از امیرخیز تا امیرخیز
سحر باد صبا در شهر تبریز
گذر میکرد ازکوی امیرخیز
به نرمی میکشید روُ بوم ها دست
میزد شونه به سرو و بید سرمست
غبار از شونهٴ دیوار و درها
به دستمالش میرُفت از بوم و بر ها
که اینجا بود که شیری قامت افراخت
ز بومهاش پرچم تسلیمو انداخت
بناگاه از صفیرش نالهای جَست
که بند گریه شو یک باره بگسست
دلش یکباره کرد یاد گذشته
کزون سال ای خدا صدسال گشته
بناگه در دلش آشوب افتاد
به یاد ستّار محبوب افتاد
به یاد برنو و تیر و فشنگش
به یاد اون یراق و اون تفنگش
سر باد مست شد از یاد ستار
میزد کوبه به در در رو به دیوار
میگفت ای کوچه ای سنگفرش ای سنگ
دلم تنگه براش تنگه دلم تنگ
دلم لک زد برای برای اسب مستش
برای غرش و اون ضرب شستش
دورون قارداشلاریم ایندی آیاقا
(برادرانم اینک بپاخیزید)
کونل قان اولدی بودرد و بو داغا
(دلم خون شد ازین درد)
گلین ستار دییر هاردا قوچاخلار
(بیایید ستار میگوید کجاهستند دلاوران)
نه دن سولگون اولدوز قالخین آیاقا
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# شهرهای ایران اعتصاب # تظاهرات#
سرنگونی # اتحادوهمبستگی مرگ_بر_دیکتاتور #IranRegimeChange
