العرب لندن - حمید قرمان نویسنده فلسطینی : سوریه جدید... و نسخه قطری برای صلح با اسرائیل
سیاست واقعی و رفتار سیاسی مدیریت سوریه جدید به طور مداوم در حال تکامل است. این تکامل در چارچوب یک رویکرد پراگماتیک قرار دارد. رویکرد فوق به عنوان دیواری برای تأمین امنیت آینده کشور و موقعیت آن در نقشه چیدمان منطقه‌ای عمل می‌کند که رفته‌رفته ویژگی‌های خود را بر اساس یک اصل واحد مشخص کرده است: منافع سیاسی که ثبات را برای اتحادهای منطقه‌ای ایجاد می‌کند و این اتحادها بر ویرانه‌های جنگ سنگین بین اسرائیل و ایران و اهرم‌های محور آن استوار است.
در حالی که فصل حج سیاسی به دمشق همچنان ادامه دارد، به نظر می‌رسد آنچه در اتاق‌های بسته گفته می‌شود، نسبت به پیام‌های سیاسی که از طریق رسانه‌ها منتشر می‌شود و سعی دارد نظر طرف‌هایی را جلب کند که منتظر بیانیه‌های متفاوت و ضد و نقیض در میدان واقعیت هستند، از عمق و وضوح بیشتری برخوردار است و تلاش می‌کنند تا محدودیت‌هایی که در طول دهه‌های گذشته بر سر آن سایه انداخته، شکسته شود.
سبک مواضع سوریه جدید به وضوح در تکرار رویکرد ترکی ـ اسلامی (سنی) معتدل در بازسازی دولت نمایان است، رویکردی که به نسخه قطری نیاز دارد تا مسیرهای ارتباطی واشنگتن را از طریق تل‌آویو باز کند. این نسخه‌ای است که دوحه پیش‌تر از آن بهره برده است، به ویژه با افتتاح دفتر تبادل تجاری در سال 1996، که اولین تماس‌ها در راستای خواسته‌های ایالات متحده در سال 1993 و در دیدار شمعون پریز با حمد بن جاسم در خانه نماینده دائمی قطر در سازمان ملل متحد در نیویورک صورت گرفت. در این زمان، قطر به اولین کشور خلیج تبدیل شد که روابط خود را با اسرائیل برقرار کرده و روابط خود را با ایالات متحده تقویت کرد.
اگر به گذشته برگردیم، نسخه قطری و اهداف آن در آن زمان در چارچوب حل و فصل اختلاف بین شیخ حمد بن خلیفه و پدرش قرار داشت و زمینه‌ساز تغییر حکومت در دوحه بود. این تغییرات با اقدام دیپلماتیک حمد بن خلیفه تحت نظر و دستور مستقیم شیخ حمد بن جاسم، که به خوبی آگاه بود که پذیرش اقدام انقلابی‌اش از طریق هماهنگی با خواسته‌های ایالات متحده برای ارتباط با اسرائیل میسر خواهد شد، آغاز شد.
تلاقی منافع، باعث شد که نسخه قطری در قالب یک فرمول تبادلی با اسرائیل به‌ویژه از طریق کانال‌های تجاری و اقتصادی ارائه شود تا در جایگاه سیاسی خود به دوحه پشتیبانی سیاسی از ایالات متحده بدهد و این کشور را در برابر فشارهایی که در آن زمان از سوی کشورهای اطراف احساس می‌کرد، محافظت کند.
قطری‌ها هنوز به طور آشکار اعلام می‌کنند که تلاش‌های دوحه برای نزدیکی به رژیم‌های حاکم، گروه‌ها و احزاب با ایدئولوژی‌های دینی به درخواست ایالات متحده بوده و به منظور ایفای نقش قطر به عنوان واسطه در مذاکرات منطقه‌ای و بین‌المللی است.
در حال حاضر، رهبری دمشق با یک معضل مواجه است؛ تثبیت معادلات حکومتی خود که بر اساس تکرار رویکرد ترکی ـ اسلامی و پراگماتیک معتدل برای معرفی خود به جامعه بین‌المللی استوار است. رویکردی که از آن حمایت می‌کند و به دنبال تحرکات دیپلماتیک بیشتر برای نشان دادن جدیت مسیر سیاسی مدیریت جدید دمشق است. اکنون شاهد نشانه‌هایی از گرایش این رهبری به نسخه قطری برای پذیرش استمرار حکومت احمد الشرع هستیم؛ کسی که اعلام کرده که مرحله انتقالی ممکن است سه تا چهار سال طول بکشد. این نیازمند متقاعد کردن مؤسسات حکومتی ایالات متحده به مشروعیت مسیر آنها و نزدیک شدن به تل‌آویو است، که این نکته را نیز ماهر مروان، استاندار دمشق، با برخی اظهاراتی که به همین مسیر تعبیر شد، تأکید کرده است.
نگرانی‌ها درباره وضعیت داخلی، رفع تحریم‌ها، بازسازی و حمایت از یک طرح اقتصادی جامع برای بازسازی و تقویت زیرساخت‌های دولت سوریه نیازمند بیش از یک رویکرد ترکی پراگماتیک یا باز کردن خزانه‌های دوحه برای ایجاد پل‌های همکاری اقتصادی است که به دولت احمد شرع کمک کند. این رویکرد همچنین برای تقویت نظام حکومتی او که به دنبال تثبیت پایه‌های خود از طریق تقویت سیستم امنیتی و دفاعی است، ضروری است. در این راستا، ادغام گروه‌های مسلح در زیر هیئت تحریر شام به عنوان ستون اصلی ارتش سوریه جدید، مذاکره با قسد (نیروهای دموکراتیک سوریه) و تصمیم به انحلال هیئت تحریر شام پیش از نوشتن قانون اساسی جدید به منظور آماده‌سازی انتخابات عمومی، مسیری است که برای تکمیل آن نیاز به رابطه‌ای قانونی و طبیعی با واشنگتن دارد. این رابطه اکنون تحت سیاست‌های دولت دونالد ترامپ قرار دارد، روابطی که با منافع متقابل و یک قاعده واحد همراه است: «توافق در برابر توافق».
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
