آیا مبارزه خشونت پرهیز در ایران امکان پذیر است؟- شماره چهارم
بدون شک یکی از شاخص‌ترین چهره‌های مبارزه خشونت پرهیز در جهان با الهام از آموزه‌های گاندی،مارتین لوتر کینگ است. او معتقد بود که قدرتمندترین، پیچیده‌ترین و مهم‌ترین سلاح در مبارزه عاری از خشونت «سازماندهی» است. مبارزه‌ای که با رهبری او به مدت ۱۰ سال از ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۵ به طول انجامید. کینگ پس از مطالعات فراوان، «مقاومت سرسختانه، قهرآمیز توام با عشق بر علیه تمام مظاهر شر» را در وجود خود نهادینه کرد.
جنبش خشونت پرهیز مارتین لوتر کینگ
مبارزات جدی او با جنبش مونتگامری که مربوط به استفاده عادلانه سیاه‌پوستان از خطوط اتوبوسرانی بود آغاز شد. اتحاد عاشقانه مردم با در اختیار قرار دادن همه توانمندی‌شان برای حل معضلات جاری مردم در زمان تحریم خطوط اتوبوسرانی، عملاً راه روشنی را پیش پای سیاه‌پوستان قرار داد که می‌توانند و باید از این اتحاد در مقابل احکام ظالمانه اجتماعی بدون کمترین خشونت بهره‌برداری کنند. با اوج‌گیری اعتماد به نفس در مردم، به تدریج رعب و هراسی که گروه‌های فشار در طول سال‌ها ایجاد کرده بودند، رنگ باخت و سیاه‌پوستان چشم در چشم نیروهای سرکوب، بدون اعمال خشونت به آن‌ها لبخند می‌زدند.
از آن سو، تهدیدها علیه کینگ عملی شد و خانه‌اش منفجر شد، ولی او و خانواده‌اش زنده ماندند و او از این فرصت برای جلوگیری از خشونت و انتقام علیه دشمنان حداکثر بهره‌برداری را کرد. جنبش مونتگامری با رای دیوان عالی به نفع سیاه‌پوستان به پیروزی رسید، ولی او این پیروزی را متواضعانه و بدور از غرور جشن گرفت و آن را نه پیروزی علیه سفیدپوستان، بلکه پیروزی عدالت و دموکراسی قلمداد کرد. پیروزی جنبش مونتگامری به فراگیر شدن استراتژی خشونت‌پرهیزی به رهبری کینگ برای استقرار دموکراسی و برابری منتهی شد.
گسترش و امتداد جنبش مارتین لوتر کینگ
حرکت بعدی در دانشگاه کارولینای شمالی با ورود دانشجویان سیاه‌پوست در بوفه سفیدپوستان و مقاومت در برابر امتناع از ارائه سرویس به آن‌ها آغاز شد. آزار، شکنجه و توهین‌های متفاوتی نسبت به جنبش مونتگامری بر علیه سیاه‌پوستان توسط سفیدپوستان به اجرا درآمد، ولی آن‌ها با اتکا به آموزش‌های به دست آمده، عاشقانه همه آن‌ها را پذیرفتند و به زندان، شکنجه و ضرب و شتم با لبخند روبرو شدند که نتیجه همه سرکوب‌ها تحقیر عوامل سرکوب شد.
تلاش سیاه‌پوستان در جهت ترکیب نافرمانی مدنی و مدنیت به دور از خشونت بود. جنبش سیاه‌پوستان و حمایت سناتور جان اف کندی از مارتین لوتر کینگ به طرز حیرت‌آوری در پیروزی کندی در انتخابات ریاست‌جمهوری تاثیرگذار شد. جنبش با دلگرمی بیشتر برنامه‌های متنوع خود را در سراسر آمریکا با هدف براندازی تبعیض نژادی دنبال کرد. استراتژی آن‌ها در همه موارد در ابتدا برگزاری راهپیمایی‌های پراکنده برای ارزیابی میزان همدلی و ورود به کارزار اصلی همراه با تحریم فراگیر شرایط اقتصادی آن منطقه در جهت ایجاد اهرم فشار در مذاکرات رودرو بود.
نیروهای فشار و سرکوبگران با کمک مزدوران، مواجه با گیر و مذهب، اما با شیطان‌سازی از مبارزان، مارتین لوتر کینگ را به رهبری اغتشاش و ایجاد بینظمی متهم می‌کردند که با پاسخ‌های هوشمندانه کینگ در رسانه‌ها مواجه می‌شد.
استراتژی مارتین لوتر کینگ
استراتژی دیگر مارتین لوتر کینگ آموزش و سازماندهی دانش‌آموزان برای ورود به جنبش عظیم سیاه‌پوستان بود و این تفکر منجر به پر شدن زندان‌ها از کودکان و بزرگسالان در کنار یکدیگر شد که عملاً بازتاب بسیار منفی در جامعه آن زمان آمریکا داشت. به عبارت دقیق‌تر، جنبش خشونت‌پرهیز کینگ زمانی توانست پیروز شود که هم دولت و طیف خاکستری نظاره‌گر جنبش، طعم آتش جواب آتش را از سمت مردم مبارز چشید و مردم به نقطه‌ای رسیدند که برای عبور از فضای رعب و وحشت ایجاد شده می‌بایست در واشنگتن دست به راهپیمایی بسیار بزرگ بزنند و عملاً ضربه سهمگین با سخنرانی تاریخی کینگ با عنوان «من آرزویی دارم» در کنار مجسمه یادبود آبراهام لینکلن بر پیکره فرتوت قانون تبعیض نژادی وارد آمد.
ناگفته پیداست همزمانی این جنبش با ریاست‌جمهوری کندی در سرعت بخشیدن پیروزی جنبش بسیار تاثیرگذار بود. مارتین لوتر کینگ موفق به اخذ جایزه نوبل صلح شد و مجدداً به آمریکا برگشت و مستقیماً در تظاهرات حق رای سیاه‌پوستان در سلما شرکت کرد و دستگیر شد و این‌بار هزینه دستگیری برنده جایزه صلح نوبل برای دولت بسیار سنگین بود. در این جدال، بیش از ۳۰۰۰ سیاه‌پوست دستگیر شد و راهپیمایی دیگری از سلما به سمت مونتگامر 1، بدون دریافت مجوز، علیرغم همه تهدیدها و فشارهای طاقت‌فرسا شکل گرفت، اما با جواب سخت و کوبنده حکومت و گروه‌های فشار روبرو شد.
راهپیمایی مارتین لوتر کینگ
مارتین لوتر کینگ این‌بار شخصاً به راهپیمایی پیوست و فوج عظیم راهپیمایان به دنبال او به راه افتادند و این‌بار پلیس در مقابل عظمت خواسته برحق مردم سر تعظیم فرودآورد و چند روز بعد رئیس‌جمهور جانسون در سخنرانی تلویزیونی بر خواسته برحق سیاه‌پوستان تأکید کرد و عبارت «پیروزی از آن ماست» مارتین لوتر کینگ را بر زبان جاری کرد.
مارتین لوتر کینگ، روز 4 آوریل 1968 در بالکن هتل محل اقامتش در سن 39 سالگی با کوله‌باری از درد و رنج و آرزوهای دست‌نیافته در زمان حیات خود، ترور شد و سکوت آمریکا را فرا گرفت. مرگ او دردناک بود و او نتوانست نتیجه فداکاری و تلاش خود را برای استقرار دموکراسی به چشم خود ببیند و قانون حقوق مدنی آمریکا در کنگره آمریکا پس از مرگش به تصویب رسید.
مسیر موفقیت جنبش سیاه‌پوستان آمریکا در تصویب قانون حقوق مدنی آمریکا در زمان رئاسات جمهوری کندی و جانسون اتفاق افتاد که به دموکراسی و برابری باور داشتند. قوای مهاجم نیز در اعمال خشونت چک سفید امضاء نداشتند.
و موضوع تغییر کلیت نظام حاکم نبود و البته تعداد تلفات انسانی در بدترین شرایط به ۱۰۰ نفر نیز نمیرسید و شاید باید حجم خشونت حاکمان را چه در جنبش استقلال طلبی هند و جنبش ضد تبعیض نژادی هند در مقابل خشونت حکومت ولایت فقیه شبیه یک شوخی دانست.با این وجود در هند این جنبش بیش از ۵۰ سال و در آمریکا بیش از ۱۰ سال به موفقیت نسبی رسید. روشها و استراتژی ها در هر دوجنبش مبتنی بر مشارکت وسیع و پیوسته مردم ، آموزش ، اطلاع رسانی ، اتحاد ، مقاومت و تحمل رنج و درد عاشقانه و خشونت پرهیزی بود .
سوالات اساسی
۱.آیا سازمان سرکوب در حکومت ولایت فقیه با اگاهی کامل از استراتژی جنبش‌های خشونت‌پرهیز امکان شکل‌گیری، گسترش و موفقیت این سبک از خیزش انقلابی را مسدود نخواهد کرد؟
۲.آیا حکومت حیله‌گر آخوندی از خشونت‌پرهیزی برای به حاشیه بردن خیزش بهره سیاسی نخواهد برد؟
۳.آیا مردم ایران بعد از تحمل ۴۵ سال شکنجه و درد و کشتار، تحمل درد و رنج بیشتر و لبخند عاشقانه در مقابل ظالمان خونریز حاکم را دارند؟
۴.آیا در فضای مسموم ایجاد شده توسط رسانه‌های مزدور داخلی و خارجی و انواع اپوزسیون‌های قلابی، امکان واقعی شکل‌گیری یکپارچگی عظیم بر علیه حکومت آخوندی وجود دارد؟
ح .ر. فروغ. پژوهشگر اجتماعی
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
