العرب لندن – خیرالله خیرالله : بازگشت امید و رهایی از اسارت ایراندر لبنان
با انتخاب ژنرال جوزف عون بهعنوان رئیسجمهور لبنان، این کشور گامی مهم در جهت بازسازی و بازیابی سلامت خود برداشت؛ بهویژه در شرایط توازن متفاوتی که اکنون در منطقه حاکم است، خصوصاً پس از خروج سوریه از کنترل ایران و بازگشت اکثریت اهل سنت به نقش طبیعی خود در این کشور مهم. نکته قابلتوجه در این میان، تأکید رئیسجمهور جدید لبنان در نخستین سخنرانیاش بر "انحصار حمل سلاح توسط دولت" بود. این اظهارات نشانهای روشن از مسیری است که لبنان در غیاب سلطه جمهوری اسلامی ایران در پیش خواهد گرفت. این سلطه سالها از طریق میلیشیای مسلح فرقهگرایی به نام "حزبالله" و بهرهگیری از خلأ ریاستجمهوری اعمال میشد.
"مقاومت" چیزی جز ابزاری برای گسترش فقر و ویرانی در منطقه و تجزیه جهان عرب، دولت به دولت و جامعه به جامعه، به نفع پروژهای ایرانی بدون افق نبود.
انتخاب رئیسجمهور لبنان علیرغم اراده حزبالله –که چیزی جز شاخهای از سپاه پاسداران نیست– نشاندهنده افول پروژه توسعهطلبی ایران در منطقه عربی است. حزبالله که بر تصمیمات دوگانه شیعی در لبنان تسلط دارد، نتوانست مانع از رسیدن جوزف عون به کاخ بعبدا شود. بهعبارتدیگر، ریاستجمهوری لبنان از اسارت ایران خارج شد، پس از آنکه حزبالله در تحمیل نامزد خود، همانطور که در سال ۲۰۱۶ موفق شد، این بار شکست خورد.
در آن زمان، نامزد حزبالله میشل عون بود که ریاستجمهوری را به یکی از نهادهای رسمی تحت کنترل جمهوری اسلامی تبدیل کرد. اینبار اما، حزب تلاش کرد تا در ساعات پایانی پیش از انتخاب جوزف عون، از شکستی بزرگ جلوگیری کند. در دور نخست رأیگیری در پارلمان، مانع از کسب اکثریت دوسوم آرا توسط جوزف عون شد. اما درنهایت، با تأخیر دو ساعته در رأیگیری توسط نبیه بری، دیداری بین جوزف عون و نمایندگان حزبالله و جنبش امل برگزار شد.
گفته میشود حزبالله در این دیدار به دنبال ضمانتهایی، ازجمله تأمین منابع مالی عربی برای بازسازی ویرانیهای جنوب لبنان (منطقهای با اکثریت شیعه)، بخشهایی از بقاع و حومه جنوبی بیروت، بود.
فارغ از اینکه این ضمانتها عملی شود یا خیر، مهم این است که حزبالله اکنون باید با واقعیت جدید لبنان در خاورمیانهای متفاوت مواجه شود. انتخاب جوزف عون ممکن نبود، مگر با فشارهای مشترک آمریکا، عربستان و فرانسه.
بازدید اخیر جوزف عون از عربستان و اصرار نماینده آمریکایی آموس هوکشتاین بر اینکه انتخاب جوزف عون میتواند روابط جامعه بینالمللی با جنبش امل و حزبالله را بهبود بخشد، ازجمله دلایل کلیدی این انتخاب بود.
نمیتوان این تحول لبنانی را از تغییرات منطقهای جدا کرد. حزبالله و ایران گروگان خود، یعنی ریاستجمهوری لبنان، را آزاد کردند؛ امری که زمانی غیرممکن به نظر میرسید. اکنون، همانطور که سوریه از سیطره رژیم علوی بشار اسد برای نخستین بار در ۵۴ سال گذشته خارج شده، لبنان نیز به مسیری جدید گام نهاده است.
نکتهای که نباید نادیده گرفت، نقش مثبت نجیب میقاتی، نخستوزیر دولت پیشبرد امور، است که توانست مرحله خلأ ریاستجمهوری را با کمترین خسارت ممکن مدیریت کند.
با حضور جوزف عون در کاخ بعبدا، برنده واقعی لبنان است؛ لبنان عربی، لبنانی که ایران تلاش داشت ارتباطش را با خلیجفارس قطع کرده و آن را به "ساحهای" برای محور بهاصطلاح مقاومت تبدیل کند.
"مقاومت" چیزی جز ابزاری برای گسترش فقر و ویرانی در منطقه و تجزیه جهان عرب به نفع پروژهای ایرانی بیسرانجام نبود.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7