خامنه‌ای در اولین سخنرانی بعد از جنگ۱۲ روزه چه گفت؟
در اولین سخنرانی علنی خامنه‌ای پس از جنگ ۱۲ روزه، او در دیدار با مقامات قضاییه سخنان مفصلی ایراد کرد که از نظر روحیه دادن به نیروهای حکومتی و تبیین روایت رسمی رژیم از وقایع اخیر، اهمیت زیادی دارد:او در حالی سخن می‌گفت که رژیم ایران، چه از نظر بین‌المللی و چه در سطح داخلی، با چالش جدی سرنگونی روبروست. در این گفتار، خامنه‌ای در نقش فرمانده‌ای ظاهر شد که تصور می‌کند از سقوط نجات یافته اما نیازمند روحیه‌بخشی فوری به بدنه‌ی متزلزل خود است.
۱. دلداری به بدنه‌ی رژیم و نمایش «استقامت»
خامنه‌ای بخش قابل توجهی از سخنانش را به القای نوعی «پایداری ملی» اختصاص داد که روشن است مخاطب آن، بدنه‌ی درونی رژیم ایران بود که پس از حملات بی‌سابقه‌ی نظامی و فشارهای داخلی، دچار تزلزل شده‌اند. او تلاش کرد تا این وضعیت را نه شکست، بلکه پیروزی جلوه دهد و گفت: «این کار بزرگ از جنس عملیات نبود؛ از جنس اراده بود.»
در واقع خامنه‌ای با برجسته‌سازی «روحیه» و نه نتیجه‌ی عینی عملیات، اعتراف غیرمستقیمی به ناکامی نظامی رژیم دارد، اما تلاش می‌کند با تکیه بر مفاهیم مبهمی مانند «ایستادگی» و «اراده‌ی ملی» وانمود کند که رژیم هنوز بر اوضاع مسلط است.
۲. نفی سرنگونی – روایت وارونه از واکنش مردم
خامنه‌ای مدعی شد که دشمنان رژیم تصور می‌کردند با حمله‌ی اخیر، ساختار قدرت در ایران فرو خواهد ریخت. او گفت:
«فکر کرده بودند حمله به مراکز حساس، حکومت را ضعیف می‌کند و مزدورها، سلطنت‌طلب‌ها و اوباش فعال می‌شوند.»
اما ادعا کرد که «واقعیت عکس شد» و مردم نه‌تنها علیه رژیم شورش نکردند، بلکه برای دفاع از آن وارد میدان شدند! این ادعای خامنه‌ای، بازتابی از نگرانی عمیق او از وضعیت متلاطم داخلی است که طی هفته‌های اخیر، نشانه‌های خشم و اعتراض در اقشار مختلف مردم، از جمله میان طبقات پایین و متوسط جامعه و حتی حامیان سابق رژیم، آشکار شده است.
او تلاش کرد این شکاف عمیق را انکار کرده و با ارجاع به حضور چهره‌های متنوع در رسانه‌ها، چنین القا کند که «وحدت ملی» شکل گرفته است: «با ظاهرهای گوناگون، چهره‌های گوناگون، لباسهای گوناگون… وحدت عظیم ملی به‌وجود آوردند.»
اما این نوع توصیف خامنه‌ای در واقع دال بر استیصال در برابر واقعیتی است که دیگر به‌راحتی پنهان نمی‌ماند: فاصله‌ی عمیق میان حکومت و مردم. اشاره او به نمایش‌های تلویزیونی است که رژیم در مصاحبه با عوامل اجیرشده! برای روحیه دادن به بسیجی‌ها پخش می کرد.
۳. خوشحالی از اینکه رژیم سرنگون نشد!
خامنه‌ای چندین بار با لحنی پر از طعنه و ادعای پیروزی به «دشمنانی» اشاره کرد که به خیال او گمان می‌کردند رژیم ایران در مسیر سقوط قرار گرفته است. او گفت: «این خواب خوشی بود که این حضرات دیده بودند.»
این دروغ بزرگ و آشکار خامنه‌ای است. واقعیت این است که سرنگونی دیکتاتوری او هرگز قرار نبوده و نیست که با دخالت و تهاجم قدرت خارجی صورت بپذیرد. نیروی سرنگون کننده رژیم جوانان و کانونهای شورش و قیام در خیابان‌های ایران هستند. مردم ایران هم هرگز به این چشم ندوختند که عامل خارجی و جنگ خارجی دیکتاتوری ولایت فقیه را سرنگون کند بلکه این مردم و مقاومت سازمان یافته و خون‌فشان آنهاست که در کف خیابان و با قیام رژیم او را تعیین تکلیف می کنند.
۴. پاسخگویی غیرشفاف به بحران جنگ اخیر
در مواجهه با حملات نظامی و پاسخ‌های محدود رژیم، خامنه‌ای تلاش کرد از آنچه «ضربه‌ی متقابل» خواند یک دستاورد بسازد. او مدعی شد:«ما از جنگ استقبال نکردیم، اما وقتی دشمن حمله کرد، پاسخ ما کوبنده بود.»
او حتی مدعی شد که اسرائیل به دلیل ناتوانی، مجبور به درخواست کمک از آمریکا شده و این را «نشانه‌ی پیروزی» رژیم دانست. اما واقعیت این است که ادعای پیروزی خامنه‌ای حتی بسیجی‌های فاقد عقل و قوه ادراکه را به خنده وا می دارد. این پیروزی نمایی چیزی به جیب خامنه‌ای نمی‌ریزد.
۵. هشدار به معترضان، دعوت به سکوت و خط‌کشی امنیتی
در بخش دیگری از سخنرانی، خامنه‌ای به‌شدت نسبت به اعتراض‌ها واکنش نشان داد، هرچند در قالب توصیه و هشدار. او گفت که انتقاد از مسئولان باید با «اطلاع کافی» و «لحن مناسب» باشد و بی‌صبری را «مضر» توصیف کرد.
در واقع او تلاش کرد هرگونه صدای مخالف یا حتی منتقدانه درون رژیم را هم با هشدار خفه کند و تأکید کرد:
«وفاداری به نظام در زبان و اظهار، چیز لازم و مفیدی است.»
خلاصه سخنان خامنه‌ای
سخنرانی امروز خامنه‌ای بیش از هر چیز تلاشی بود برای القای کنترل، انسجام، و قدرت در شرایطی که رژیم ایران از یک بحران امنیتی ـ روانی شدید رنج می برد و هنوز آثار آن در سطح جامعه و ساختارهای درونی قابل مشاهده است. تأکید او بر “اراده”، “اعتماد به نفس”، و “عدم سقوط” نشان می‌دهد که بیش از آنکه در موضع قدرت باشد، در موضع دفاعی و تدافعی است. او با تکرار کلمات تهی از پشتوانه و وعده‌های مبهم، سعی کرد از ناتوانی در ارائه‌ی دستاوردهای ملموس فرار کند. این سخنرانی در واقع اعترافی است پنهان به آنچه نمی‌خواهد به زبان بیاورد: رژیم ایران در معرض بحران مشروعیت، بحران اعتماد و تهدید واقعی از درون قرار دارد و همین اضطرار است که خامنه‌ای را واداشت برغم وضعیت وخیم امنیتی ریسک یک سخنرانی عمومی را به جان بخرد.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
