده، زندانیان با هماهنگی قبلی با چند مأمور اقدام به فرار کردند. یکی از نفرات کلانتری۳۱ جنت گفت ۲۰۰زندانی فرار کردند و حدود ۷۰زندانی مجدد دستگیر شدند. یکی از مأموران زندان در درگیری با زندانیان، به هلاکت رسید. یکی از مسئولین زندان هم زخمی شد. همزمان با فرار زندانیان، صدای آژیر سرتاسر خیابان‌ها را پوشانده بود. خانواده زندانیان، جهت کمک به زندانیان به سمت زندان رفتند. مأموران رژیم برای دستگیری زندانیان به زور و با تهدید وارد خانه‌های مردم شده و خانه‌ها را بازرسی کردند. ۵زندانی در اثر شلیک گلوله زندانبانان، کشته شدند، بیشتر از ۳۰زندانی زخمی و ۱۱زندانی هم در اثر اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای بینایی خودشان را از دست دادند. درگیری‌ها در زندان تا ۴بامداد دوشنبه ۱۱فروردین۹۹ ادامه یافت. تعداد بسیار زیادی از نیروهای گارد ویژه داخل کریدور مرکزی زندان مستقر شدند. رژیم ۳۰۰نفر از زندانیان را از بند سلامت و سایر بندهای این زندان به زندان پیربنو که محل نگهداری محکومین جرایم مواد مخدر و معتادین است، منتقل کرد. صبح یکشنبه ۱۰فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. این زندان، در ۲۵کیلومتری شیراز و خارج از شهر قرار دارد. بعلت اینکه این زندان همجوار روستای پیربنو است، مردم به این زندان نام پیربنو دادند. در این زندان محکومین جرایم مواد مخدر و معتادین نگهداری می‌شوند. بدلیل اینکه این زندان بیرون شهر قرار دارد، امکان کمک مردم به این زندانیان، وجود نداشت و زندانیان هم نتوانستند فرار کنند. زندان سپیدار اهواز: دوشنبه شب ۱۱فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. صدای فریاد و شلیک در خیابان‌های اطراف زندان به گوش می‌رسید. همچنین آتش‌سوزی در زندان از خیابان‌های اطراف زندان دیده می‌شد. تعدادی از زندانیان در حمله مأموران رژیم به زندان، کشته شدند. ۳مأمور رژیم هم به هلاکت رسیدند. ۱۲فروردین خانواده زندانیان در مقابل زندان تجمع کردند. آنها با شیون و داد و فریاد، خواهان وضعیت خانواده خود شدند. زندان شیبان اهواز: ظهر سه‌شنبه ۱۲فروردین۹۹ زندانیان دست به شورش زدند. سپاه و بسیج با شلیک گلوله و زدن گاز اشک‌آور به مقابله زندانیان درآمدند. از فاصله دور دود از محوطه زندان، دیده و فریاد «الله اکبر» زندانیان شنیده می‌شد. مأموران رژیم تمامی راه‌های اطراف زندان را بستند. مأموران رژیم تعدادی از زندانیان را کشته و تعدادی را مجروح کردند. خانواده زندانیان در جاده اهواز به شوشتر تجمع کردند. مأموران رژیم به خانواده زندانیان حمله و تعدادی را مجروح کردند. خانواده زندانیان مجدد در مقابل زندان تجمع کردند و خواستار آزادی زندانیان شدند. حدود ۳۰آمبولانس با اسکورت خودروهای نظامی وارد زندان شد و زندانیان کشته‌شده و مجروح را به بیمارستان منتقل کرد. زندان تهران بزرگ (فشافویه): زندانیان عادی تیپ یک روز جمعه ۸فروردین‌۹۹، دست به اعتراض و شورش زدند. گارد زندان و یگان ویژه به بندها حمله و زندانیان را سرکوب کرد. سپس رژیم اقدام به بازرسی کل بند نمود. اعتصاب غذا زنان زندان مرکزی ارومیه: ۲۵۰نفر زندانی بند زنان روز شنبه ۹فروردین۹۹ دست به اعتصاب غذا زده و وعده غذایی ظهر خود را نگرفتند و آن را روی زمین ریختند. زندان مرکزی یزد: صبح روز چهارشنبه ۱۳فروردین۹۹ بیش از هزار زندانی مربوط به بندهای ۶ و ۸ زندان در اعتراض به ندادن مرخصی به زندانیان، اجباری بودن نماز و مراسم مذهبی، در هواخوری زندان، تجمع و اعتراض کردند. گارد زندان به زندانیان حمله و ۵نفر را مجروح کردند. زندانیان هم در اعتراض به حمله گارد زندان، مقاومت کرده و پنجره‌های بند را شکستند. اعتراضات اقشار: آمار اعتراضات اقشار به این قرار است: کارگران: ۱۱۷مورد در ۴۶شهر فرهنگیان: ۶مورد در ۲شهر کشاورزان: ۲مورد در ۲شهر بازاریان: ۲مورد در ۱شهر سایر اقشار: ۵۱مورد در ۲۳شهر زندانیان: ۲۱مورد در ۳شهر (۱۲مورد مربوط به شورش در زندان‌های مختلف است) اعتصاب غذای زندانیان: ۱۷مورد (فردی ۱۳مورد / جمعی ۴مورد) کارگران: با گسترش کرونا، وضعیت کارگران بسیار بغرنج شده است. کارگران اولیه‌ترین وسایل و الزامات برای محافظت در مقابل کرونا، را در محیط کار در دسترس ندارند. از طرفی هم بخاطر وضعیت اقتصادی مجبور به رفتن سر کار هستند، چون با اخراج از کار مواجه می‌شوند. با اینحال در ماه مارس کارگران ۱۱۷حرکت اعتراضی در ۴۶شهر شکل دادند. اصلی‌ترین دلیل اعتراضات کارگران در این ماه، نداشتن امکانات اولیه برای مقابله با کرونا بوده است. سایر اقشار: اقشار مختلف در این ماه ۵۱حرکت اعتراضی در ۲۳شهر داشتند. یکی از اصلی‌ترین دلایل اعتراضات در این ماه، به مشکلاتی که حول وجود کرونا در شهرها بوجود آمده، برمی‌گردد. در این زمینه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: - اعتراض چند روزه خانواده زندانیان به عدم مرخصی و آزادی زندانیان و سرکوب زندانیان در تهران، ارومیه و اهواز - اعتراض رانندگان حمل و نقل جاده‌ای بیرجند به نبودن آزمایشات کرونا در پلیس راه‌ها - اعتراض تاکسیرانان تهران نسبت به عدم تهیه پکیج بهداشتی از سوی وزیر بهداشت - اعتراض مردم قم به تصمیم ایجاد بیمارستان صحرایی سپاه در منطقه قم - اعتراض به عدم تغییر ساعت کاری کارکنان وزارت نفت برای مقابله با کرونا - اعتراض مردم بوکان و فسا به حضور آخوندهای قم در شهر - اعتراض کارکنان باغ رضوان در اصفهان به فتوای خامنه‌ای درخصوص متوفیان کرونا - اعتصاب پزشکان بیمارستان سیدالشهدا تهران، کارکنان بیمارستان الزهرا رشت و پرستاران بانه به نبود امکانات پیشگیری از کرونا - اعتراض مردم ماسال به دفن شبانه جوانان که در اثر کرونا فوت کرده‌اند - اعتراض مردم گلشهر گلپایگان در اعتراض به ریختن زباله‌های آلوده بیمارستان در زمین‌های شهر - اعتراض چندروزه پرستاران بیمارستان‌های مشهد نسبت به استخدام شرکتی در قراردادهای کوتاه مدت در پی شیوع کرونا - اعتراض کارکنان ادارات استان مرکزی در اعتراض به ادامه کار علیرغم شیوع کرونا
پیش بسوی قیام   سراسری ، ما بر اندازیم#  کانونهای شورشی در شهرهای ایران # #Iran
#سال_سرنگونی #ایران #کروناویروس  #قیام_تا_پیروزی #coronavirus
اعتصاب واعتراض #شورش #زندانیان ، تظاهرات#  سرنگونی #COVID2019  #  اتحادوهمبستگی  - مرگ_بر_دیکتاتور   #مجاهدین_خلق ایران   #IranRegimeChange
مطالب ما را در   توئیتر دنبال کنید @Bahar iran