سخن روز مجاهدین خلق : روز ۸دسامبر ۲۰۲۴ برابر با ۱۸آذر ۱۴۰۳، با سرنگونی بشار اسد و پایان نیم قرن حکومت او و پدر جنایتکارش حافظ اسد، بهعنوان روزی فراموشیناپذیر در تاریخ خاورمیانه بهثبت رسید. بشار اسد با همدستی خامنهای قیامها و فریادهای آزادیخواهانهٔ مردم مقاوم سوریه را با تحمیل ۵۰۰هزار کشته و میلیونها آواره در گلو خفه کرد. اما سرانجام این شورشگران و خلق مقاوم سوریه بودند که دیکتاتوری خونریز بشار اسد را به زیر کشیدند.
روز سرنگونی دیکتاتور خونریز سوریه که مهرهٔ اصلی خامنهای ضحاک در منطقه بود، همچنین روزی است که بهتعبیر خانم مریم رجوی، «دوران تاریک این منطقه در حال ورق خوردن است و روزگار سرنگونی رژیم آخوندها فرا رسیده است».
همهٔ دنیا میدانند که کار رژیم اسد ۸سال پیش تمام شده بود، اما این خامنهای جنایتکار بود که با اعزام دژخیم قاسم سلیمانی و پاسداران و مزدوران آدمکش سپاه قدس و با هزینه کردن دستکم ۵۰میلیارد دلار که از سفرهٔ محروم ایران ربوده و از پوست و گوشت تن آنها بریده بود، دیکتاتور سوریه را در قدرت نگهداشت.
از این رو سرنگونی رژیم اسد، فرو ریختن پایه اصلی عمق استراتژیک رژیم خامنهای و مقدمه و زمینهساز سرنگونی محتوم آن است. این واقعیت چنان محرز است که رسانهها و تحلیلگران حکومتی هم مینویسند «آنچه ایران در سالهای گذشته در سوریه بافته بود با پیروزی مخالفان بشار اسد پنبه شد» (ستارهٔ صبح ـ ۱۸آذر). آنها از هفتهٔ پیش وحشتزده پیشبینی میکردند که «زنجیرهٔ رخدادهای غافلگیرانه در خاورمیانه تا همینجا که به سوریه کشیده شده، تمام نخواهد شد. دامنه آن بهزودی تا عراق (و ایران) هم کشیده میشود» (رویداد۲۴ ـ ۱۰آذر).
سرنگونی بشار اسد بهلحاظ استراتژیک بخشی از روند سرنگونی فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران است. این واقعیت استراتژیک خود را در روی زمین و در عملکرد شورشگران مسلح سوری و خیزشهای شجاعانه مردم بهپاخاسته سوریه هم نشان میدهد؛ آنجا که در جریان فتح شهر حلب، کنسولگری رژیم از اولین آماجهای خشم و غضب مردم بود و تخریب شد. در دمشق پایتخت سوریه هم پیش از آنکه پای رزمندگان شورشی به شهر برسد، مردم کاخ بشار اسد را بهعنوان نماد دیکتاتوری ۵۴سالهٔ خاندان ننگین اسد و سفارت رژیم آخوندی، نماد رژیم پلید آخوندی را که طی دو دههٔ گذشته کشورشان را اشغال کرده و به خاک و خون کشانده بود، درهم کوبیدند.
مردم همزمان با تخریب سفارت رژیم تصاویر بزرگ قاسم سلیمانی دژخیم و حسن نصرالله را که بر سر درِ سفارت رژیم نصب شده بود، تخریب کردند و بر زمین ریختند؛ همچنانکه مجسمههای حافظ اسد جنایتکار دیکتاتور پیشین سوریه را که یک قلم کشتار ۵۰هزار تن از مردم حما در سال۱۹۸۲ را در کارنامهٔ جنایات خود دارد به زیر کشیدند و مجسمه منحوس او را بر آسفالت خیابانها کشیدند و نهایتاً به زبالهدانی پرتاب کردند تا در تاریخ ثبت شود که دیکتاتورها سرانجامی جز زبالهدان ندارند. سرنوشتی که بر پیشانی خامنهای هم حک شده و او را از آن گریزی نیست.
شورشگران سوریه و مردم بپا خاسته با فتح هر شهر، زندانهای دیکتاتور را درهممیشکستند و زندانیان را آزاد میکردند؛ یعنی که دور نیست روزی که زندانها و شکنجهگاههای خامنهای ـ از زندان اوین در تهران تا زندان عادلآباد در شیراز و زندان دیزلآباد در کرمانشاه و از زندان وکیلآباد در مشهد تا زندان سپیدار در اهواز ـ یکی پس از دیگری بهدست خلق قهرمان و شورشگران برای آزادی ایران گشوده خواهد شد.
از این رو، سقوط بشار اسد و آزادی سوریه را پس از مردم سوریه بایستی به مردم ایران و رزمآوران آزادی و خانوادههای داغدار بیش از ۱۲۰هزار شهید راه آزادی ایران تبریک گفت؛ چرا که همچنان که شاه را ارتش او که قدرت اول نظامی منطقه بود و ساواک مخوفش نجات نداد و همانگونه که دیکتاتور سوریه را نظامیان تا دندان مسلح و دژخیمان و آدمکشان قسیالقلب او حفظ نکردند، خامنهای ضحاک را نیز خیل پاسداران و مزدوران اطلاعاتی و امنیتی او نجات نخواهند داد و او سرنوشت بهتری از دیکتاتورهای ساقط شده پیشین نخواهد یافت.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7