در تاریخ ۲۷ آذر ۱۴۰۳ (۱۷ دسامبر ۲۰۲۴)، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریت آرا هفتاد و یکمین قطعنامه خود را در محکومیت نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر توسط رژیم ایران به تصویب رساند. این قطعنامه که با حمایت ۸۰ کشور و در مقابل ۲۷ رأی مخالف و ۶۵ رأی ممتنع تصویب شد، مجموعه‌ای از رفتارهای سرکوبگرانه و غیرقانونی این رژیم را محکوم کرده و خواستار توقف فوری آنها شده است.
این قطعنامه به طور خاص استفاده بی‌رویه و غیرقانونی از مجازات اعدام، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه، سرکوب اعتراضات مسالمت‌آمیز و تبعیض‌های شدید علیه زنان، اقلیت‌های قومی و مذهبی، و حتی نوجوانان را به‌شدت محکوم کرده است. قطعنامه تأکید دارد که این اقدامات در تضاد آشکار با حقوق بین‌المللی و اصول انسانی بوده و از رژیم ایران خواسته است که بلافاصله تمامی احکام اعدام را لغو و اجرای آنها را متوقف کند. در متن قطعنامه آمده است که بسیاری از احکام اعدام در ایران بر اساس اعترافات اجباری و محاکمات غیرعادلانه صادر می‌شوند.
در راهروهای سازمان ملل
قطعنامه همچنین نسبت به شرایط وخیم زندان‌های ایران ابراز نگرانی کرده است. محدودیت عامدانه دسترسی زندانیان به خدمات درمانی، آب آشامیدنی سالم، و ارتباط با خانواده‌ها از جمله مواردی است که در این گزارش برجسته شده است. به‌ویژه استفاده از خشونت جنسی و جنسیتی علیه زندانیان به‌عنوان ابزاری برای سرکوب و ارعاب، به‌شدت محکوم شده است. این رفتارها نقض آشکار قوانین بین‌المللی بوده و از رژیم خواسته شده که فوراً این اقدامات غیرانسانی را متوقف کند.
از دیگر موارد مورد تأکید این قطعنامه، نقض حقوق زنان و دختران ایرانی است. شدت سرکوب هدفمند علیه زنان، از جمله محدودیت‌های گسترده بر آزادی‌های اجتماعی و اعمال قوانین تبعیض‌آمیز، به طور ویژه مورد انتقاد قرار گرفته است. قطعنامه تأکید می‌کند که این قوانین با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر مغایرت دارد و از رژیم ایران می‌خواهد که اصلاحات فوری در این زمینه اعمال کند.
پیشینه و واکنش‌ها
این قطعنامه در ادامه تلاش‌های سازمان ملل برای پاسخ به نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران صادر شده است. سازمان ملل پیش‌تر نیز در گزارش‌های خود، ایران را به دلیل شمار بالای اعدام‌ها، محدودیت آزادی بیان، سرکوب اعتراضات مسالمت‌آمیز، و بازداشت روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر مورد انتقاد قرار داده بود.
نماینده‌ای از کشورهای حامی قطعنامه در سخنرانی خود در مجمع عمومی تأکید کرد: «این رأی پیام روشنی به رژیم ایران است که جامعه بین‌المللی این رفتارهای سرکوبگرانه و غیرانسانی را تحمل نخواهد کرد.»
در مقابل، نماینده ایران در سازمان ملل این قطعنامه را «سیاسی و مغرضانه» خواند و مدعی شد که کشورهای غربی با اهداف سیاسی و برای تضعیف حاکمیت ایران چنین اقداماتی را پیش می‌برند.
گام‌های بعدی
قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل به لحاظ حقوقی الزام‌آور نیستند، اما نقش مهمی در جلب توجه جهانی به مسائل حقوق بشری و ایجاد فشارهای سیاسی و دیپلماتیک بر کشورها ایفا می‌کنند. تصویب این قطعنامه می‌تواند زمینه را برای اقدامات بعدی از جمله تحریم‌های هدفمند، گزارش‌های تکمیلی حقوق بشری، و پیگیری‌های قضایی بین‌المللی علیه مسئولان نقض حقوق بشر در ایران فراهم کند.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
